انجیل لوقا 19

19
عیسی و زَکّا
1عیسی اُ شهر اَریحا اُمَ و از تِی شهر رَد شَبو. 2تِی آن شهرا مردی وَ اسم زَکّا زندگی شَکِه. آنا رئیس خَراجگیریا و آدام پولداری هاد. 3آن مَردا شَئِست بِبِنِه عیسی کِی، ولی اَسِی که جمعیت بُری هاد، اُشنِشابو اُ عیسی بِبِنِه، وَخاطر اِکِه کَدُش کوتاه هاد. 4پَ زَکّا جلوتَه از هَمَه شُخیزکِه و از یَک درخت انجیر وحشی بَرا چو تا اُ عیسی بِبِنِه، اَسِی که کَرار هاد عیسی از مِ رَها رَد بِبِه. 5وَختی عیسی اُ آنکا رَسی، اُ بَرا چَش اُشکِه و شُ آنا گُت: «زَکّا، زود بِش بِدا زیر، اَسِی که باید اِراز تِی خونَهِ تو وامانام.» 6زَکّا هم جِخُو زیر اُمَ و وَ خارامی اُ عیسی شُ خونَش بو. 7مردم وَختی اِئا شُدی، هَمَه کُر کُر شواَکِه و شواَگُت: «عیسی مِهمُنِ یَک مرد گُنَهکار بُدِ.» 8زَکّا از جاش آپابو و شُ خداوند عیسی گُت: «بِبِن سرورُم، نصف مال و مِنالُم اُ فخیریا اَبَخشام، و اَگَه چِی وَ ناحَک از کسی اُمگِرِتِه، اُ آنا چهار برابر اَدَگَردِنام.» 9عیسی شُ آنا گُت: «اِراز نجات اُ اِ خونَه‌وا اُندِ، اَسِی که اِ مَردا هم از نَسل ابراهیم پیغامبرِه. 10اَسِی که پُسِ انسان اُمَ تا اَزدُمِ کسی که گُم بُدِ بِگَردِ و نجات شادَ.»
مَثَل پادشاه و ده تا نوکر
11هَمیناکِه آنایا اُ اِ حرفیَه‌وا گاش کَر شواَکِه، عیسی یَک مَثَلی اُشگُت، اَسِی که اُ شهر اورشلیم نَزیک آبُستاد و مردم گَمون شواَکِه پادشاهِنِ خدا مِ موکَوا ظهور اَکو. 12پَ عیسی اُشگُت: «یَک نَجیب‌زادَه‌ای اُ مملکت دوری چو تا اَسِی خوش مَکام پادشاهی بِگِرِ و بعد واگَردِ. 13آنا شُ ده نفر از نوکریاش جار زاد و اُ هر یَکشو یَک سکَهِ طِلا اُشدَ و اُشگُت: ”تا وَختی اَدَگَردام وَ اِ پولا کَر بِکنی.“ 14ولی هموطنیاش که از آنا متنفر هادِت؛ اَزدُمبالَش یَک کاصدی شُفرِستَ تا بِگائِت، ”اَما مُنائِه اِ مَردا اُ اَما حکومت بِکو.“ 15آن آداما وَختی مَکام پادشاهی اُشگِرِت و آگِشت، فَرمو اُشدَ تا نوکرِی که سکَه شُ آنایا دَدِستاد بِلگِت، تَ بِفَهمِه هر یَکشو چاد سود شُکِردِ. 16اوّلی اُمَ و اُشگُت: ”سرورُم، سِکَّت ده برابر سود اُشکِردِ.“ 17پادشاه اُشگُت: ”آفرین، نوکر خَش! اَسِی که تِی یَک کَرِ کینگِلِه وفادار بُستِش، حکومت ده تا شهر اُ تو اَتام.“ 18دوّمی اُمَ و اُشگُت: ”سرورُم، سِکَّت پنج برابر سود اُشکِردِ.“ 19پادشاه شُ آنا گُت: ”تو هم حاکم پنجتا شهر بِش.“ 20بعد یِکِیدو اُمَ و اُشگُت: ”سرورُم، بِفرما سِکَّت! آنا تِی پارچَه‌ای اُمبَستِه و نِگَه اُمکِردِ. 21وَخاطر اِکِه از تو مَتِرسی، اَسِی که یَک مرد سختگیری هِش. از جَی که پول اُتنِنَدِ سود اَگِرِش، و از جَی که اُتنِکِشتِه، جورُم اَکنِش.“ 22پادشاه شُ آنا گُت: ”تو اَی نوکر شریر، وَ حرف خوت محکوم تَکنام. تو که تَدانِست ما مردی سختگیرام، از جَی که پول اُمنِنَدِ سود اَگِرام، و از جَی که اُمنِکِشتِه جورُم اَکنام، 23پَ اَسِی چه پولُم تو صرّافیا نِدَ تَ وَختی اَدَگَردام آنا اُمرَهِ سودُش آپَس گِرام؟“ 24پادشاه شُ کسِی که آنکا وَایستَدِستادِت گُت: ”سکَه‌وا از آنا واسِهی و اُ آناکِه ده تا سکَه اُشَه، هاتی.“ 25آنایا شُن پادشاه گُت: ”سرور اَما، آناکِه ده تا سکَه اُشَه!“ 26پادشاه جواب اُشدَ: ”اُ شما اَگام که، اُ هرکَه اُشَه، بِشتَه دَدَ اَبِه؛ ولی آناکِه اُشنی حتی مِ که اُشَه هم از آنا گِرِتَه اَبِه. 27اَلَه اُ دشمنیام که شُنائِست ما اُ آنایا حکومت بِکنام، اُ اِکا بیاری و جلووُم گَردِشو بِزنی.“»
