انجیل لوقا 24
24
عیسی زندَه اَدَبِه
1رازِ اوّل هفتَه، صبح وَگَه زِنیا بِزارِی که آمادَه شُکِردِستاد، شُناسِه و اُ مَکبَرَه چِدِت. 2آنایا شُدی مِ سنگ گاتی که جلووِ دَهَنَه مَکبَرَه اُشگِرِتِستاد اُ لَرد زادَ بُدِ. 3ولی وَختی اُ تِک مَکبَرَه چِدِت، جَسد خداوند عیسی‌ئا شُنانِجو. 4هَمیناکِه زِنیا بُری تعجب شُکِردِستاد، جِخُو دوتا مرد خاد جُمَه‌ای که بَرک شَزاد حَدشو وَایستَدِت. 5هَموناکِه زِنیا تِرسِدِستادِت و سِرَشو شُن زیر بِستِستاد؛ آن مَردیا شُن آنایا گُت: «اَسِی چه بین مُردَیّا اَزدُمِ زندَه گِشتایی؟ 6عیسی اِکا نی، آنا زندَه آبُدِ. اُیاد بیاری وَختی که هَنو تِی جلیل هاد، چینا شُ شما گُت که، 7باید اُ پُسِ انسان دست گُنَهکاریا هاتِت، لِی صلیب کُشتَه بِبِه و تِی رازِ سوّم زندَه آبِه.» 8مِ موکَوا زِنیا حرفِی عیسی شُن یاد اُمَ. 9وَختی از مَکبَرَه آگِشتِت، هَمَهِ اِ چِی‌یَه‌وا اَسِی آن یازدَه شاگرد و بَکیَه نَکل شُکِه. 10زِنِی که اِ خبریَه‌وا شُن حَوارِنیا دَ، اِیا هادِت: مریمِ مَجْدَلیَّه، یوآنّا، مریم نَنَهِ یعکوب و زِنِی دِگَه که اُمرَهِ آنایا هادِت. 11ولی حَوارِنیا فکر شُکِه زِنیا خیالاتی بُستِت و حرفیاشو باور شُنِکِه. 12ولی پِطرُس آپابو و اُ طرف مَکبَرَه شُخیزکِه، خام آبو و چَش شُ تِی مَکبَرَه کِه، ولی غیر از کفن کَتونی هیچ چی اُشنِدی. آنا از چِی که اتفاک اُفتَدِستاد حیرون بو و اُ خونَه آگِشت.
تِی رَهِ عِمائوس
13مِ رازا، دوتا از شاگردیا اُ دِهِ عِمائوس اَچِدِت که حدود دو فَرسَخ از شهر اورشلیم فاصلَه اُشهاد. 14و دربارَهِ هَمَهِ اِ اتفاکِی که اُفتَدِستاد اُمرَییَه حرف شواَزاد. 15هَموناکِه اُمرَییَه حرف شواَزاد و بحث شواَکِه، عیسی خوش شُنحَد اُمَ و شُنُمرَه چو. 16ولی اِ کُدرتا که مِ موکَوا اُ عیسی بِشناسِت، از آنایا گِرِتَه بُدِستاد. 17عیسی از آنایا اُشپُرسی: «تِی رَه دربارَهِ چه اُمرَییَه حرف زَتایی؟» آنایا سِرِ جاشو وَایستَدِت، غام و ناراحتی از تِی لوشو معلوم هاد. 18مِ موکَوا یکی از آنایاکِه اسمُش کْلِئوپاس هاد، جواب اُشدَ: «مَ تنها آدام غریبَه تِی اورشلیم تو هِش که از چِی‌یَی که تِی اِ رازیا آنکا اتفاک اُفتَدِ بی خبرِش؟» 19عیسی اُشپُرسی: «چه چِی‌یَی؟» آنایا شُگُت: «اتفاکِی که اَسِی عیسی ناصری اُفتَه. آنا پیغامبری هاد که تِی رفتار و گفتارُش، هم حَدِ خدا و هم حَدِ هَمَهِ مردم بُری کُدرت اُشهاد، 20و چینا کاهِنِی گَپ معبد و رئیسِی اَما، آنا شُن تحویل دَ تا اُ مرگ محکوم بِبِه و لِی صلیب شُکُشت. 21ولی اَما امید مُهاد که آنا، کَسیه که اُ اسرائیل آزاد اَکو. هَمَهِ اِیا یَک طرف، آلَه سوّمین رازِ که اِ چِی‌یَه‌وا اتفاک اُفتَدِ. 