www.gilakmedia.com www.youtube.com/user/GilakMedia

کیتاب مقدّس به گیلکی

چن روز کی بوگوذشته، وختی عیسی ایوار دِه بوشو بو کفرناحوم، مردوم وأخبرَ بوستید کی اون بمو بخانه. ایتأ عالمه مردوم جمَ بوستید جوری کی خانه درٚ جُلُویم دِه جا نوبو و عیسی خودا کلامَ اوشأنٚ رِه موعظه کودی. هو وخت ایتأ گروه جٚه رأ فأرسه‌ییدی و ایتأ ایفلیجٚ مردأکَ کی چار نفر اونَ حمل کودیدی، بأوردیدی عیسی ورجأ ولی اینقده جمعیت زیاد بو کی نتأنستید اونَ عیسی ورجأ بأورید، پس شروع بوکودید عیسی سرٚ جور سقفَ اوسأدن و وازَ کودن. بعدٚ اَنکی سقفَ وأکودید، او دوشکی کی فلجٚ مردأی اونٚ سر درازَ کشه‌بو، بیجیر ببردید. وختی عیسی اوشأنٚ ایمأنَ بیده، فلجٚ مردأکَ بوگفته: «زأی جان، تی گونایأن ببخشه بوبوسته.» بعضی جٚه دینٚ علما کی اویه نیشته‌بید خوشأنٚ اَمرأ فیکر بوکودید: «چره اَ مردأی اَجور گب خو زوان اَوره؟ کوفر گفتَن دره! غیرٚ خودا، کی تأنه گونایأنَ ببخشه؟» عیسی فوری خو روحٚ دورون بفأمسته کی اوشأن خوشأنٚ دیلٚ دورون چی فیکر کودَن‌دریدی و اوشأنَ بوگفته: «چره شیمی دیلٚ دورون اَطو فیکر کونیدی؟ کویتأ گبٚ گفتن آسانتره کی اَ ایفلیجَ بگم اَنکی، ‹تی گونایأن ببخشه بوبوسته› یا اَنکی، ‹ویریز تی دوشکَ اوسأن و رأ بوشو؟› اَسأ کی بفأمید اینسأنٚ پسر زیمینٚ رو قودرت و اختیار دأره کی گونایأنَ ببخشه» ایفلیجَ بوگفته: «ترَ گفتَن‌درم، ویریز، تی دوشکَ اوسأن و بوشو بخانه!» او مردأی ویریشته و فوری خو دوشکَ اوسأده و همه‌تأنٚ چومأنٚ جُلُو، جٚه اویه بوشو. همه قاقَ بوستید و خودایَ پرستش کودید و گفتید: «هیوخت اَطو چیزی نیده‌بیم!»

عیسی ایوار دِه بوشو دریاچه کنار. تومامٚ مردوم اونٚ ورجأ بمویید و اوشأنَ تعلیم دَیی. وختی کی قدم زِئن‌دوبو، لاوی، حَلفایٚ پسرَ بیده کی جایی کی باج فیگیریدی نیشته. اونَ بوگفته: «می دونبألسر بیأ.» اون ویریشته و عیسی دونبألسر رأ دکفته.
وختی عیسی لاوی خانه دورون سفره سر نیشته‌بو، ایتأ عالمه باجگیرأن و گوناهکارأن عیسی و اونٚ شاگردأنٚ اَمرأ همسفره بید، چره کی خیلی جٚه اوشأن، اونٚ جأ پیروی کودیدی. وختی دینٚ علما کی فریسی بید، عیسایَ بیده‌یید کی گوناهکارأن و باجگیرأنٚ اَمرأ همسفره‌یه، اونٚ شاگردأنَ بوگفتید: «چره باجگیرأن و گوناهکارأنٚ اَمرأ غذا خوره؟» عیسی وختی اَ گبأنَ بیشتأوسته، اوشأنَ بوگفته: «مریضٚ آدمأن طبیب خوأییدی، نه ساق و سالمٚ آدمأن. من نموم کی دوروستکارٚ آدمأنَ توبه کودنٚ رِه دعوت بوکونم بلکی اوشأنی کی گوناهکاریدی.»

وختی کی یحیی شاگردأن و فریسیأن روزه دأشتیدی، ایتأ عده بمویید عیسی ورجأ و بوگفتید: «چره یحیی شاگردأن و فریسیأنٚ شاگردأن روزه گیریدی ولی تی شاگردأن روزه نیگیریدی؟» عیسی وأگردسته بوگفته: «ینی ایمکأن دأره کی عروسی مهمانأن تا او زمأتی کی داماد اوشأنٚ اَمرأ ایسَه، روزه بدأرید؟ تا او وختی کی داماد اوشأنٚ اَمرأ ایسَه نتأنیدی روزه بیگیرید. ولی زمأنی فأرسه کی داماد اوشأنٚ جأ فیگیفته به. او روزأنٚ دورون روزه گیریدی.
«هیکس تازه پارچه‌یَ کهنه لیباسٚ سر پینیک نزنه. اگه اَطو بوکونه، پینیک اونٚ جأ بکنده به، تازه کهنه جأ سیوأ به و پاره جیگا بدترَ به. هَطویم هیکس تازه شرابَ کهنه مشکأنٚ دورون دوئنکونه. اگه اَ کارَ بوکونه، او شراب مشکأنَ پارَه کونه و اَطویی هم شراب هم مشکأن هر دوتأ جٚه بین شیدی. تازه شرابَ وأ تازه مشکأنٚ دورون دوکودن.»

شَبّاتٚ روزٚ رِه عیسی گندمٚ زارأنٚ میأن دوأرستَن‌دوبو و اونٚ شاگردأن هَطو کی شوئون‌دیبید شروع بوکودید گندمٚ خوشه‌یأنَ چِئن. فریسیأن اونَ بوگفتید: «چره تی شاگردأن کاری‌یَ کودَن‌درید کی شَبّاتٚ روزٚ رِه جایز نی‌یه؟» عیسی بفرمأسته: «مگه تا هسأ خودا کلامٚ دورون نخوأندیدی کی داوود چی بوکوده، وختی خودش و اونٚ یارأن موحتاج بید و اوشأنَ ویشتأ بو؟ اون، وختی ابیّاتار پیله کاهن بو، بوشو خودا خانه دورون و نانی‌یَ کی تقدیس بوبوسته‌بو بوخورده و خو یارأنم فأدَه، اگه چی اونٚ خوردن فقط کاهنأنٚ رِه جایز بو.» بأزین اوشأنَ بوگفته کی: «شبّات اینسأنٚ رِه قرار بدَه بوبوسته، نه اینسأن شَبّاتٚ رِه. پس اینسأنٚ پسر شَبّاتٚ صاحابم ایسه.»

Klausīties مَرقُس ۲