انجیل یوحَنا 1
1
انسان بُدَئِه کلمَه
1از اوّل کلمَه هاد و کلمَه خاد خدا هاد و کلمَه، خدا هاد؛ 2آنا از اوّل خاد خدا هاد. 3مَچی اُ واسطَهِ آنا خَلک بو، و از هر چِی که خَلک بو، هیچ‌چی بدون آنا خَلک نِبو.
4تِی آنا زندگی هاد، و آن زندگِنا، نور آدامیا هاد. 5اِ نورا تِی تاریکی اَدرخشِه و تاریکی حریفُش نِبُدِ.
6یَک مردی از طرف خدا فِرستَدَ بو؛ که اسمُش یحیی هاد. 7آنا اُمَ تا شاهد بِه، تَ اُ مِ نورا شهادت هادَ، تَ هَمَه اُ واسطَهِ آنا ایمون بیارِت. 8یحیی مِ نورا نِهاد، بلکه اُمَ تا اُ مِ نورا شهادت هادَ. 9مِ نور حکیکِنی که اُ هر آدامی روشنایی اَدَ، اُ اِ دُنیَه‌وا اَدامَ.
10آنا تِی دنیا هاد، و دنیا اُ واسطَهِ آنا خَلک بو؛ ولی دنیا اُ آنا اُشنِشناخت. 11آنا حَدِ کومُش اُمَ، کومُش اُ آنا کَبول شُنِکِه. 12ولی اُ هَمَهِ کسِی که اُ آنا کَبول شُکِه، اِ حَکّا اُشدَ که اولادِی خدا بِبِت، یعنی اُ هرکَه که اُ اسم آنا ایمون شَئو؛ 13اِ بَچیا نِه از خون، نِه از خواستَهِ جسم، و نِه از خواستَهِ یَک مرد، بلکه از خدا اُ دنیا اُندِت.
14کلمَه، جسم بو و بین اَما آمود. اَما شکوه و جلال آنا مُدی، جلالی شایستَهِ مِ تنها پُسا که از طرف بای آسِمونی اُمَ، پُر از فیض و حکیکت. 15یحیی دربارَهِ آنا شهادت اُشدَ و جار اُشزاد و اُشگُت: «اِ مِ کَسیه که دربارَه‌اش اُمگُت: ”آناکِه بعد از ما اَدا از ما سرتَئِه، اَسِی که کَبل از ما هاد“.» 16از پُرنِ آنا هَمَهِ اَما بَهرَه مُبُردِ، فیض لِی فیض. 17اَسِی که شریعت اُ واسطَهِ موسی پیغامبر دَدَ بو، فیض و حکیکت اُ واسطَهِ عیسی مسیح اُمَ. 18هِسکَه هِسوَخت خدائا اُشنِدِدِ. ولی مِ تنها پُسا که حَدِ بای آسِمونیه، آنا خدائا اُشِناسِنَدِ.
شهادت دَدَهِ یحیی
19اِئِه شهادت یحیی مِ موکَوا که یهودِنیا، اُ کاهِنِی گَپ معبد و لاوِنِیا که خادمِی معبد هادِت، از شهر اورشلیم شُنحَد یحیی فِرِستَ تَ از آنا بِپُرسِت: «تو کِه هِش؟» 20یحیی واضح اُشگُت، و حاشا اُشنِکِه، بلکه واضح اُشگُت: «ما مسیح موعود نِهام.» 21آنایا شُپُرسی: «پَ تو کِه هِش؟ تو الیاس پیغامبرِش؟» آنا جواب اُشدَ: «نِهام.» آنایا شُپُرسی: «تو مِ پیغامبری هِش که موسی وعدَه اُندَش اُشدَدِ؟» یحیی جواب اُشدَ: «نَه!» 22مِ موکَوا شُن آنا گُت: «پَ کِه هِش؟ اَما باید اُ کسِی که شُفرِستَدِستِم، جواب هاتِم. دربارَهِ خوت چه اَگائِش؟» 23یحیی اُشگُت:
«ما صدای مِ کسی هام که تِی بیابو کال اَکو،
”رَهِ خداوندا راست آکنی.“»
درست هَموناکِه اِشعیای پیغامبر اُشگُتِستاد.
