उत्पत्ति 42
42
योसेफका दाजुहरूले मिश्रबाट अन्न किन्छन्
1याकूबले सुने कि मिश्रमा अन्न छ उनले आफ्ना छोराहरूलाई भने, “तिमीहरू किन केही गर्दैनौ? 2#प्रेरित 7:12मिश्रमा अन्न छ भनी मैले सुनेको छु। त्यहाँ गएर केही अन्न किनिल्याओ र हामी भोकले मर्नुनपरोस्।” 3योसेफका दश जना दाजुहरू मिश्रमा अन्न किन्न गए। 4तर उनका भाइ बेन्यामीनलाई तिनीहरूसित याकूबले पठाएनन् किनभने त्यसलाई केही भइहाल्छ कि भनी उनी डराउँथे।
5याकूबका छोराहरू अरू मानिसहरूसँग अन्न किन्न हिँडे किनभने कनान देशमा पनि अनिकाल परेको थियो। 6योसेफले बडा-हाकिम भएर सारा संसारका मानिसहरूलाई अन्न बेच्दै थिए। तिनका दाजुहरू आएर भूइँमा निहुरेर तिनलाई प्रणाम गरे। 7दाजुहरूलाई देखेर योसेफले चिनिहाले तर नचिनेजस्तो गरे। तिनले कड्केर सोधे, “तिमीहरू कहाँदेखि आएका हौ?”
तिनीहरूले उत्तर दिए, “हामी अन्न किन्न कनानदेखि आएका हौं।”
8योसेफले दाजुहरूलाई चिने पनि तिनीहरूले योसेफलाई चिनेनन्। 9#उत्पत्ति 37:5-10तिनीहरूका बारेमा देखेका आफ्ना सपनाहरू सम्झेर तिनले भने, “तिमीहरू जासूसहरू हौ। हाम्रो देश के कुरामा कमजोर छ, त्यो बुझ्नलाई तिमीहरू आएका हौ।”
10“होइन, हजुर,” तिनीहरूले भने, “हामीहरू तपाईंका दास हौं, अन्न किन्न आएका हौं। 11हामी सबै दाजुभाइहरू हौं, जासूसीहरू होइनौं। हजुर, हामी इमानदार मानिसहरू हौं।”
12योसेफले तिनीहरूलाई भने, “होइन, तिमीहरू हाम्रो देशका कमजोरीहरू बुझ्न आएका हौ।”
13तिनीहरूले भने, “हजुर, एउटा बुबाका हामी बाह्र छोराहरू कनान देशमा थियौं। एउटा भाइ मर्यो। कान्छो भाइ घरमा बुबासँग छ।”
14योसेफले जवाफ दिए, “मेरो कुरा ठीक छ। तिमीहरू जासूसीहरू हौ। 15म तिमीहरूलाई यसरी जाँच्छु: तिमीहरूको कान्छो भाइ यहाँ नआएसम्म तिमीहरू यहाँबाट जान पाउनेछैनौ। यो कुरा राजा फारोको जीवन साक्षी राखी म भन्दछु। 16तिमीहरूबाट एक भाइ गएर त्यसलाई लिएर आऊ। तिमीहरूका मनका कुरा साँचो हो कि होइन, त्यो सफा नभइञ्जेल अरूहरूचाहिँ यहीँ कैदमा राखिनेछौ। राजा फारोको जीवन साक्षी राखी म भन्दछु, तिमीहरू जासूस हौ भन्ने कुरा साँचो हो।” 17त्यसपछि तिनले तीन दिनसम्म तिनीहरूलाई झ्यालखानमा थुने।
18तेस्रो दिनमा योसेफले तिनीहरूलाई भने “म परमेश्वरसित डराउने मानिस हुँ। एउटा काम गर्छौ भने म तिमीहरूलाई छोडिदिनेछु। 19तिमीहरू इमानदार मानिसहरू हौ भनी बुझाउन एक भाइ यहाँ थुनामा बस, अरूचाहिँ तिमीहरूको भोको परिवारको लागि आफूले किनेको अन्न लिएर जाओ। 20तिमीहरूको कान्छो भाइलाई मकहाँ ल्याओ। अनि तिमीहरूले साँचो कुरा भनेका रहेछौ भनी प्रमाण हुनेछ र तिमीहरूको ज्यान बाँच्नेछ।”
तिनीहरू राजी भएर, 21आपसमा भन्न लागे, “हामीले आफ्ना भाइलाई के गरेका थियौं, त्यसको फल भोग्दै छौं। हामीले त्यसको दु:ख देखी मद्दतको लागि बिन्ती सुनेर पनि त्यसको कुरा मानेनौं। त्यसकारण आज हामीलाई यो विपद् आइपर्यो।”
22 #
