انجیل لوقا 15
15
مَثَلِ کَهری که گُم بُدِستاد
1خَراجگیریا و گُنَهکاریا هَمَشو حَدِ عیسی جمع اَدَبُدِت تا اُ حرفیاش گاش کَر بِکنِت. 2عالمِی فِرکَهِ فَریسی و معلمِی تورات کُر کُر شواَکِه و شواَگُت: «اِ مَردا اُ گُنَهکاریا کَبول اَکو و خاد آنایا سِرِ یَک سفرَه اَنی.»
3پَ عیسی اِ مَثَلا اَسِی آنایا شَئو: 4«چه یَک از شمائِه که صدتا کَهر اُشبِه و اَگَه یکی از کَهریا گُم بِبِه، اُ نود و نُه تا کَهرُش تِی صَحرو وِل ناکو و اَزدُمبالَهِ یَک کَهرُش که گُم بُدِ ناچِه تا اُشواجُرِ؟ 5و وَختی کَهری که گُم بُدِستاد شاجو، وَ خارامی لِی کولُش اَنِسِه 6و وَختی اُ خونَه اَدا، اُ رَفیکیاش و هُمسادَیّاش جار اَزاد و اُ آنایا اَگِه: ”خاد ما خارامی بِکنی، اَسِی که کَهرُم که گُم بُدِستاد ماجو.“ 7هَمینا اُ شما اَگام که، تِی آسِمو اَسِی یَک گُنَهکاری که توبَه اَکو، بِشتَه خارامی اَکنِت تا اَسِی آن نود و نُه نفر آدام صالحی که نیاز اُ توبَه شُنی.
مَثَلِ سکَه‌ای که گُم بُدِستاد
8«و یا چه زِنِیه که ده تا سکَهِ نُکرَه اُشبِه و اَگَه یکی از سکَه‌یّا گُم بِبِه، چراغ روشن ناکو و خونَه‌وا جارِ نازاد و مَجا شُزدُمبالَه ناگَردِ، تا وَختی که سکَه‌وا واجُرِ؟ 9و وَختی آن زنا سکَه‌وا اَدَجُرِ اُ رَفیکیاش و هُمسادَیّاش جار اَزاد و اُ آنایا اَگِه: ”خاد ما خارامی بِکنی، اَسِی که سکَه‌ای که گُم اُمکِردِستاد ماجو.“ 10پَ هَمینا اُ شما اَگام، اَسِی هر گُنَهکاری که توبَه اَکو، حَدِ فرشتَه‌ئِی خدا، جشن و خارامی هَه.»
مَثَلِ پُسی که گُم بُدِستاد
11و عیسی اُشگُت: «مردی دوتا پُس اُشهاد. 12یَک راز پُسِ کینگِلتَه شُ باشو گُت: ”با، سَهمی که از مال و اموالُت اُ ما اَرَسِه، آلَه مادِ.“ باشو هم مالُش بین دوتا پُسیاش تکسیم اُشکِه. 13هَنو چند راز نِگذَشتِستاد که پُسِ کینگِلتَه، هرچی اُشهاد جمع شاکِه و اُ مملکت دوری چو و تِی آنکا کُل مال و مِنالُش وَ عیاشی بر باد اُشدَ. 14وَختی هرچی که اُشهاد خرج اُشکِه، کَحطِنِ گاتی تِی آن مملکتا اُمَ و آن پُسا فخیر بو. 15پَ چو و نوکر یکی از مردم آن مملکتا بو، آن آداما هم پُسا شُ سِرِ زِمیش فِرِستَ تا اُ خوکیا خوراک هادَ. 16آن پُسا آرزو شَکِه که خاد خوراک خوکیا اَشکامُش سیر آکو و هِسکَه چِی شُ آنا نادَ. 17ولی یَک راز اُ خوش اُمَ و اُشگُت: ”چَنتا از نوکرِی بامو نُنِ کافی و حتی اضافی اَسِی خَردَ شُهَه، ولی ما اِکا از گُشنَه‌ای تَلَف بُدام. 18پَ آپا اَبام و حَدِ بامو اَچام و شَگام: ”با، ما در حَک خدا و تو گناه اُمکِردِ. 19دِگَه لایِک نِهام اُ ما بِگائِت پُسِ تو هام. خاد ما هم چُنِ یکی از نوکریات رفتار بِکو.“‘
20پَ آپابو و اُ طرف خونَهِ باشو اُ رَه اُفتَه. ولی هَنو بُری رَه آمودِستاد که باشو آنا اُشدی و دلُش وَ حالُش سُت، باشو شُخیزکِه، پُسُش شُ بغل کِه و کَند اُشدَ. 21پُس شُ باشو گُت: ”با، ما در حَک خدا و تو گناه اُمکِردِ. دِگَه لایِک نِهام اُ ما بِگائِت پُسِ تو هام.“ 22ولی باشو شُ نوکریاش گُت: ”زود بی! بهترین جُمَه بیاری شُبار کِنی و انگشتر شُ دست کِنی و جِتی شُ پا کِنی. 23گوسالَهِ پَروارا بیاری، شُ کارد تی تَ بِخرِم و جشن بِگِرِم. 24اَسِی که اِ پُسُم مُردِستاد، دوبارَه زندَه آبو، گُم بُدِستاد، آدی اُمَ!“ و شروع اُ جشن گِرِتَه شُکِه.