22اِیا هَمَه هیچ، چَنتا از زِنیا که تِی جمع اَمائِت، شُن تِی تعجب بِستِم. آنایا اِراز صبح وَگَه اُ مَکبَرَه چِدِت، 23و وَختی جَسد عیسی‌ئا شُنانِجو. آگِشتِت و شُگُت که حتی تِی رؤیا فرشتَه‌ئِی شُدِدِ که شُن آنایا گُتِه عیسی زندَئِه. 24مُشتی از آنایایی که اُمرَهِ اَما هادِت اُ مَکبَرَه چِدِت و اوضاعا هَمونا شُدی که زِنیا نَکل شُکِردِستاد، ولی اُ عیسی شُنِدی.» 25عیسی شُ آنایا گُت: «اَی نادونیا، اَی شمایی که باور کِردَهِ هَمَهِ حرفِی پیغامبریا اِکَّدَ تُنسِه سختِه! 26مَ لازم نِهاد مسیح موعود اِ عذابیَه‌وا بِکَشِه و بعد اُ شکوه و جلال خوش اُچِه؟» 27پَ از تورات موسی و نوشتَه‌ئِی هَمَهِ پیغامبریا شروع اُشکِه و هرچی که تِی هَمَهِ نوشتَه‌ئِی مکدّس دربارَهِ خوش گُتَه بُستاد، اَسِی آنایا توضیح اُشدَ.
28وَختی اُ طرف دِهی که اَچِدِت نَزیک آبُدِت، عیسی اینا شُنُشو دَ که اُنگار شَئِه جَی دورتَه‌ای اُچِه. 29ولی آنایا بُری اصرار شُکِه و شُگُت: «حَدِ اَما وامان، اَسِی که چَش تَرَ بُدا و شُو نَزیکِه.» پَ عیسی تِک خونَشو چو تا شُنحَد وامانِه. 30وَختی خاد آنایا سِرِ سفرَه هاد، نُنا شاسِه و خدائا شکر اُشکِه، تِکَه اُشکِه و شُ آنایا دَ. 31مِ موکَوا، چَشیاشو واز آبو و اُ عیسی شُشناسی. جِخُو عیسی از جلووِ چَششو ناپدید بو. 32آنایا شُن یَه گُت: «اُتدی تِی رَه که خاد اَما حرف شَزاد و نوشتَه‌ئِی مکدّسا اَسِی اَما توضیح شَدَ، چینا دلیامو تاپ تاپ شَزاد؟» 33آنایا مِ ساعتا آپابُدِت و اُ اورشلیم آگِشتِت. شُدی آن یازدَه شاگرد و آنایاکِه شُنُمرَه هادِت یَکجا جمع آبُستِت، 34و شواَگُت: «خداوند عیسی واکعاً زندَه آبُدِ و اُ خوش شُ شَمعون نِشو دَدِ.» 35بعد آن دوتا نَکل شُکِه که تِی رَه چه اتفاکی اُفتَدِ و چینا موکَهِ تِکَه کِردَهِ نو اُ عیسی شُشناسِدِ.
عیسی اُ شاگردیاش ظاهر اَبِه
36هَموناکِه شاگردیا دربارَهِ اِ چِی‌یَه‌وا حرف شواَزاد، عیسی خوش شُن مارَکَه وَایستَ و اُشگُت: «سلام اُ شما!» 37ولی آنایا یَکدَفَه اَتام بُدِت، وحشت شُکِه و فکر شُکِه روح دِدات. 38عیسی شُ آنایا گُت: «اَسِی چه پریشونی؟ اَسِی چه تِی دلتو شک تُهَه؟ 39اُ دست و پام چَش بِکنی. خومام! اُ ما دست بِزنی و بِبِنی؛ اَسِی که روح گِشت و استخون اُشنی، ولی دِدای که ما اُمَ.» 40وَختی اِئا اُشگُت، دست و پاش شُ نِشُنِ آنایا دَ. 41هَموناکِه آنایا هَنو از خارامی و تعجب شُناشابو باور بِکنِت، عیسی شُ آنایا گُت: «اِکا چِی اَسِی خَردَ تُهَه؟» 42آنایا تِکَه‌ای مَهِنِ بِرِزِنَدَ شُن عیسی دَ. 43عیسی شاسِه و جلووِ چَششو اُشخَه.