उत्पत्ति 37:21,22 रूबेनले भने, “मैले त केटाको केही क्षति नगर्नू भनी तिमीहरूलाई भनेको थिएँ। तर तिमीहरूले मेरो कुरा सुनेनौ र आज त्यसको मृत्युको दाम हामीले चुकाउनुपर्छ।” 23तिनीहरू कुराकानी गर्दै थिए, योसेफले बुझे तर तिनीहरूले चाहिँ चाल पाएनन् किनभने तिनीहरू उनीसँग दोभासेको मद्दतमा कुरा गर्दै थिए। 24तिनीहरूलाई छोडेर गए र योसेफ रुन लागे। फेरि कुरा गर्न सक्ने भएपछि तिनी फर्की आए र तिनीहरूको सामुन्ने शिमियोनलाई लिएर बाँधे।
योसेफका दाजुहरू कनानमा फर्कन्छन्
25योसेफले दाजुहरूको धोक्रोमा अन्न भरिदिन, तिनीहरूले तिरेको दाम तिनीहरूकै धोक्रो-धोक्रोमा हालिदिन र यात्रामा खानलाई चाहिने सामल-तुमल दिन आज्ञा गरे। त्यसै गरियो। 26दाजुहरूले गधामा ती किनेका अन्न लादे र आफ्नो बाटो लागे, 27राती बास बसेको ठाउँमा एक भाइले गधालाई ख्वाउन आफ्नो भारी खोले र धोक्रोको मुखमा आफ्ना पैसा भेटे। 28“मेरो पैसा त मलाई फर्काइ पो दिएछन्,” उनले आफ्ना दाजुभाइहरूलाई सुनाए, “यो मेरो धोक्रोमा छ।” तिनीहरूको हंसले ठाउँ छोड्यो र डरले आपसमा सोध्न लागे, “परमेश्वरले हामीलाई यो के गर्नुभएको हो?”
29तिनीहरू कनानमा बुबाकहाँ आइपुगे र आफूलाई भएका सबै कुराहरू सुनाए, 30“मिश्रको बडा-हाकिमले हामीसित कडासित कुरा गरे र हामीलाई उनको देशको भेद लिनलाई आएका हौ भनी दोष लाए। 31‘हामी जासूस होइनौं,’ हामीले जवाफ दियौं, ‘हामी इमानदार मानिस हौं। 32एउटा बुबाका बाह्र छोरा थियौं, एक भाइ मर्यो र कान्छो भाइ बुबासँग कनानमा छ’ भनेर हामीले उनलाई भन्यौं। 33उनले भने, ‘यस कुराबाट मात्र तिमीहरू इमानदार मानिस रहेछौ भनी मलाई थाहा हुनेछ: तिमीहरूमध्ये एक जना यहाँ मसँग बस। अरूहरूचाहिँ अन्न लिएर आफ्ना भोका परिवारकहाँ जाओ। 34तिमीहरूको कान्छो भाइलाई मकहाँ ल्याओ। तब तिमीहरू जासूस होइनौ तर इमानदार मानिसहरू रहेछौ भनी म बुझ्छु। तब तिम्रो यो भाइ म तिमीहरूलाई फर्काइदिनेछु र तिमीहरू यहाँ बस्न र किनबेच गर्न पाउनेछौ’।”
35तब तिनीहरूले आफ्ना भारी खोले र आफ्ना पैसाको धोक्रो आ-आफ्नो धोक्रोमा पाए। पैसा देखेर तिनीहरू र बुबा पनि डराए। 36याकूबले तिनीहरूलाई भने, “के तिमीहरूले मदेखि मेरा सबै छोराहरू खोस्ने? योसेफ गयो, शिमियोन छैन, अब बेन्यामीन पनि लैजाने कुरा गर्छौ। सबै कष्ट मैले भोग्नुपर्नेभयो।”
37रूबेनले बुबालाई भने, “मैले बेन्यामीनलाई फर्काइल्याइन भने तपाईंले मेरा दुई छोराहरू मारिदिन सक्नुहुन्छ। बेन्यामीनलाई मेरो जिम्मामा दिनुहोस्, म त्यसलाई फर्काई ल्याउनेछु।”
38तर याकूबले भने, “मेरो छोरा म तँसित पठाउन सक्दिनँ। त्यसको दाजुचाहिँ मरिगयो। त्यो मात्र रहेको छ। म बुढो भइसकें। बाटोमा यसलाई पनि केही भइगयो भने बुढेसकालमा तिमीहरूले मलाई अफसोसमा नै जिउँदै मार्नेछौ।”
Pašlaik izvēlēts:
उत्पत्ति 42: सरल नेपाली
Izceltais
Dalīties
Kopēt
Vai vēlies, lai tevis izceltie teksti tiktu saglabāti visās tavās ierīcēs? Reģistrējieties vai pierakstieties
Simple Nepali Holy Bible © Nepal Bible Society, 2008.
