48
มนัสเสห์และเอฟราอิม
1ต่อมามีคนบอกโยเซฟว่า “พ่อของท่านป่วย” เขาจึงพาลูกสองคนคือมนัสเสห์และเอฟราอิมไปเยี่ยม 2เมื่อยาโคบได้ยินว่า “โยเซฟลูกชายของท่านมาหา” อิสราเอลจึงรวบรวมกำลังลุกขึ้นนั่งบนเตียง
3ยาโคบกล่าวกับโยเซฟว่า “พระเจ้าผู้มีฤทธิ์#48:3 ภาษาฮีบรูว่า เอล-ชัดดัยได้ปรากฏแก่พ่อที่เมืองลูส ในดินแดนคานาอัน และที่นั่นพระองค์อวยพรพ่อ 4พระองค์พูดว่า ‘เราจะให้เจ้ามีลูกหลานทวีขึ้นมากมาย เราจะทำให้เจ้าเป็นชุมชนของหลายชนชาติ และจะยกดินแดนนี้ให้เป็นกรรมสิทธิ์นิรันดร์กับลูกหลานของเจ้าสืบไป’
5ตอนนี้ เอฟราอิมและมนัสเสห์ ลูกทั้งสองคนของเจ้าซึ่งเกิดในอียิปต์ก่อนที่พ่อจะมาถึงนั้นก็นับว่าเป็นลูกของพ่อ เหมือนกับรูเบนและสิเมโอน 6ส่วนลูกของเจ้าที่เกิดหลังจากสองคนนี้จะเป็นทายาทของเจ้าเอง และจะรับมรดกส่วนของเอฟราอิมและมนัสเสห์ 7เมื่อพ่อกำลังกลับจากปัดดาน#48:7 นั่นคือ ตะวันตกเฉียงเหนือของเมโสโปเตเมีย ก็เสียใจมากที่ราเชลเสียชีวิตในดินแดนคานาอันขณะที่เรายังอยู่ระหว่างทาง ไม่ไกลจากเอฟราธาห์นัก พ่อจึงฝังเธอไว้ริมทางไปเอฟราธาห์” (คือเบธเลเฮม)
8เมื่ออิสราเอลเห็นลูกชายของโยเซฟก็ถามว่า “นี่ใคร”
9โยเซฟตอบพ่อว่า “พวกเขาคือลูกชายที่พระเจ้ามอบให้ลูกที่นี่”
แล้วอิสราเอลจึงพูดว่า “พาพวกเขามาสิ พ่อจะได้อวยพรเขา”
10อิสราเอลตาฝ้าฟางเพราะชรา มองอะไรแทบไม่เห็น โยเซฟจึงพาลูกชายเข้าไปใกล้ แล้วพ่อของโยเซฟก็จูบและกอดพวกเขา
11แล้วอิสราเอลพูดกับโยเซฟว่า “พ่อไม่เคยคิดเลยว่าจะได้เห็นหน้าเจ้าอีก แล้วเดี๋ยวนี้พระเจ้ายังอนุญาตให้เห็นลูกๆ ของเจ้าด้วย”
12โยเซฟพาลูกทั้งสองออกจากตักอิสราเอลและเขาก็ซบหน้าลงกับพื้น 13แล้วโยเซฟจึงจูงลูกทั้งสองเข้าไปใกล้พ่อ มือขวาจูงเอฟราอิมไปทางซ้ายของอิสราเอล มือซ้ายจูงมนัสเสห์ไปทางขวาของอิสราเอล 14แต่อิสราเอลไขว้แขน เอามือขวาวางบนศีรษะของเอฟราอิม ทั้งที่เขาเป็นน้อง และมือซ้ายวางบนศีรษะของมนัสเสห์ ทั้งที่มนัสเสห์เป็นลูกหัวปี
15แล้วเขาจึงอวยพรโยเซฟว่า
“ขอพระเจ้าที่อับราฮัมและอิสอัคบรรพบุรุษของเรา
ดำเนินชีวิตอย่างสัตย์ซื่อ
อยู่ต่อหน้าพระเจ้าผู้เลี้ยงของเรา
มาตลอดชีวิตจนถึงทุกวันนี้
16พระองค์เป็นทูตสวรรค์ที่ช่วยเราให้พ้นจากอันตรายทั้งสิ้น
ขอพระองค์อวยพรเด็กชายทั้งสองคนนี้
ขอให้พวกเขาสืบสกุลของเรา
และสืบสกุลบรรพบุรุษของเราคืออับราฮัมและอิสอัค
ขอให้พวกเขาทวีขึ้นอย่างมากมาย
บนแผ่นดินโลก”
17เมื่อโยเซฟเห็นพ่อเอามือขวาวางบนศีรษะของเอฟราอิมก็ไม่พอใจ เขาจึงจับมือพ่อให้ย้ายจากศีรษะของเอฟราอิมไปวางบนศีรษะของมนัสเสห์ 18โยเซฟพูดกับพ่อว่า “ไม่ใช่ ท่านพ่อ คนนี้เป็นลูกหัวปี พ่อวางมือขวาบนหัวคนนี้เถิด”
19แต่อิสราเอลปฏิเสธว่า “พ่อรู้ ลูกเอ๋ย พ่อรู้ เขาจะกลายเป็นชนชาติหนึ่งและจะยิ่งใหญ่ด้วย แต่น้องชายจะยิ่งใหญ่กว่า และลูกหลานของเขาจะกลายเป็นกลุ่มชนชาติ” 20ยาโคบอวยพรพวกเขาในวันนั้นว่า
“อิสราเอลจะให้พรกันในชื่อของเจ้า#48:20 ภาษาฮีบรูเป็นรูปเอกพจน์ว่า
‘ขอพระเจ้าบันดาลให้ท่านเป็นเหมือนเอฟราอิมและมนัสเสห์’ ”
ดังนั้นยาโคบจึงเอ่ยชื่อเอฟราอิมก่อนมนัสเสห์
21แล้วอิสราเอลจึงพูดกับโยเซฟว่า “พ่อกำลังจะตาย แต่พระเจ้าจะอยู่กับพวกลูก และจะพาลูกๆ กลับไปยังดินแดนบรรพบุรุษของพวกเจ้า 22และพ่อจะมอบสันเขา#48:22 ภาษาฮีบรูสำหรับคำว่า สันเขา เป็นคำเดียวกับชื่อสถานที่เชเคมให้เจ้ามากกว่าที่ให้พี่น้องหนึ่งแห่ง คือสันเขาที่พ่อยึดมาได้จากชาวอาโมไรต์ด้วยดาบและธนูของพ่อ”