44بعد شُ آنایا گُت: «وَختی که هَنو خاد شما هادام اِ چِی‌یَه‌وا مُ شما گُت که، هرچی دربارَهِ ما تِی تورات موسی و نوشتَه‌ئِی پیغامبریا و تِی کتاب زَبور نوشتَه بُدِ، باید اَنجوم بِبِه.» 45بعد ذهن آنایا واز شاکِه تا شُبِشابِه نوشتَه‌ئِی مکدّسا بِفَهمِت. 46و شُ آنایا گُت: «نوشتَه بُدِ که باید مسیح موعود عذاب بِکَشِه و رازِ سوّم از مُردَیّا زندَه آبِه، 47و اِکِه وَ اسم آنا توبَه کِردَ و بَخشِدَهِ گناهیا، باید از اورشلیم شروع بِبِه و اُ هَمَهِ ملتیا اعلام بِبِه. 48شما شاهدِی اِ چِی‌یَه‌وا هی. 49بِبِنی، ما مِ چِی که بای آسِمونیم وعدَه اُشدَدِ، اُ لِی شما اَفرِستام، ولی تِی اِ شهرا وامانی تا موکَه‌ای که، کُدرتی که از آسِمو اَدا اُ شما پُر بِکو.»
بَرا چِدَهِ عیسی اُ آسِمو
50عیسی اُ آنایا در از شهر تا نَزیکِنِ دِهِ بِیت‌عَنْیا اُشبو و دستیاش بلند شاکِه و شُ آنایا برکت دَ؛ 51و هَمیناکِه برکتشو شَدَ از آنایا جدا بو و اُ آسِمو بُردَ بو. 52آنایا اُ عیسی پرستِش شُکِه و خاد خارامِنِ گاتی اُ اورشلیم آگِشتِت، 53و دائِم تِک معبد خدائا حمد و ستایش شواَکِه.
@ 2024 Korpu Company
انجیل لوقا 24
24
عیسی زندَه اَدَبِه
1رازِ اوّل هفتَه، صبح وَگَه زِنیا بِزارِی که آمادَه شُکِردِستاد، شُناسِه و اُ مَکبَرَه چِدِت. 2آنایا شُدی مِ سنگ گاتی که جلووِ دَهَنَه مَکبَرَه اُشگِرِتِستاد اُ لَرد زادَ بُدِ. 3ولی وَختی اُ تِک مَکبَرَه چِدِت، جَسد خداوند عیسی‌ئا شُنانِجو. 4هَمیناکِه زِنیا بُری تعجب شُکِردِستاد، جِخُو دوتا مرد خاد جُمَه‌ای که بَرک شَزاد حَدشو وَایستَدِت. 5هَموناکِه زِنیا تِرسِدِستادِت و سِرَشو شُن زیر بِستِستاد؛ آن مَردیا شُن آنایا گُت: «اَسِی چه بین مُردَیّا اَزدُمِ زندَه گِشتایی؟ 6عیسی اِکا نی، آنا زندَه آبُدِ. اُیاد بیاری وَختی که هَنو تِی جلیل هاد، چینا شُ شما گُت که، 7باید اُ پُسِ انسان دست گُنَهکاریا هاتِت، لِی صلیب کُشتَه بِبِه و تِی رازِ سوّم زندَه آبِه.» 8مِ موکَوا زِنیا حرفِی عیسی شُن یاد اُمَ. 9وَختی از مَکبَرَه آگِشتِت، هَمَهِ اِ چِی‌یَه‌وا اَسِی آن یازدَه شاگرد و بَکیَه نَکل شُکِه. 10زِنِی که اِ خبریَه‌وا شُن حَوارِنیا دَ، اِیا هادِت: مریمِ مَجْدَلیَّه، یوآنّا، مریم نَنَهِ یعکوب و زِنِی دِگَه که اُمرَهِ آنایا هادِت. 11ولی حَوارِنیا فکر شُکِه زِنیا خیالاتی بُستِت و حرفیاشو باور شُنِکِه. 12ولی پِطرُس آپابو و اُ طرف مَکبَرَه شُخیزکِه، خام آبو و چَش شُ تِی مَکبَرَه کِه، ولی غیر از کفن کَتونی هیچ چی اُشنِدی. آنا از چِی که اتفاک اُفتَدِستاد حیرون بو و اُ خونَه آگِشت.