उत्पत्ति 42
42
योसेफका दाजुहरूले मिश्रबाट अन्न किन्छन्
1याकूबले सुने कि मिश्रमा अन्न छ उनले आफ्ना छोराहरूलाई भने, “तिमीहरू किन केही गर्दैनौ? 2#प्रेरित 7:12मिश्रमा अन्न छ भनी मैले सुनेको छु। त्यहाँ गएर केही अन्न किनिल्याओ र हामी भोकले मर्नुनपरोस्।” 3योसेफका दश जना दाजुहरू मिश्रमा अन्न किन्न गए। 4तर उनका भाइ बेन्यामीनलाई तिनीहरूसित याकूबले पठाएनन् किनभने त्यसलाई केही भइहाल्छ कि भनी उनी डराउँथे।
5याकूबका छोराहरू अरू मानिसहरूसँग अन्न किन्न हिँडे किनभने कनान देशमा पनि अनिकाल परेको थियो। 6योसेफले बडा-हाकिम भएर सारा संसारका मानिसहरूलाई अन्न बेच्दै थिए। तिनका दाजुहरू आएर भूइँमा निहुरेर तिनलाई प्रणाम गरे। 7दाजुहरूलाई देखेर योसेफले चिनिहाले तर नचिनेजस्तो गरे। तिनले कड्केर सोधे, “तिमीहरू कहाँदेखि आएका हौ?”
तिनीहरूले उत्तर दिए, “हामी अन्न किन्न कनानदेखि आएका हौं।”
8योसेफले दाजुहरूलाई चिने पनि तिनीहरूले योसेफलाई चिनेनन्। 9#उत्पत्ति 37:5-10तिनीहरूका बारेमा देखेका आफ्ना सपनाहरू सम्झेर तिनले भने, “तिमीहरू जासूसहरू हौ। हाम्रो देश के कुरामा कमजोर छ, त्यो बुझ्नलाई तिमीहरू आएका हौ।”
10“होइन, हजुर,” तिनीहरूले भने, “हामीहरू तपाईंका दास हौं, अन्न किन्न आएका हौं। 11हामी सबै दाजुभाइहरू हौं, जासूसीहरू होइनौं। हजुर, हामी इमानदार मानिसहरू हौं।”
12योसेफले तिनीहरूलाई भने, “होइन, तिमीहरू हाम्रो देशका कमजोरीहरू बुझ्न आएका हौ।”
13तिनीहरूले भने, “हजुर, एउटा बुबाका हामी बाह्र छोराहरू कनान देशमा थियौं। एउटा भाइ मर्यो। कान्छो भाइ घरमा बुबासँग छ।”
14योसेफले जवाफ दिए, “मेरो कुरा ठीक छ। तिमीहरू जासूसीहरू हौ। 15म तिमीहरूलाई यसरी जाँच्छु: तिमीहरूको कान्छो भाइ यहाँ नआएसम्म तिमीहरू यहाँबाट जान पाउनेछैनौ। यो कुरा राजा फारोको जीवन साक्षी राखी म भन्दछु। 16तिमीहरूबाट एक भाइ गएर त्यसलाई लिएर आऊ। तिमीहरूका मनका कुरा साँचो हो कि होइन, त्यो सफा नभइञ्जेल अरूहरूचाहिँ यहीँ कैदमा राखिनेछौ। राजा फारोको जीवन साक्षी राखी म भन्दछु, तिमीहरू जासूस हौ भन्ने कुरा साँचो हो।” 17त्यसपछि तिनले तीन दिनसम्म तिनीहरूलाई झ्यालखानमा थुने।
18तेस्रो दिनमा योसेफले तिनीहरूलाई भने “म परमेश्वरसित डराउने मानिस हुँ। एउटा काम गर्छौ भने म तिमीहरूलाई छोडिदिनेछु। 19तिमीहरू इमानदार मानिसहरू हौ भनी बुझाउन एक भाइ यहाँ थुनामा बस, अरूचाहिँ तिमीहरूको भोको परिवारको लागि आफूले किनेको अन्न लिएर जाओ। 20तिमीहरूको कान्छो भाइलाई मकहाँ ल्याओ। अनि तिमीहरूले साँचो कुरा भनेका रहेछौ भनी प्रमाण हुनेछ र तिमीहरूको ज्यान बाँच्नेछ।”
तिनीहरू राजी भएर, 21आपसमा भन्न लागे, “हामीले आफ्ना भाइलाई के गरेका थियौं, त्यसको फल भोग्दै छौं। हामीले त्यसको दु:ख देखी मद्दतको लागि बिन्ती सुनेर पनि त्यसको कुरा मानेनौं। त्यसकारण आज हामीलाई यो विपद् आइपर्यो।”
22 #
