انجیل لوقا 22

22
نَکشَه کشتَهِ عیسی
1عید نُنِ فَطیر که اُ آنا پِسَخ اَگائِت نَزیک اَدَبو، 2کاهِنِی گَپ معبد و معلمِی تورات اَزدُمِ رَهی اَسِی کُشتَهِ عیسی هادِت، اَسِی که از مردم شواَتِرسی.
خیانت یهودا اُ عیسی
3مِ موکَوا شیطون تِی دل یهودای معروف اُ اَسْخَریوط چو، که یکی از دوازده شاگرد عیسی هاد. 4یهودا حَدِ کاهِنِی گَپ و فَرموندَئِی نگهبونِی معبد چو و خاد آنایا حرف اُشزاد که چینا اُ عیسی تحویلشو هادَ. 5آنایا خارام آبُدِت و کَبول شُکِه که پول شاتِت. 6پَ یهودا کَبول اُشکِه و اَزدُمِ فرصتی هاد تا تِی نبود جماعت، اُ عیسی تحویلشو هادَ.
شومِ آخر
7رازِ عیدِ نُنِ فَطیر رسی، که باید تِی آن رازا بَرَّه پِسَخ کُربونی اَبو. 8پَ عیسی، اُ پِطرُس و یوحَنا اُشفِرِستَ و شُ آنایا گُت: «اُچی و شومِ پِسَخا اَسِی اَما آمادَه بِکنی تَ بِخرِم.» 9آنایا از عیسی شُپُرسی: «کُ تَئِه شوما آمادَه بِکنِم؟» 10عیسی جواب اُشدَ: «بِبِنی، وَختی که اُ تِک شهر چِدی اُ مردی اَبِنی که نیفَدَه‌ای بُردا. اَزدُمِ آنا اُ خونَه‌ای اُچی که آنا جا اَچِه 11و اُ صاحب مِ خونَه‌وا بِگائی که ”استاد اُ تو گُتا: «اُتاک مِهمو کُئِه تا شومِ پِسَخا خاد شاگردیام تِی آنکا بِخرام؟“‘ 12آنا بَرَئِه خونَه یَک اُتاک گاتی که گِلِیم بِستِ اُ شما نِشو اَدَ؛ تِی آنکا شومِ پِسَخا آمادَه بِکنی.» 13آن شاگردیا چِدِت و شُدی مَچی هَمونائِه که عیسی شُ آنایا گُتِستاد، و شومِ پِسَخا آمادَه شُکِه.
14وَختی مِ ساعتا رَسی، عیسی اُمرَهِ حَوارِنیا سِرِ سفرَه شَست. 15و شُ آنایا گُت: «چاد دلُم شَئِست که کَبل از عذاب کَشِدَم، اِ شومِ پِسَخا اُمرَهِ شما بِخرام. 16اَسِی که اُ شما اَگام که دِگَه از اِ شومِ پِسَخا ناخرام تا موکَه‌ای که تِک پادشاهِنِ خدا اُ اَنجوم بِرَسِه.» 17و عیسی پیالَه‌ای شاسِه و بعد از شکر کِردَ، اُشگُت: «اِئا بِگِری و بین خوتو تکسیم بِکنی. 18اَسِی که اُ شما اَگام که، دِگَه از ثَمَرَهِ انگور آناخرام تا موکَه‌ای که پادشاهِنِ خدا بیاد.» 19و عیسی نُنا شاسِه و بعد از شُکر کِردَ، تِکَه اُشکِه و شُ آنایا دَ و اُشگُت: «اِ بَدن مائِه که وَخاطر شما دَدَ اَبِه؛ اِ کَرا وَ یاد ما اُجا بیاری.» 20هَمینا، بعد از شوم پیالَه‌وا شاسِه و اُشگُت: «اِ پیالَه‌وا، نِشونَه عهد تازه تِی خون مائِه، که اَسِی شما لِتَه اَبِه. 21ولی بِبِنی، کسی که اُ ما خیانت اَکو دستُش خاد ما تِی یَک سُفرَئِه. 22اَسِی که هَموناکِه تعیین بُدِ پُسِ انسان اَچِه، ولی وای وَ حال کسی که اُ پُسِ انسان تحویل دشمن اَدَ.» 23شاگردیا شروع شُکِه از یَکُدو شُپُرسی که چه یَکشو شَشابِه اینا کَری بِکو.
کِه از هَمَه گَپتَئِه