24آنایاکِه از طرف عالمِی فِرکَهِ فَریسی فِرستَدَ بُستادِت، 25از یحیی شُپُرسی: «اَگَه تو نِه مسیح موعودِش، نِه الیاسِش، و نِه مِ پیغامبرا، پَ اَسِی چه غُسل تعمید اَتِش؟» 26یحیی شُ آنایا جواب دَ: «ما وَ هُو تعمید اَتام، ولی بین شما کسی وَایستَدِ که شما اُشناشناسی، 27آناکِه بعد از ما اَدا و ما لیاکَت اُمنی باندِ جِتیشا واز آکنام.»
28اِ چِی‌یَه‌وا تِی دِهِ بِیت‌عَنْیا آنراوِ رود اردُن اتفاک اُفتَه، مِکاکِه یحیی تعمید شَدَ.
بَرَّه کُربونِنِ خدا
29راز بعد، یحیی اُشدی عیسی شُ طرف اُندا و اُشگُت: «بِبِنی، اِئِه بَرَّه کُربونِنِ خدا که گناه دُنیَه‌وا اَدَسی! 30اِ مِ کَسیه که دربارَه‌اش اُمگُت: ”بعد از ما مردی اَدا که از ما سَرتَئِه، اَسِی که کَبل از ما هاد.“ 31ما خوم هم آنا اُمناشناسی، ولی اَسِی هَمِ اُندِستام و وَ هُو تعمید اُمدَدِ تا آنا اُ اسرائیل آشکار بِبِه.» 32یحیی شهادت اُشدَ، اُشگُت: «روح خدائا اُمدی که چُنِ یَک کَموتَری از آسِمو زیر اُمَ و لِی آنا آمود. 33ما خوم هم آنا اُمناشناسی، ولی آناکِه اُشفِرِستَدام تَ وَ هُو تعمید هاتام، شُ ما گُت: ”هر وَخت اُتدی روح خدا اُ لِی کسی نازل بو و لِی آنا آمود، بِدان آنا کَسیه که وَ روح کدّوس خدا تعمید اَدَ.“ 34ما اُمدِدِ و شهادت اَتام که اِئِه پُسِ خدا.»
اوّلین شاگردِی عیسی
35راز بعد، دَفَیدو یحیی خاد دو تا از شاگردیاش وَایستَدِستاد. 36یحیی اُ عیسی که از آنکا رَد اَبو، چَش اُشکِه و اُشگُت: «بِبِنی، اِئِه بَرَّه کُربونِنِ خدا!» 37وَختی مِ دوتا شاگردا اِ حرفا شُشُنُفت، اَزدُمبالَهِ عیسی چِدِت. 38عیسی لو شاگَردِنَه و اُشدی که آنایا اَزدُمبالَش اُندات. و شُ آنایا گُت: «چه تُئِه؟» آنایا شُگُت: «رَبّی، کُ اَدَمانِش؟» رَبّی یعنی استاد. 39عیسی شُ آنایا گُت: «بِلگی، اَبِنی.» پَ چِدِت و شُدی که عیسی کُ اَدَمانِه و آنایا مِ رازا خاد آنا آمودِت. اَسِی که مِ موکَوا حدود ساعت چهار پَسین هاد.
40یکی از آن دو نفرا که وَ شُنُفتَئِه حرف یحیی اَزدُمبالَهِ عیسی چو، آندِریاس، کاکَی شَمعون پِطرُس هاد. 41آنا اوّل، اُ کاکَشو شَمعون شاجو و شُ آنا گُت: «اَما اُ ماشیَح مُناجُستِه.» ماشیَح یعنی مسیح موعود. 42آندِریاس، کاکَشو شُحَدِ عیسی بو. عیسی چَش شُ آنا کِه و اُشگُت: «تو شَمعون پُسِ یونا هِش، اُ تو ’کیفا‘ اَگائِت.» اُ کیفا وَ زابُنِ یونانی پِطرُس اَگائِت یعنی صخرَه.