تِی رَهِ عِمائوس
13مِ رازا، دوتا از شاگردیا اُ دِهِ عِمائوس اَچِدِت که حدود دو فَرسَخ از شهر اورشلیم فاصلَه اُشهاد. 14و دربارَهِ هَمَهِ اِ اتفاکِی که اُفتَدِستاد اُمرَییَه حرف شواَزاد. 15هَموناکِه اُمرَییَه حرف شواَزاد و بحث شواَکِه، عیسی خوش شُنحَد اُمَ و شُنُمرَه چو. 16ولی اِ کُدرتا که مِ موکَوا اُ عیسی بِشناسِت، از آنایا گِرِتَه بُدِستاد. 17عیسی از آنایا اُشپُرسی: «تِی رَه دربارَهِ چه اُمرَییَه حرف زَتایی؟» آنایا سِرِ جاشو وَایستَدِت، غام و ناراحتی از تِی لوشو معلوم هاد. 18مِ موکَوا یکی از آنایاکِه اسمُش کْلِئوپاس هاد، جواب اُشدَ: «مَ تنها آدام غریبَه تِی اورشلیم تو هِش که از چِی‌یَی که تِی اِ رازیا آنکا اتفاک اُفتَدِ بی خبرِش؟» 19عیسی اُشپُرسی: «چه چِی‌یَی؟» آنایا شُگُت: «اتفاکِی که اَسِی عیسی ناصری اُفتَه. آنا پیغامبری هاد که تِی رفتار و گفتارُش، هم حَدِ خدا و هم حَدِ هَمَهِ مردم بُری کُدرت اُشهاد، 20و چینا کاهِنِی گَپ معبد و رئیسِی اَما، آنا شُن تحویل دَ تا اُ مرگ محکوم بِبِه و لِی صلیب شُکُشت. 21ولی اَما امید مُهاد که آنا، کَسیه که اُ اسرائیل آزاد اَکو. هَمَهِ اِیا یَک طرف، آلَه سوّمین رازِ که اِ چِی‌یَه‌وا اتفاک اُفتَدِ. 22اِیا هَمَه هیچ، چَنتا از زِنیا که تِی جمع اَمائِت، شُن تِی تعجب بِستِم. آنایا اِراز صبح وَگَه اُ مَکبَرَه چِدِت، 23و وَختی جَسد عیسی‌ئا شُنانِجو. آگِشتِت و شُگُت که حتی تِی رؤیا فرشتَه‌ئِی شُدِدِ که شُن آنایا گُتِه عیسی زندَئِه. 24مُشتی از آنایایی که اُمرَهِ اَما هادِت اُ مَکبَرَه چِدِت و اوضاعا هَمونا شُدی که زِنیا نَکل شُکِردِستاد، ولی اُ عیسی شُنِدی.» 25عیسی شُ آنایا گُت: «اَی نادونیا، اَی شمایی که باور کِردَهِ هَمَهِ حرفِی پیغامبریا اِکَّدَ تُنسِه سختِه! 26مَ لازم نِهاد مسیح موعود اِ عذابیَه‌وا بِکَشِه و بعد اُ شکوه و جلال خوش اُچِه؟» 27پَ از تورات موسی و نوشتَه‌ئِی هَمَهِ پیغامبریا شروع اُشکِه و هرچی که تِی هَمَهِ نوشتَه‌ئِی مکدّس دربارَهِ خوش گُتَه بُستاد، اَسِی آنایا توضیح اُشدَ.