24یَک بحثی هم بین شاگردیا اُفتَه که، چه یَکشو از هَمَه گَپتَئِه. 25عیسی شُ آنایا گُت: «پادشاهِی کومِی دِگَه اُ آنایا سَروری اَکنِت و اُ آنایایی که اُ مردم فَرمو اَتِت ولی نعمت گُتَه اَبِه. 26ولی شما اینا مَبی. بلکه کسی که بین شما از هَمَه گَپتَئِه باید چُنِ کسی بِه که از هَمَه کینگِلتَئِه و رهبر باید چُنِ نوکر بِه. 27اَسِی که چه یَک گَپتَئِه، آناکِه سِرِ سفرَه اَنی یا آناکِه نوکری اَکو؟ مَ آناکِه سِرِ سفرَه اَنی نِه گَپتَئِه؟ ولی ما بین شما چُنِ کَسیام که نوکری اَکو.
28«شما کسِی هی که تِی امتحانیام حَدِ ما وَایستَدی. 29پَ هَموناکِه بای آسِمونیم، شُ ما یَک پادشاهی دَ، ما هم آنا اُ شما اَتام، 30تا شما هم تِی پادشاهِنِ ما سِرِ سفرَم بِخری و واخری و لِی تختیا هُنِئی و اُ دوازده طایفَهِ اسرائیل حُکم بِکنی.
پیشگوئِنِ حاشا کِردَهِ پِطرُس
31«شَمعون، شَمعون، بِبِن، شیطون اَزدُمِ اِ هاد که هَموناکِه گانوم از کاه جدا اَکنِت، اُ شما اَسِی خوش جدا بِکو. 32ولی ما اَسِی تو دعا اُمکِه تا ایمونُت از بین نِچِه. وَختی دوبارَه آگِشتِش، اُ کاکَیّات کُوّت هادِ.» 33پِطرُس شُ عیسی گُت: «سرورُم، ما آمادَه هام اُمرَهِ تو، هم اُ زندان اُچام و هم بِمِرام.» 34عیسی جواب اُشدَ: «پِطرُس، اُ تو اَگام، اِراز کَبل از بُنگ خروس، سه دَفَه حاشا اَکنِش که اُ ما اَشناسِش.»
35عیسی از آنایا اُشپُرسی: «موکَه‌ای که بدون کِسَه پول یا تُبرَه یا جِتی اُمفِرِستَدی، مَ محتاج چی بُدی؟» جواب شُدَ: «نَه، اُ هیچ چی.» 36پَ عیسی شُ آنایا گُت: «ولی آلَه هرکَه کِسَه پول اُشَه واسی، کسی که تُبرَه اُشَه هم اینا بِکو. آناکِه شمشیر اُشنی جُمَش بِفرِشِه و اَسِی خوش شمشیر بِخِلِه. 37اَسِی که اُ شما اَگام، اِ پیشگوئِنی که تِی نوشتَه‌ئِی مکدّسِه، باید دربارَهِ ما اَنجوم بِبِه که: ”آنا خاد خطاکاریا یکی حساب بو،“ اَسِی که، هر چی که دربارَهِ ما نوشتَه بُدِ نَزیکِه اُ اَنجوم بِرَسِه.» 38شاگردیا شُگُت: «سرور اَما، بِبِن، اِکا دوتا شمشیر مُهَه.» عیسی شُ آنایا گُت: «بَسِه.»
عیسی لِی کاوِ زیتون دعا اَکو
39عیسی از آنکا دَر اُمَ و چُنِ عادت همیشَش، اُ کاوِ زیتون چو و شاگردیاش هم اَزدُمبالَش چِدِت. 40وَختی اُ آنکا رَسِدِت شُ آنایا گُت: «دعا بِکنی تَ تِی امتحان نِفتی.» 41بعد عیسی اُ اندازَه بِستَهِ سنگی از آنایا دور آبو، جاک اُشزاد و دعا اُشکِه، 42و اُشگُت: «اَی با، اَگَه خواستَهِ توئِه، اِ پیالَه عذابا از ما دور بِکو؛ ولی بازَم خواستَهِ ما اَنجوم نِبِه بلکه خواستَهِ تو اَنجوم بِبِه.» 43مِ موکَوا فرشتَه‌ای از آسِمو اُ آنا ظاهر بو و شُ آنا کُوّت دَ. 44عیسی هَموناکِه تِی رنج و عذاب هاد، بِشتَه دعا اُشکِه و عَرَکُش چُنِ قطرَئِی گات خون لِی زِمی شَلِت. 45وَختی که دعاش تَموم بو، عیسی حَدِ شاگردیا چو، اُشدی که آنایا از غصه خَتِستِت. 46عیسی شُ آنایا گُت: «اَسِی چه خَتِستی؟ آپابی و دعا بِکنی تَ تِی امتحان نِفتی.»
دستگیرِنِ عیسی
