انجیلِ لوقا 9

9
عیسی دُوازَه رَسولَه بِسی ایکِنِه
1عیسی او دُوازَه شاگردَ دورِ یَک خواس وُ وَشون قدرت وِ اقتدار بَخشی تا دیوَلَه کِنِن وَدَر وِ مریضی‌یَلَه شفا بییِن؛ 2وِ اونگَلَه بِسی کِه تا پادشایی خدا نَه اعلام کِنِن وِ مریضَلَه شفا بییِن. 3وَشون گُت: «سی سفر چیئی نَوَگِریت، نه چودَسی، نه تُربَه، نه نون، نه پیل وِ نه جومِی اضافی. 4وَ هر حونه‌ای که رَتیت، تا موقِی که مِنِه او شهریت، مِنِه او حونَه وِیسیت. 5هَرجا که مردم ایشا نَه قبول نَکِردن، وَختی وَ شهرشون ای‌یِیت وَدَر، خِلِ او شهرَ هَم وَ پایَلِ خِتون بِتِکَنیت تا وَ ضِدِ اونگَل شهادتی بو، که غَضَبِ خدا ایا وَ ریشون.» 6پَ اُفتان وَ رَه، وَ یِه دهات ایرَتِن وَ دهاتی دَ وِ هر جا ایرَسییِن، خَوَرِ خَشِ پادشاییِ خدا نَه اعلام ایکِردِن وِ مریضَلَه شفا ایدان.
7وختی خَوَرِ تَمومِ ای اتّفاقَل رَسی وَ گوشِ هیرودیسِ حاکم، هیرودیس حیرون وِ پَریشون وابی، سی‌یِکِه یِه‌پاره‌ای ایگُتِن عیسی هَمو یحیی یَه که وَ مُردِه‌یَل زِندَه وابی‌یِه. 8یِه‌پاره‌ای دَ ایگُتِن ایلیایِ پِیغَمبَر ظهور کِردِه، وِ یِه‌پاره‌ای هم ایگُتِن یکی وَ پیغمبَرَلِ قدیمی زندَه وابی‌یِه. 9امّا هیرودیس گُت: «مِ خُوم سرِ یحیی نَه وَ بَیَنِش جیا کِردُم. پَ یِه کیَه که ای چییَلَه درمورِدِش ایشنِفُم؟» وِ هیرودیس وَ دینِ یِه بی که عیسی نَه بِوینِه.
غذا دایَن وَ پنج هزار نفر
10وختی رَسولَل وَرگَشتِن، هر چیئی که کِردَه بییِن سی عیسی تعریف کِردِن. اوسِه عیسی اونگَلَه بِی خُوش بُرد وَ شهری وَ نومِ بیت‌صِیدا تا وُچه تِنا بون. 11امّا وَختی مَردم باخَوَر وابی‌یِن وَ دینِشون اُفتان وَ رَه. عیسی هم اونگَلَه وَ گَرمی قبول کِه وِ باشون وَ پادشاییِ خدا گَپ زَه وِ کَسَلی نَه که مُتاج وَ درمون بییِن، شفا دا.
12تَنگِ پَسین، او دُوازَه رسول اومَن طِیش وِ گُتِن: «مردِمَه مرخص کُ تا بِرَن وَ آبایی‌یَل وِ زَمینَلِ دُورِبال وِ سی خِشون غذا وِ سرپَنِی بِجورِن، سی‌یِکِه وِیچِه جِیی دیراُفتادَه یَه.» 13عیسی وَشون گُت: «ایشا خِتون وَشون غذا بِئیت.» رسولَل گُتِن: «ایما غیرَ پنج نون وِ دِ ماهی چی نَیاریم، غیرَ یِکه بریم وِ سی تَمومِ ای مردم غذا بِسونیم.» 14وُچه حدود پنج هزار مِرد بی. عیسی وَ شاگردَلِش فرمایش کِه: «مردمَه بِنشونیت مِنِه دَسه‌یَلِ پنجا نفری.» 15شاگِردَل ای کارَ کِردِن وِ همهَ نَه نِشُندِن. 16اوسِه عیسی پنج نون وِ دِ ماهی نَه وَگِرُت، سیلَ آسمون کِه وِ اونگَلَه برکت دا. اوسِه نونَلَه تِکَه تِکَه کِه وِ دا وَ شاگردل تا بِنِن طِی مردم. 17پَ هَمَه خَردِن وِ سیر وابی‌یِن وِ دُوازَه سَلَه هم وَ خُردِه‌یَلِ باقی‌مُندَه جَم کِردِن.
