اِمی واسی، وعده، ایمانی واسطه نَه بومَی تا فیضی سَر استوار بِبو و اِبراهیمی نَسلی گِردی را ایلَه ضِمانت بِبو، یعنی نِه فقط کسونی را که شریعتی کا اِطاعت بَکَردین، بَلکَم کَسونی را نی اِستَه که اِبراهیمی ایمانی کا اِطاعت بَکَردین، که چَمَه گِردی دَده یَه.