انجیلِ مَتّی 20

انگوره باغه کارگرون داستان

1«آسمانه پاتشاهی باغی صاحاب شارین که صبح تولو، زو اَبَر بِشه تا اِشتن انگُوره باغه را کارگرونی بیگیره. 2اَو کارگرونییَم طِیش بِکه که هر روز ای دینار چون کارِ خونین هر کومینه بیدی. اُخُری اَجوِنش بِخِرسا اِشتن انگُوره باغ. 3دوروبر نه صبح، هنی اَبَر بشه و بیوینتِشه که عده‌ای شهر میدونِ دَ بی‌ کار وِندَرده بِنده. 4اَجونش بوات: ”شما نی بِشا چِمن باغ انگوره دلَ و اَ چی که شَما حَقه شَماهون دیم.“ 5پَس اَوه بِشنده. هَنی ساعت دونزه و ساعت نه اَبَر بِشه و هِمنِش بِکه. 6دوروبر پنج غروو اَبَر بِشه و هَنی چند نفرش بوینت که بِر بی ‌کار وِندَردِندِه. چون کود آپرسس: ”چرا تمام روز بییا بی ‌کار وِندَردییا؟“ 7اَوه بواتِند: ”چون هیچ که اجماش کار نِدا، باغ صاحب بوات: ”شَما نی بشا چِمَن انگُوره باغَ دَ کار بکراه.“ 8غروو دم، باغ صاحاب، سر کارگرِش بوات: ”کارگرون وُنگ بِکه و چون مزده آده، آخرین نفرَ شروع بِکه تا اوّلین نفر.“ 9کارگرونی که دوروبر ساعت پنج کاره سر اومییَه بنده، هر کومین ای دینار ایگَتِندِ. 10اَوه که همّن پیش اومییَه بِنده کاره سر، گمانشون بِکه که ای دینارَ ویشتر مزد گیرِنده. امّا اَوه نی هر کومین ای دینار ایگتِندِ. 11وختی اِشتن دسمزدشون ایگت غرغرشون بکه و باغ صاحابشون بوات: 12”اَمِ که آخر بومِندِ فقط ای ساعت کارشون بکَه و تَه اَما که داغ آوتاوه بِن تمام روز زحمتمون بکشس، چونییم ایو بزونس!“ 13امّا باغ صاحاب ای نفر از اَجون ددشت و بوات ”ای رفِق، از اَتِم ظُلم نکه مَگم اَما ای دینارمون طی نکه؟ 14پَس اِشته حَقه ایگی و بِشه! از گَوِم هه اندازه که اتِم دسمزد بدا، آخرین نفره نی اِشته شارین دستمزد بدیم. 15مگم حق نِدارم چمن مالییم هر چه که گوم بکرم؟ نِتونی چمن دست و دل فرایی بِوینی؟“ 16پَس، اَوه که آخرین اِسنده اولیین بینده، و اوّلینه آخریین بینده!

عیسی سوّمین پیشگویی اشتن مرگ و زنده آبیین درباره

17اَ لحظَه که عیسی بشه شهر اورشلیم طرف، راه دَ اِشتن دونزده شاگردش کناره گوشَه ای بِبَرد و اَجونش بوات: 18«دِدِسا کورو شوم شهر اورشلیم. بِر انسان زا، سران کاهنان و تورات معلمینه وَر تسلیم کَرِنده. و اَوه اَجو محکوم به مرگ کرنده. 19اَوه انسان زاعه، غیریهودیان تحویل دینده. تا اَجو مسخره بکرنده و شلاق بزننده و صلیب سر بوکوشنده. و اَو سومین روزَ زنده بی.»

یعقوب و یوحنا ما خواهش

20اُخُری زِبِدی زارون ما، اِشتن دِ زارون خمنا عیسی وَر بومنده و چو پیش زانو بزه و بِگَوِسِش که چوه را ای کاری بِکره. 21عیسی آپرسسشه: «چِه گَوی؟» ا زَنَک بِوات: «بوا تا چِمن اَم دِ زاعه اِشته پاتشاهیه دَ ایو اِشته راسه طرف و اَ ایو اِشته چپه طرف بنِشِنده.» 22عیسی بوات: «شَما نِزنو چه گَوا! مگم تونو از اَ قَداره ای که اَز به زودی چو دَ آخَرِم، آخَرا؟» اَوه جواوشون بدا: «آها، تونوم.» 23عیسی بوات: «شَما نی چِمن قداره اییَم آخرا، امّا بِزونو که چِمَن راسه طرف و چَپه طَرف نِشتَن، چِمن اختیارَ دَ نی تا اَجو کسی ببخشم. امّا ام یقا اَ کسونی را اسه که چمن آسمانیه په چون را آمادش کرده.»

24وختی اَ ده شاگردِ اَمِشون بشنوس، اَ دِ برارونِ را ویشتر عصبانی ببنده. 25امّا عیسی اَجون اِشتن ور ونگش بکه و بوات: «شَما زونو که عَلایده قومان حاکِمه مردم را اَربابتی کَرنده و چون رئیسه اَجون حکم کره. 26امّا شَما میون هِمنَه مبی، هر که گَوه شَما میون پیله بیبی، گَوَن شَما نوکر بیبی. 27و هر که گَوه شَما میون اوّل بیبی، گَوَن شَما غلام بیبی. 28حتی اِنسانه زا نومه تا اَجو خِدمَت بکرنده، بلکم بومه تا خِدمَت بکره و اِشتن جانه خیلیون آزادی را فدا بکره.»

دِ فقیر کور شفا

29اَ موقع ای که عیسی و چو شاگرده اَریحا شهرَ دَ بشنده پِر جماعتی چُو پَش بشنده. 30راه کنارَ دِ کوره مردک نشته بنده. وختی بشنوسشون که عیسی اَ مکانَ دَ رد بی، دادشون بِکَه که: «ای آقا، ای داوود پادِشاه زا، اَجما رحم بِکه!» 31جَماعت چون را غیضشون بکه و بواتشون که ساکت بیبینده؛ امّا اَوه ویشتر جِیکیله شون بِکه که: «ای آقا، ای داوود پادشا زا، اجما رحم بِکَه.» 32عیسی وِندَرد و اَ دِ مردکش ونگ بکه و آپرسسشه: «چِه گَوَا شَما را بکرم؟» 33اَوه بواتنده: «آقا، گَوم چَما چَشمه بویننده.» 34عیسی دِل چون را بسوجِس و چون چشمون سر دَسش اونا و اَلبَحَل چون چَشمه آبنده و بیوینتشون و عیسی پَش راه دِکَتِندِ.

നിലവിൽ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു:

انجیلِ مَتّی 20: KTT

ഹൈലൈറ്റ് ചെയ്യുക

പങ്ക് വെക്കു

പകർത്തുക

നിങ്ങളുടെ എല്ലാ ഉപകരണങ്ങളിലും ഹൈലൈറ്റുകൾ സംരക്ഷിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ? സൈൻ അപ്പ് ചെയ്യുക അല്ലെങ്കിൽ സൈൻ ഇൻ ചെയ്യുക

@ 2024 Korpu Company

کتاب مقدس تاتی - منطقه خلخال നെക്കുറിച്ച് കൂടുതലറിയുക