28وَختی اُ طرف دِهی که اَچِدِت نَزیک آبُدِت، عیسی اینا شُنُشو دَ که اُنگار شَئِه جَی دورتَه‌ای اُچِه. 29ولی آنایا بُری اصرار شُکِه و شُگُت: «حَدِ اَما وامان، اَسِی که چَش تَرَ بُدا و شُو نَزیکِه.» پَ عیسی تِک خونَشو چو تا شُنحَد وامانِه. 30وَختی خاد آنایا سِرِ سفرَه هاد، نُنا شاسِه و خدائا شکر اُشکِه، تِکَه اُشکِه و شُ آنایا دَ. 31مِ موکَوا، چَشیاشو واز آبو و اُ عیسی شُشناسی. جِخُو عیسی از جلووِ چَششو ناپدید بو. 32آنایا شُن یَه گُت: «اُتدی تِی رَه که خاد اَما حرف شَزاد و نوشتَه‌ئِی مکدّسا اَسِی اَما توضیح شَدَ، چینا دلیامو تاپ تاپ شَزاد؟» 33آنایا مِ ساعتا آپابُدِت و اُ اورشلیم آگِشتِت. شُدی آن یازدَه شاگرد و آنایاکِه شُنُمرَه هادِت یَکجا جمع آبُستِت، 34و شواَگُت: «خداوند عیسی واکعاً زندَه آبُدِ و اُ خوش شُ شَمعون نِشو دَدِ.» 35بعد آن دوتا نَکل شُکِه که تِی رَه چه اتفاکی اُفتَدِ و چینا موکَهِ تِکَه کِردَهِ نو اُ عیسی شُشناسِدِ.
عیسی اُ شاگردیاش ظاهر اَبِه
36هَموناکِه شاگردیا دربارَهِ اِ چِی‌یَه‌وا حرف شواَزاد، عیسی خوش شُن مارَکَه وَایستَ و اُشگُت: «سلام اُ شما!» 37ولی آنایا یَکدَفَه اَتام بُدِت، وحشت شُکِه و فکر شُکِه روح دِدات. 38عیسی شُ آنایا گُت: «اَسِی چه پریشونی؟ اَسِی چه تِی دلتو شک تُهَه؟ 39اُ دست و پام چَش بِکنی. خومام! اُ ما دست بِزنی و بِبِنی؛ اَسِی که روح گِشت و استخون اُشنی، ولی دِدای که ما اُمَ.» 40وَختی اِئا اُشگُت، دست و پاش شُ نِشُنِ آنایا دَ. 41هَموناکِه آنایا هَنو از خارامی و تعجب شُناشابو باور بِکنِت، عیسی شُ آنایا گُت: «اِکا چِی اَسِی خَردَ تُهَه؟» 42آنایا تِکَه‌ای مَهِنِ بِرِزِنَدَ شُن عیسی دَ. 43عیسی شاسِه و جلووِ چَششو اُشخَه.
44بعد شُ آنایا گُت: «وَختی که هَنو خاد شما هادام اِ چِی‌یَه‌وا مُ شما گُت که، هرچی دربارَهِ ما تِی تورات موسی و نوشتَه‌ئِی پیغامبریا و تِی کتاب زَبور نوشتَه بُدِ، باید اَنجوم بِبِه.» 45بعد ذهن آنایا واز شاکِه تا شُبِشابِه نوشتَه‌ئِی مکدّسا بِفَهمِت. 46و شُ آنایا گُت: «نوشتَه بُدِ که باید مسیح موعود عذاب بِکَشِه و رازِ سوّم از مُردَیّا زندَه آبِه، 47و اِکِه وَ اسم آنا توبَه کِردَ و بَخشِدَهِ گناهیا، باید از اورشلیم شروع بِبِه و اُ هَمَهِ ملتیا اعلام بِبِه. 48شما شاهدِی اِ چِی‌یَه‌وا هی. 49بِبِنی، ما مِ چِی که بای آسِمونیم وعدَه اُشدَدِ، اُ لِی شما اَفرِستام، ولی تِی اِ شهرا وامانی تا موکَه‌ای که، کُدرتی که از آسِمو اَدا اُ شما پُر بِکو.»
بَرا چِدَهِ عیسی اُ آسِمو
50عیسی اُ آنایا در از شهر تا نَزیکِنِ دِهِ بِیت‌عَنْیا اُشبو و دستیاش بلند شاکِه و شُ آنایا برکت دَ؛ 51و هَمیناکِه برکتشو شَدَ از آنایا جدا بو و اُ آسِمو بُردَ بو. 52آنایا اُ عیسی پرستِش شُکِه و خاد خارامِنِ گاتی اُ اورشلیم آگِشتِت، 53و دائِم تِک معبد خدائا حمد و ستایش شواَکِه.
@ 2024 Korpu Company