उत्पत्ति 37:21,22 रूबेनले भने, “मैले त केटाको केही क्षति नगर्नू भनी तिमीहरूलाई भनेको थिएँ। तर तिमीहरूले मेरो कुरा सुनेनौ र आज त्यसको मृत्युको दाम हामीले चुकाउनुपर्छ।” 23तिनीहरू कुराकानी गर्दै थिए, योसेफले बुझे तर तिनीहरूले चाहिँ चाल पाएनन् किनभने तिनीहरू उनीसँग दोभासेको मद्दतमा कुरा गर्दै थिए। 24तिनीहरूलाई छोडेर गए र योसेफ रुन लागे। फेरि कुरा गर्न सक्ने भएपछि तिनी फर्की आए र तिनीहरूको सामुन्ने शिमियोनलाई लिएर बाँधे।
योसेफका दाजुहरू कनानमा फर्कन्छन्
25योसेफले दाजुहरूको धोक्रोमा अन्न भरिदिन, तिनीहरूले तिरेको दाम तिनीहरूकै धोक्रो-धोक्रोमा हालिदिन र यात्रामा खानलाई चाहिने सामल-तुमल दिन आज्ञा गरे। त्यसै गरियो। 26दाजुहरूले गधामा ती किनेका अन्न लादे र आफ्नो बाटो लागे, 27राती बास बसेको ठाउँमा एक भाइले गधालाई ख्वाउन आफ्नो भारी खोले र धोक्रोको मुखमा आफ्ना पैसा भेटे। 28“मेरो पैसा त मलाई फर्काइ पो दिएछन्,” उनले आफ्ना दाजुभाइहरूलाई सुनाए, “यो मेरो धोक्रोमा छ।” तिनीहरूको हंसले ठाउँ छोड्यो र डरले आपसमा सोध्न लागे, “परमेश्वरले हामीलाई यो के गर्नुभएको हो?”
29तिनीहरू कनानमा बुबाकहाँ आइपुगे र आफूलाई भएका सबै कुराहरू सुनाए, 30“मिश्रको बडा-हाकिमले हामीसित कडासित कुरा गरे र हामीलाई उनको देशको भेद लिनलाई आएका हौ भनी दोष लाए। 31‘हामी जासूस होइनौं,’ हामीले जवाफ दियौं, ‘हामी इमानदार मानिस हौं। 32एउटा बुबाका बाह्र छोरा थियौं, एक भाइ मर्यो र कान्छो भाइ बुबासँग कनानमा छ’ भनेर हामीले उनलाई भन्यौं। 33उनले भने, ‘यस कुराबाट मात्र तिमीहरू इमानदार मानिस रहेछौ भनी मलाई थाहा हुनेछ: तिमीहरूमध्ये एक जना यहाँ मसँग बस। अरूहरूचाहिँ अन्न लिएर आफ्ना भोका परिवारकहाँ जाओ। 34तिमीहरूको कान्छो भाइलाई मकहाँ ल्याओ। तब तिमीहरू जासूस होइनौ तर इमानदार मानिसहरू रहेछौ भनी म बुझ्छु। तब तिम्रो यो भाइ म तिमीहरूलाई फर्काइदिनेछु र तिमीहरू यहाँ बस्न र किनबेच गर्न पाउनेछौ’।”
35तब तिनीहरूले आफ्ना भारी खोले र आफ्ना पैसाको धोक्रो आ-आफ्नो धोक्रोमा पाए। पैसा देखेर तिनीहरू र बुबा पनि डराए। 36याकूबले तिनीहरूलाई भने, “के तिमीहरूले मदेखि मेरा सबै छोराहरू खोस्ने? योसेफ गयो, शिमियोन छैन, अब बेन्यामीन पनि लैजाने कुरा गर्छौ। सबै कष्ट मैले भोग्नुपर्नेभयो।”
37रूबेनले बुबालाई भने, “मैले बेन्यामीनलाई फर्काइल्याइन भने तपाईंले मेरा दुई छोराहरू मारिदिन सक्नुहुन्छ। बेन्यामीनलाई मेरो जिम्मामा दिनुहोस्, म त्यसलाई फर्काई ल्याउनेछु।”
38तर याकूबले भने, “मेरो छोरा म तँसित पठाउन सक्दिनँ। त्यसको दाजुचाहिँ मरिगयो। त्यो मात्र रहेको छ। म बुढो भइसकें। बाटोमा यसलाई पनि केही भइगयो भने बुढेसकालमा तिमीहरूले मलाई अफसोसमा नै जिउँदै मार्नेछौ।”
Pašlaik izvēlēts:
:
Izceltais
Dalīties
Kopēt
Vai vēlies, lai tevis izceltie teksti tiktu saglabāti visās tavās ierīcēs? Reģistrējieties vai pierakstieties
Simple Nepali Holy Bible © Nepal Bible Society, 2008.