22
การคุ้มครองทรัพย์สิน
# 22 ในฉบับภาษาฮีบรูข้อ 22:1 คือข้อ 21:37 และใน 22:2-31 คือข้อ 22:1-30 1“ใครก็ตามขโมยวัวหรือแกะมา แล้วฆ่าหรือขายไป เขาจะต้องชดใช้วัวห้าตัวสำหรับวัวหนึ่งตัว และแกะสี่ตัวสำหรับแกะหนึ่งตัว
2หากขโมยถูกจับได้และถูกทุบตีจนตายขณะลอบเข้าไปในบ้านตอนกลางคืน ฝ่ายที่ป้องกันตัวเองย่อมไม่ผิด 3แต่หากเกิดขึ้นหลังจากดวงอาทิตย์ขึ้น ฝ่ายที่ป้องกันตัวเองมีความผิด
ใครที่ขโมยต้องชดใช้ค่าเสียหายเต็มจำนวน แต่หากเขาไม่มีอะไรจะชดใช้ พวกเขาจะต้องถูกขายเป็นทาสเพื่อชดใช้สิ่งที่ขโมยไป 4หากพบสัตว์ที่ขโมยไปมีชีวิตอยู่ในครอบครองของพวกเขา ไม่ว่าวัว ลา หรือแกะ พวกเขาจะต้องจ่ายคืนเป็นสองเท่า
5ถ้าใครปล่อยฝูงสัตว์ของตนไปกินหญ้าในท้องทุ่งหรือในไร่องุ่น และมันหลงเข้าไปกินหญ้าในที่ของคนอื่น เขาจะต้องชดใช้ด้วยพืชผลส่วนที่ดีที่สุดจากท้องทุ่งหรือจากไร่องุ่นของตน
6หากที่นาเกิดไฟไหม้ลามไปยังพุ่มหนามจนถึงที่ของคนอื่น จนฟ่อนข้าวที่เก็บเกี่ยวแล้วหรือต้นข้าวที่ยังไม่เกี่ยวเสียหายหมด ผู้ที่เป็นต้นเพลิงจะต้องชดใช้ค่าเสียหาย
7หากใครนำเงินหรือสิ่งของฝากไว้ให้เพื่อนบ้านดูแล แล้วเงินหรือของนั้นถูกขโมยไปจากบ้านของเพื่อนบ้าน ถ้าจับตัวขโมยได้ ขโมยนั้นจะต้องชดใช้เป็นสองเท่า 8แต่ถ้าจับขโมยไม่ได้ เจ้าของบ้านผู้รับฝากต้องมาพบตุลาการ และพวกเขาต้อง#22:8 หรือ พบพระเจ้า และเขาจะพิจารณาว่าเป็นเจ้าของบ้านเองหรือไม่ที่ขโมยสมบัติของเพื่อนบ้าน 9ทุกครั้งที่มีการครอบครองทรัพย์สินโดยไม่ถูกกฎหมาย ไม่ว่าจะเป็นวัว ลา แกะ เสื้อผ้า หรือสิ่งอื่นๆ ที่สูญหายซึ่งบางคนอ้างว่า ‘นี่คือของของฉัน’ ให้ทั้งสองนำกรณีพิพาทไปพบตุลาการ#22:9 หรือ พบพระเจ้าเพื่อรับคำชี้ขาด ผู้ที่ตุลาการตัดสิน#22:9 หรือ ผู้ที่พระเจ้าตัดสินว่าผิดจะต้องจ่ายเป็นสองเท่าให้แก่อีกคน
10หากคนใดฝากวัว ลา แกะ หรือสัตว์อื่นๆ ไว้ให้เพื่อนบ้านดูแล แล้วมันตายไปหรือบาดเจ็บหรือหายไปและไม่มีใครเห็น 11ในกรณีนี้จะตัดสินโดยให้เพื่อนบ้านผู้นั้นกล่าวสาบานต่อหน้าพระยาห์เวห์ว่าตนไม่ได้ขโมยทรัพย์สินของอีกคนหนึ่งไป เจ้าของสัตว์ต้องยอมรับคำสาบานนี้ และห้ามเรียกร้องค่าเสียหาย 12แต่หากสัตว์นั้นถูกขโมยไปจากเพื่อนบ้าน เขาจะต้องจ่ายค่าเสียหายให้กับเจ้าของ 13หากมันถูกสัตว์ป่าฉีกเป็นชิ้นๆ ก็ให้เพื่อนบ้านนำซากของมันมาเป็นหลักฐาน แล้วเขาจะไม่ต้องจ่ายค่าเสียหาย