دعوت عیسی از فیلیپُس و نَتَنائیل
43رازِ بعد، عیسی شَئِست که اُ منطکَهِ جلیل اُچِه. آنا اُ فیلیپُس شاجو و شُ آنا گُت: «اَزدُمبالَهِ ما بِدا!» 44فیلیپُس هم چُنِ آندِریاس و پِطرُس، مال شهر بِیت‌صِیْدا هاد. 45فیلیپُس اُ نَتَنائیل شاجو و شُ آنا گُت: «اَما اُ مِ کسی که موسی تِی تورات، و پیغامبریا هم تِی نوشتَه‌یّاشو دربارَه‌اش شُنِوِشتِه، مُناجُستِه! آنا عیسی، پُسِ یوسف، از شهر ناصرَئِه!» 46نَتَنائیل شُ فیلیپُس گُت: «مَ از ناصرَه هم چِی خَشی دَر اَدا؟» فیلیپُس جواب شادَ: «بِدا و بِبِن.»
47وَختی نَتَنائیل اُ طرف عیسی دامَ، عیسی اُ آنا اُشدی و دربارَه‌اش اُشگُت: «بِبِنی، اِ یَک مردی از اسرائیله که واکعاً هیچ حُکَه بازِنی تِی آنا نی!» 48نَتَنائیل شُ عیسی گُت: «اُ ما از کُ اَشناسِش؟» عیسی جواب اُشدَ: «کَبل از اِکِه فیلیپُس جار اُتبِزاد، موکَه‌ای که زِرِ مِ درخت انجیرا هادِش، اُمدِدِش.» 49نَتَنائیل جواب اُشدَ: «استاد، تو پُسِ خدا هِش! تو پادشاه اسرائیلِش!» 50عیسی جواب اُشدَ: «وَخاطر اِکِه اُمگُت زِرِ مِ درخت انجیرا اُمدِدِش، ایمون دارِش؟ چِی‌یَی گاتتَه از اِیا اَبِنِش.» 51و عیسی اُشگُت: «حکیکتاً، اُ شما اَگام که، اَبِنی آسِمو واز آبُدِ و فرشتَه‌ئِی خدا از حَدَ پُسِ انسان اُ آسِمو اَچِت و از آسِمو حَدِ پُسِ انسان دِئِت.»
@ 2024 Korpu Company
انجیل یوحَنا 1
1
انسان بُدَئِه کلمَه
1از اوّل کلمَه هاد و کلمَه خاد خدا هاد و کلمَه، خدا هاد؛ 2آنا از اوّل خاد خدا هاد. 3مَچی اُ واسطَهِ آنا خَلک بو، و از هر چِی که خَلک بو، هیچ‌چی بدون آنا خَلک نِبو.
4تِی آنا زندگی هاد، و آن زندگِنا، نور آدامیا هاد. 5اِ نورا تِی تاریکی اَدرخشِه و تاریکی حریفُش نِبُدِ.
6یَک مردی از طرف خدا فِرستَدَ بو؛ که اسمُش یحیی هاد. 7آنا اُمَ تا شاهد بِه، تَ اُ مِ نورا شهادت هادَ، تَ هَمَه اُ واسطَهِ آنا ایمون بیارِت. 8یحیی مِ نورا نِهاد، بلکه اُمَ تا اُ مِ نورا شهادت هادَ. 9مِ نور حکیکِنی که اُ هر آدامی روشنایی اَدَ، اُ اِ دُنیَه‌وا اَدامَ.
10آنا تِی دنیا هاد، و دنیا اُ واسطَهِ آنا خَلک بو؛ ولی دنیا اُ آنا اُشنِشناخت. 11آنا حَدِ کومُش اُمَ، کومُش اُ آنا کَبول شُنِکِه. 12ولی اُ هَمَهِ کسِی که اُ آنا کَبول شُکِه، اِ حَکّا اُشدَ که اولادِی خدا بِبِت، یعنی اُ هرکَه که اُ اسم آنا ایمون شَئو؛ 13اِ بَچیا نِه از خون، نِه از خواستَهِ جسم، و نِه از خواستَهِ یَک مرد، بلکه از خدا اُ دنیا اُندِت.