47عیسی هَنو حرف شَزاد که یَک جماعتی از رَه رَسِدِت. یهودا که یکی از دوازده شاگرد عیسی هاد، راهنمای آنایا هاد. یهودا اُ عیسی نَزیک آبو تا کَند شادَ. 48ولی عیسی شُ آنا گُت: «اَی یهودا، پُسِ انسانا وَ یَک کَند دَدَ تسلیم اَکنِش؟» 49کسِی که اطراف عیسی هادِت وَختی که شُدی چه اتفاکی اُفتَدا شُگُت: «سرور اَما، شمشیریامو بِکَشِم؟» 50و یکی از آنایا وَ شمشیر شُ نوکر گَپترین کاهِن زاد و گاش راستُش اُشبُلی. 51ولی عیسی اُشگُت: «بَسِه دِگَه.» و دست شُ لِی گاش مِ نوکرا نَه و شفا اُشدَ. 52بعد عیسی اُ کاهِنِی گَپ، فَرموندَئِی نگهبونِی معبد و شیخیا، که اَسِی گِرِتَئِه آنا اُندِستادِت اُشگُت: «مَ ما دُزام که وَ شمشیر و چُماق اُ سراغُم اُندِستی؟ 53وَختی که هر راز تِک معبد تُنحَد هادام تُنِگِرِتام. ولی آلَه وَخت شمائِه؛ وَخت کُدرت تاریکی.»
پِطرُس اُ عیسی حاشا اَکو
54بعد آنایا اُ عیسی شُگِرِت و شُن خونَهِ گَپترین کاهِن بو. پِطرُس دورادور اَزدُمبالَشو اَچو. 55چند نفر وسط مِنسِرای خونَه، تَش روشن شُکِردِستاد و دُورُش اُداستادِت. پِطرُس هم مارَکَهِ آنایا شَست. 56مِ موکَوا یَک کنیز جَوونی اُ پِطرُس که تِی روشنائِنِ تَش اُداستاد اُشدی و چَش شُ لِی آنا بِست و اُشگُت: «اِ مَردا هم اُمرَهِ عیسی هاد.» 57ولی پِطرُس حاشا اُشکِه و اُشگُت: «اَی زَن، اُشناشناسام.» 58هیلَی بعدتَه، یِکِیدو اُ پِطرُس اُشدی و اُشگُت: «تو هم یکی از آنایا هِش.» ولی پِطرُس جواب اُشدَ: «اَی مرد، نِهام.» 59حدود یَک ساعت بعد یِکِیدو اُمَ و وَ اصرار اُشگُت: «مطمئنام که اِ مَردا هم خاد آنا هاد، اَسِی که آنا هم جلیلیه.» 60ولی پِطرُس جواب اُشدَ: «اَی مرد، نانام چه گُتاش.» مِ لحظَه‌وا، پِطرُس هَنو حرف شَزاد که خروس بُنگ اُشدَ. 61خداوند عیسی آگِشت و چَش شُ پِطرُس کِه، پِطرُس حرف خداوند عیسی‌ئا شُ یاد اُمَ که چینا شُ آنا گُتِستاد: «اِراز کَبل از بُنگ خروس تو سه دَفَه اُ ما حاشا اَکنِش.» 62پِطرُس دَر چو و هار هار گِریخ اُشکِه.
عیسی رِشخاند اَبِه
63آنایاکِه اُ عیسی شُگِرِتِساد، هَمیناکِه شُن آنا اَزاد رِشخاندُش هم شواَکِه. 64آنایا چَشِی عیسی هم شُبَست و هَی از آنا شواَپُرسی: «پیشگویی بِکو، کِه اُ تو زَتا؟» 65آنایا بُری اُ عیسی توهین شواَکِه و دُشمو شواَدَ.
محاکمَه عیسی تِی حضور شورای یهود
66وَختی صبح بو، شیخِی کوم یهود، یعنی کاهِنِی گَپ و معلمِی تورات یَکجا جمع آبُدِت و جلسه شُگِرِت. آنایا اُ عیسی شُن شورای خوشو بو و شُن آنا گُت: 67«اَگَه تو مسیحِ موعودِش، اُ اَما بِگِه.» ولی عیسی شُ آنایا گُت: «اَگَه بِگام، حرفُم باور ناکنی، 68و اَگَه از شما بِپُرسام، جواب ماناتی. 69ولی اِلا مِم بعد پُسِ انسان اُ دست راست کُدرت خدا اَنی.» 70هَمَشو شُگُت: «پَ تو پُسِ خدا هِش؟» عیسی جواب اُشدَ: «شما گُتای که هام.» 71پَ آنایا شُگُت: «دِگَه چه نیازی اُ شاهد مُهَه؟ خومو از زابوش مُشُنُفت.»

하이라이트

공유

복사

None

모든 기기에 하이라이트를 저장하고 싶으신가요? 회원가입 혹은 로그인하세요