25«پُسِ گَپُش سِرِ زِمی هاد. وَختی آنا اُمَ و اُ خونَه نَزیک آبو و صدای رَخص و ساز اُششُنُفت، 26شُ یکی از نوکریا جار زاد و اُشپُرسی که چه خَبرِه. 27نوکر جواب اُشدَ: ”بِراسِتو اُندِ و باتو گوسالَهِ پَروارا شُ کارد دَدِ، اَسِی که پُسُش وَ سلامت اُ خونَه آگِشتِ.“ 28ولی پُسِ گَپتَه، تَریخ بو و اُشنائِست که جا اُچِه، باشو در اُمَ و التماسُش اُشکِه. 29ولی آنا شُ باشو گُت: ”بِبِن، بُری سالِه که نوکریت اُمکِردِ و هِسوَخت نِبُدِ که وَ حرفُت نِبام، ولی حتی یَک کَهر طَلَه تُ ما نِدَدِ تا خاد رَفیکیام مِهمُنی بِگِرام. 30ولی آلَه که اِ پُسُت آگِشتِ، پُسی که مالُت خاد فاحشَه‌یّا بر باد اُشدَدِ، اَسِی آنا گوسالَهِ پَروارا تُ کارد دَدِ!“ 31باشو اُشگُت: ”پُسُم، تو همیشَه خاد ما هِش و هرچی اُمَ مال توئِه. 32ولی آلَه شایستَئِه که جشن بِگِرِم و خارامی بِکنِم، اَسِی که اِ بِراسِتو مُردِستاد، زندَه آبو؛ گُم بُدِستاد، آدی اُمَ.“»
@ 2024 Korpu Company
انجیل لوقا 15
15
مَثَلِ کَهری که گُم بُدِستاد
1خَراجگیریا و گُنَهکاریا هَمَشو حَدِ عیسی جمع اَدَبُدِت تا اُ حرفیاش گاش کَر بِکنِت. 2عالمِی فِرکَهِ فَریسی و معلمِی تورات کُر کُر شواَکِه و شواَگُت: «اِ مَردا اُ گُنَهکاریا کَبول اَکو و خاد آنایا سِرِ یَک سفرَه اَنی.»
3پَ عیسی اِ مَثَلا اَسِی آنایا شَئو: 4«چه یَک از شمائِه که صدتا کَهر اُشبِه و اَگَه یکی از کَهریا گُم بِبِه، اُ نود و نُه تا کَهرُش تِی صَحرو وِل ناکو و اَزدُمبالَهِ یَک کَهرُش که گُم بُدِ ناچِه تا اُشواجُرِ؟ 5و وَختی کَهری که گُم بُدِستاد شاجو، وَ خارامی لِی کولُش اَنِسِه 6و وَختی اُ خونَه اَدا، اُ رَفیکیاش و هُمسادَیّاش جار اَزاد و اُ آنایا اَگِه: ”خاد ما خارامی بِکنی، اَسِی که کَهرُم که گُم بُدِستاد ماجو.“ 7هَمینا اُ شما اَگام که، تِی آسِمو اَسِی یَک گُنَهکاری که توبَه اَکو، بِشتَه خارامی اَکنِت تا اَسِی آن نود و نُه نفر آدام صالحی که نیاز اُ توبَه شُنی.
مَثَلِ سکَه‌ای که گُم بُدِستاد
8«و یا چه زِنِیه که ده تا سکَهِ نُکرَه اُشبِه و اَگَه یکی از سکَه‌یّا گُم بِبِه، چراغ روشن ناکو و خونَه‌وا جارِ نازاد و مَجا شُزدُمبالَه ناگَردِ، تا وَختی که سکَه‌وا واجُرِ؟ 9و وَختی آن زنا سکَه‌وا اَدَجُرِ اُ رَفیکیاش و هُمسادَیّاش جار اَزاد و اُ آنایا اَگِه: ”خاد ما خارامی بِکنی، اَسِی که سکَه‌ای که گُم اُمکِردِستاد ماجو.“ 10پَ هَمینا اُ شما اَگام، اَسِی هر گُنَهکاری که توبَه اَکو، حَدِ فرشتَه‌ئِی خدا، جشن و خارامی هَه.»