14کلمَه، جسم بو و بین اَما آمود. اَما شکوه و جلال آنا مُدی، جلالی شایستَهِ مِ تنها پُسا که از طرف بای آسِمونی اُمَ، پُر از فیض و حکیکت. 15یحیی دربارَهِ آنا شهادت اُشدَ و جار اُشزاد و اُشگُت: «اِ مِ کَسیه که دربارَه‌اش اُمگُت: ”آناکِه بعد از ما اَدا از ما سرتَئِه، اَسِی که کَبل از ما هاد“.» 16از پُرنِ آنا هَمَهِ اَما بَهرَه مُبُردِ، فیض لِی فیض. 17اَسِی که شریعت اُ واسطَهِ موسی پیغامبر دَدَ بو، فیض و حکیکت اُ واسطَهِ عیسی مسیح اُمَ. 18هِسکَه هِسوَخت خدائا اُشنِدِدِ. ولی مِ تنها پُسا که حَدِ بای آسِمونیه، آنا خدائا اُشِناسِنَدِ.
شهادت دَدَهِ یحیی
19اِئِه شهادت یحیی مِ موکَوا که یهودِنیا، اُ کاهِنِی گَپ معبد و لاوِنِیا که خادمِی معبد هادِت، از شهر اورشلیم شُنحَد یحیی فِرِستَ تَ از آنا بِپُرسِت: «تو کِه هِش؟» 20یحیی واضح اُشگُت، و حاشا اُشنِکِه، بلکه واضح اُشگُت: «ما مسیح موعود نِهام.» 21آنایا شُپُرسی: «پَ تو کِه هِش؟ تو الیاس پیغامبرِش؟» آنا جواب اُشدَ: «نِهام.» آنایا شُپُرسی: «تو مِ پیغامبری هِش که موسی وعدَه اُندَش اُشدَدِ؟» یحیی جواب اُشدَ: «نَه!» 22مِ موکَوا شُن آنا گُت: «پَ کِه هِش؟ اَما باید اُ کسِی که شُفرِستَدِستِم، جواب هاتِم. دربارَهِ خوت چه اَگائِش؟» 23یحیی اُشگُت:
«ما صدای مِ کسی هام که تِی بیابو کال اَکو،
”رَهِ خداوندا راست آکنی.“»
درست هَموناکِه اِشعیای پیغامبر اُشگُتِستاد.
24آنایاکِه از طرف عالمِی فِرکَهِ فَریسی فِرستَدَ بُستادِت، 25از یحیی شُپُرسی: «اَگَه تو نِه مسیح موعودِش، نِه الیاسِش، و نِه مِ پیغامبرا، پَ اَسِی چه غُسل تعمید اَتِش؟» 26یحیی شُ آنایا جواب دَ: «ما وَ هُو تعمید اَتام، ولی بین شما کسی وَایستَدِ که شما اُشناشناسی، 27آناکِه بعد از ما اَدا و ما لیاکَت اُمنی باندِ جِتیشا واز آکنام.»
28اِ چِی‌یَه‌وا تِی دِهِ بِیت‌عَنْیا آنراوِ رود اردُن اتفاک اُفتَه، مِکاکِه یحیی تعمید شَدَ.
بَرَّه کُربونِنِ خدا
29راز بعد، یحیی اُشدی عیسی شُ طرف اُندا و اُشگُت: «بِبِنی، اِئِه بَرَّه کُربونِنِ خدا که گناه دُنیَه‌وا اَدَسی! 30اِ مِ کَسیه که دربارَه‌اش اُمگُت: ”بعد از ما مردی اَدا که از ما سَرتَئِه، اَسِی که کَبل از ما هاد.“ 31ما خوم هم آنا اُمناشناسی، ولی اَسِی هَمِ اُندِستام و وَ هُو تعمید اُمدَدِ تا آنا اُ اسرائیل آشکار بِبِه.» 32یحیی شهادت اُشدَ، اُشگُت: «روح خدائا اُمدی که چُنِ یَک کَموتَری از آسِمو زیر اُمَ و لِی آنا آمود. 33ما خوم هم آنا اُمناشناسی، ولی آناکِه اُشفِرِستَدام تَ وَ هُو تعمید هاتام، شُ ما گُت: ”هر وَخت اُتدی روح خدا اُ لِی کسی نازل بو و لِی آنا آمود، بِدان آنا کَسیه که وَ روح کدّوس خدا تعمید اَدَ.“ 34ما اُمدِدِ و شهادت اَتام که اِئِه پُسِ خدا.»