14ผู้ใดยืมสัตว์ของเพื่อนบ้าน แล้วมันบาดเจ็บหรือตายขณะที่เจ้าของไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ ผู้ยืมจะต้องจ่ายค่าเสียหาย 15แต่หากเจ้าของอยู่กับสัตว์นั้นด้วย ผู้ยืมก็ไม่ต้องชดใช้ และหากสัตว์นั้นถูกเช่ามา เขาก็ไม่ต้องชดใช้ เพราะค่าเช่ารวมค่าเสียหายไว้แล้ว
ความรับผิดชอบต่อสังคม
16หากชายใดล่อลวงหญิงสาวพรหมจารีซึ่งยังไม่ได้หมั้นหมาย และเขามีเพศสัมพันธ์กับเธอ เขาจะต้องจ่ายค่าสินสอดและรับเธอเป็นภรรยา 17หากบิดาของเธอปฏิเสธอย่างเด็ดขาด ไม่ยอมให้เธอสมรสกับเขา เขาก็ต้องจ่ายเงินสินสอดสำหรับหญิงพรหมจารี
18อย่าไว้ชีวิตแม่มด
19ใครมีเพศสัมพันธ์กับสัตว์จะต้องมีโทษถึงตาย
20ใครถวายเครื่องบูชาแก่พระอื่นๆ นอกเหนือจากพระยาห์เวห์คนนั้นจะต้องถูกทำลายล้าง#22:20 คำศัพท์ภาษาฮีบรูนี้หมายถึง สิ่งของหรือบุคคลที่ถวายแด่พระยาห์เวห์แล้วไม่อาจเรียกคืนได้ มักจะต้องทำลายให้หมดสิ้นไป
21อย่าข่มเหงหรือรังแกคนต่างชาติ เพราะเจ้าเองก็เคยเป็นคนต่างชาติในอียิปต์
22อย่าเอารัดเอาเปรียบหญิงม่ายหรือลูกกำพร้าพ่อ 23หากเจ้าขืนทำและเขาร้องบอกเรา เราจะฟังคำร้องทุกข์ของเขาอย่างแน่นอน 24ความโกรธาของเราจะพลุ่งขึ้นและเราจะฆ่าเจ้าด้วยดาบ ภรรยาของเจ้าจะเป็นม่าย และลูกของเจ้าจะกำพร้าพ่อ
25หากเจ้าให้ประชาชนของเราคนใดที่ยากไร้ในหมู่พวกเจ้ายืมเงิน อย่าทำตัวเป็นเจ้าหนี้เงินกู้ อย่าคิดดอกเบี้ยเขา 26หากเจ้ายึดเสื้อคลุมของเพื่อนบ้านเป็นของค้ำประกัน จงคืนให้เขาก่อนตะวันตกดิน 27เพราะเสื้อคลุมเป็นสิ่งเดียวที่เพื่อนบ้านของเจ้ามีไว้คลุมกาย แล้วเขาจะใช้อะไรห่มนอน เมื่อเขาร้องบอกเรา เราจะรับฟังเพราะเรามีใจเมตตา
28อย่าหมิ่นประมาทพระเจ้า#22:28 หรือ อย่าประจานตุลาการ หรือแช่งด่าผู้มีอำนาจปกครองเหนือพวกเจ้า
29อย่าลังเลที่จะนำของถวายจากยุ้งฉางหรือถังของเจ้า#22:29 ความหมายของวลีภาษาฮีบรูไม่สามารถระบุได้แน่ชัดมาถวาย
เจ้าต้องยกลูกชายหัวปีของเจ้าให้กับเรา 30ลูกหัวปีของวัวและแกะก็เช่นเดียวกัน จงนำมาให้เราในวันที่แปด หลังจากปล่อยให้อยู่กับแม่ของมันตลอดเจ็ดวันแล้ว
31พวกเจ้าต้องเป็นประชาชนที่แยกไว้สำหรับเรา ฉะนั้นอย่ากินเนื้อสัตว์ที่ถูกสัตว์ป่ากัดกิน จงทิ้งซากให้สุนัขกิน”