مَثَلِ پُسی که گُم بُدِستاد
11و عیسی اُشگُت: «مردی دوتا پُس اُشهاد. 12یَک راز پُسِ کینگِلتَه شُ باشو گُت: ”با، سَهمی که از مال و اموالُت اُ ما اَرَسِه، آلَه مادِ.“ باشو هم مالُش بین دوتا پُسیاش تکسیم اُشکِه. 13هَنو چند راز نِگذَشتِستاد که پُسِ کینگِلتَه، هرچی اُشهاد جمع شاکِه و اُ مملکت دوری چو و تِی آنکا کُل مال و مِنالُش وَ عیاشی بر باد اُشدَ. 14وَختی هرچی که اُشهاد خرج اُشکِه، کَحطِنِ گاتی تِی آن مملکتا اُمَ و آن پُسا فخیر بو. 15پَ چو و نوکر یکی از مردم آن مملکتا بو، آن آداما هم پُسا شُ سِرِ زِمیش فِرِستَ تا اُ خوکیا خوراک هادَ. 16آن پُسا آرزو شَکِه که خاد خوراک خوکیا اَشکامُش سیر آکو و هِسکَه چِی شُ آنا نادَ. 17ولی یَک راز اُ خوش اُمَ و اُشگُت: ”چَنتا از نوکرِی بامو نُنِ کافی و حتی اضافی اَسِی خَردَ شُهَه، ولی ما اِکا از گُشنَه‌ای تَلَف بُدام. 18پَ آپا اَبام و حَدِ بامو اَچام و شَگام: ”با، ما در حَک خدا و تو گناه اُمکِردِ. 19دِگَه لایِک نِهام اُ ما بِگائِت پُسِ تو هام. خاد ما هم چُنِ یکی از نوکریات رفتار بِکو.“‘
20پَ آپابو و اُ طرف خونَهِ باشو اُ رَه اُفتَه. ولی هَنو بُری رَه آمودِستاد که باشو آنا اُشدی و دلُش وَ حالُش سُت، باشو شُخیزکِه، پُسُش شُ بغل کِه و کَند اُشدَ. 21پُس شُ باشو گُت: ”با، ما در حَک خدا و تو گناه اُمکِردِ. دِگَه لایِک نِهام اُ ما بِگائِت پُسِ تو هام.“ 22ولی باشو شُ نوکریاش گُت: ”زود بی! بهترین جُمَه بیاری شُبار کِنی و انگشتر شُ دست کِنی و جِتی شُ پا کِنی. 23گوسالَهِ پَروارا بیاری، شُ کارد تی تَ بِخرِم و جشن بِگِرِم. 24اَسِی که اِ پُسُم مُردِستاد، دوبارَه زندَه آبو، گُم بُدِستاد، آدی اُمَ!“ و شروع اُ جشن گِرِتَه شُکِه.
25«پُسِ گَپُش سِرِ زِمی هاد. وَختی آنا اُمَ و اُ خونَه نَزیک آبو و صدای رَخص و ساز اُششُنُفت، 26شُ یکی از نوکریا جار زاد و اُشپُرسی که چه خَبرِه. 27نوکر جواب اُشدَ: ”بِراسِتو اُندِ و باتو گوسالَهِ پَروارا شُ کارد دَدِ، اَسِی که پُسُش وَ سلامت اُ خونَه آگِشتِ.“ 28ولی پُسِ گَپتَه، تَریخ بو و اُشنائِست که جا اُچِه، باشو در اُمَ و التماسُش اُشکِه. 29ولی آنا شُ باشو گُت: ”بِبِن، بُری سالِه که نوکریت اُمکِردِ و هِسوَخت نِبُدِ که وَ حرفُت نِبام، ولی حتی یَک کَهر طَلَه تُ ما نِدَدِ تا خاد رَفیکیام مِهمُنی بِگِرام. 30ولی آلَه که اِ پُسُت آگِشتِ، پُسی که مالُت خاد فاحشَه‌یّا بر باد اُشدَدِ، اَسِی آنا گوسالَهِ پَروارا تُ کارد دَدِ!“ 31باشو اُشگُت: ”پُسُم، تو همیشَه خاد ما هِش و هرچی اُمَ مال توئِه. 32ولی آلَه شایستَئِه که جشن بِگِرِم و خارامی بِکنِم، اَسِی که اِ بِراسِتو مُردِستاد، زندَه آبو؛ گُم بُدِستاد، آدی اُمَ.“»
@ 2024 Korpu Company