اوّلین شاگردِی عیسی
35راز بعد، دَفَیدو یحیی خاد دو تا از شاگردیاش وَایستَدِستاد. 36یحیی اُ عیسی که از آنکا رَد اَبو، چَش اُشکِه و اُشگُت: «بِبِنی، اِئِه بَرَّه کُربونِنِ خدا!» 37وَختی مِ دوتا شاگردا اِ حرفا شُشُنُفت، اَزدُمبالَهِ عیسی چِدِت. 38عیسی لو شاگَردِنَه و اُشدی که آنایا اَزدُمبالَش اُندات. و شُ آنایا گُت: «چه تُئِه؟» آنایا شُگُت: «رَبّی، کُ اَدَمانِش؟» رَبّی یعنی استاد. 39عیسی شُ آنایا گُت: «بِلگی، اَبِنی.» پَ چِدِت و شُدی که عیسی کُ اَدَمانِه و آنایا مِ رازا خاد آنا آمودِت. اَسِی که مِ موکَوا حدود ساعت چهار پَسین هاد.
40یکی از آن دو نفرا که وَ شُنُفتَئِه حرف یحیی اَزدُمبالَهِ عیسی چو، آندِریاس، کاکَی شَمعون پِطرُس هاد. 41آنا اوّل، اُ کاکَشو شَمعون شاجو و شُ آنا گُت: «اَما اُ ماشیَح مُناجُستِه.» ماشیَح یعنی مسیح موعود. 42آندِریاس، کاکَشو شُحَدِ عیسی بو. عیسی چَش شُ آنا کِه و اُشگُت: «تو شَمعون پُسِ یونا هِش، اُ تو ’کیفا‘ اَگائِت.» اُ کیفا وَ زابُنِ یونانی پِطرُس اَگائِت یعنی صخرَه.
دعوت عیسی از فیلیپُس و نَتَنائیل
43رازِ بعد، عیسی شَئِست که اُ منطکَهِ جلیل اُچِه. آنا اُ فیلیپُس شاجو و شُ آنا گُت: «اَزدُمبالَهِ ما بِدا!» 44فیلیپُس هم چُنِ آندِریاس و پِطرُس، مال شهر بِیت‌صِیْدا هاد. 45فیلیپُس اُ نَتَنائیل شاجو و شُ آنا گُت: «اَما اُ مِ کسی که موسی تِی تورات، و پیغامبریا هم تِی نوشتَه‌یّاشو دربارَه‌اش شُنِوِشتِه، مُناجُستِه! آنا عیسی، پُسِ یوسف، از شهر ناصرَئِه!» 46نَتَنائیل شُ فیلیپُس گُت: «مَ از ناصرَه هم چِی خَشی دَر اَدا؟» فیلیپُس جواب شادَ: «بِدا و بِبِن.»
47وَختی نَتَنائیل اُ طرف عیسی دامَ، عیسی اُ آنا اُشدی و دربارَه‌اش اُشگُت: «بِبِنی، اِ یَک مردی از اسرائیله که واکعاً هیچ حُکَه بازِنی تِی آنا نی!» 48نَتَنائیل شُ عیسی گُت: «اُ ما از کُ اَشناسِش؟» عیسی جواب اُشدَ: «کَبل از اِکِه فیلیپُس جار اُتبِزاد، موکَه‌ای که زِرِ مِ درخت انجیرا هادِش، اُمدِدِش.» 49نَتَنائیل جواب اُشدَ: «استاد، تو پُسِ خدا هِش! تو پادشاه اسرائیلِش!» 50عیسی جواب اُشدَ: «وَخاطر اِکِه اُمگُت زِرِ مِ درخت انجیرا اُمدِدِش، ایمون دارِش؟ چِی‌یَی گاتتَه از اِیا اَبِنِش.» 51و عیسی اُشگُت: «حکیکتاً، اُ شما اَگام که، اَبِنی آسِمو واز آبُدِ و فرشتَه‌ئِی خدا از حَدَ پُسِ انسان اُ آسِمو اَچِت و از آسِمو حَدِ پُسِ انسان دِئِت.»
@ 2024 Korpu Company