ورود شاهانَه عیسی اُ اورشلیم
28بعد از اِ حرفیا، عیسی جلوتَه از هَمَه اُ طرف اورشلیم چو.
29وَختی عیسی نَزیک دِهاتِی بِیت‌فاجی و بِیت‌عَنْیا که تِی کاوِ زیتون هاد رَسی، دوتا از شاگردیاش اُشفِرِستَ، 30و اُشگُت: «اُ دِهی که تُن جلووِ اُچی، وَختی جا چِدی. اُ کُرَّه الاغی اَدَجُری که شُبَستِه و تا آلَه کسی شُ سُوار نِبُدِ. واز اُشبِکنی و اُ اِکا بیاری. 31اَگَه کسی از شما اُشپُرسی: ”اَسِی چه کُرَّه الاغا واز اُشکِردای؟“ بِگائی: ”خداوند اُ آنا احتیاج اُشَه.“» 32پَ مِ دوتا شاگردا چِدِت و مَچیا هَمونا شُدی که عیسی شُ آنایا گُتِستاد. 33وَختی کُرَّه الاغا واز شواَکِه، صاحبیاش شُن آنایا گُت: «اَسِی چه کُرَّه الاغا واز اُشکِردای؟» 34آنایا جواب شُنادَ: «خداوند اُ آنا احتیاج اُشَه.» 35آنایا کُرَّه الاغا حَدِ عیسی شُئو و عباشو شُن دَر اَئو و شُن لِی آنا بِست و عیسی شُن سُوار کِه. 36هَمیناکِه عیسی تِی رَه اَچو، مردم عباشو شُن دَر اَدائو و سِرِ رَهِ عیسی شواَبِست. 37وَختی عیسی اُ سِرَ زیرِنِ کاوِ زیتون نَزیک اَدَبو، هَمَهِ شاگردیاش وَ خارامی و خَشی وَ صدای بلند خدائا وَخاطر هَمَهِ معجزه‌ئِی که از آنا شُدِدِستاد حمد و ستایش شواَکِه، 38و شواَگُت:
«مُتبارکِه پادشاهی که وَ اسم خداوند اَدا!
صلح و سلامتی تِی آسِمو و شکوه و جلال تِی آسِمونِ آسِمونیا بِه!»
39مُشتی از عالمِی فِرکَهِ فَریسی از مارَکَهِ جمعیت شُن عیسی گُت: «استاد، اُ شاگردیات نِهِب هادِ!» 40عیسی جواب اُشدَ: «اُ شما اَگام، اَگَه اِیا هم ساکت آبِت، هَمِ سنگیَه‌وا اُ صدا دِئِت!»
عیسی اَسِی اورشلیم گِریخ اَکو
41وَختی عیسی اُ اورشلیم نَزیک آبو و شهرا اُشدی، اَسِی آنا گِریخ اُشکِه 42و اُشگُت: «گاشکَه تو، بله تو، اِراز تَفَهمی که چه چِی‌یَی اُ تو صلح و سلامتی اَدَ. ولی آلَه آنایا از چَشیات پِنهونِت. 43اَسِی که رازِی اَرَسِه که دشمنیات دُورُت سَنگَر نَک اَکنِت و محاصرَه تَکنِت، و از هر طرف اُ تو فشار دارِت؛ 44اُ تو و بَچیات که تِی تو هِت، خاد بَل یکی اَکنِت. آنایا ناهِرِت سنگ لِی سنگی وامانِه، اَسِی که زَمونی که خدا اُ دیدنُت اُمَ اُتنِفَهمی.»
عیسی معبدا پاک اَدَکو
45عیسی اُ تِک معبد چو و شروع اُدَر کِردَهِ فروشندَیّا اُشکِه، 46و شُ آنایا گُت: «تِی نوشتَه‌ئِی مکدّس نوشتَه بُدِ که، ”خونَهِ ما خونَهِ دعا اَبِه“؛ ولی شما آنا لونَهِ دُزیا تُکِردِ.»
47عیسی هر راز تِک معبد تعلیم شَدَ. کاهِنِی گَپ معبد، معلمِی تورات و گَپِی کوم یهود اَزدُمِ رَهی هادِت که اُ عیسی نابود بِکنِت، 48ولی رَهی شُنانِجو که شُبِشابِه اِ کَرا اَنجوم هاتِت، اَسِی که هَمَهِ مردم وَ اشتیاک اُ حرفِی عیسی گاش کَر شواَکِه.

하이라이트

공유

복사

None

모든 기기에 하이라이트를 저장하고 싶으신가요? 회원가입 혹은 로그인하세요