اعتراف پطرس درمورد عیسی
18یِه رو که عیسی مِنه خَلفَت دعا ایکِه وِ تِنا شاگردَلِش باش بییِن. عیسی وَشون پُرسی: «مردم ایگُن مِ کی‌یَم؟» 19جواب دان: «یِه‌پاره‌ای ایگُن یحیِی تعمیددَهندَه یِی، یِه‌پاره‌ای دَ ایگُن ایلیایِ پیغَمبری، وِ یِه‌پاره‌ای هم تِنَه یکی وَ پیغمبَرَلِ قدیمی دونِن که زندَه وابی‌یِه.» 20عیسی وَشون پُرسی: «ایشا چه؟ ایشا مِنَه کی دونیت؟» پطرس جواب دا: «مسیحِ موعودِ خدا.»
21اوسِه عیسی وَشون قَدَقَن کِه وِ دستور دا یِنَه وَ هیشکَه نَگُن 22وِ گُت: «ایبایِس کِرِ انسان مَهلی عذاب بِکَشه وِ شیخَلِ یهود وِ کاهنلِ گپو وِ معلملِ تورات رَدِش کِنِن وِ کشتَه وابو وِ مِنِه روزِ سوم زِندَه وابو.»
صلیبِ خِتَه وَگِه
23اوسِه عیسی وَ هَمَه فرمایش کِه: «اَر کسی بِخوا مِنَه پیروی کِنِه، باید وَ خُوش بِگذَرِه، هر رو صلیبِ خِشَه وَگِرِه وُ وَ دینِ مِ بیا. 24سی‌یِکِه هرکه بِخوا جونِ خِشَه نجات بییِه، وِه نَه وَ دَس اییِه؛ امّا هرکه وَ خاطرِ مِ جونِشَه وَ دَس بییِه، وِه نَه نجات اییِه. 25فِیدَش سی آیَم چِنِه که تمومیِ دنیا نَه وَ دَس بیارِه، امّا جون خِشَه وَ دَس بییِه یا وِه نَه حروم کِنِه. 26سی‌یِکِه هرکه وَ مِ وِ گَپَلُم عار داشتَه بو، کِرِ انسان هم اوسِه که منِه جلالِ خُوش وِ جلالِ بُو وِ فرشته‌یَلِ مقدّس بیا، وَش عار داره. 27وَراسی، وَ ایشا ایگُم یِه‌پاره‌ای وَ کَسَلی که وِیچِه وِیسانِه، تا پادشاییِ خدا نَه نَبینِن، طومِ مرگَه مِزَه نیکِنِن.»
عَوض وابی‌یَن سیمِی عیسی
28هشت رو بعدَ ای گَپَل، عیسی پطرس وِ یوحنا وِ یعقوبَ وَگِرُت وِ رَت بالِی کُویی تا دعا کِنِه. 29مِنِه همو حالی که دعا ایکِه، سیماش عوض وابی وِ جومَش سَفی وِ نورانی وابی. 30یِه دَفَه دِتا مِرد، موسی وِ ایلیا، ظاهر وابی‌یِن وِ بِی عیسی صُبَت ایکِردِن. 31موسی وِ ایلیا مِنِه جلال ظاهر وابی‌یِن وِ درمورد آزادیِ آیَمَل که باید بِی مرگِ عیسی وَ هَمی زیئی مِنِه اورشلیم اتّفاق اییُفتا گَپ ایزَن. 32هَموسِه پطرس وِ هُمرَیَلِشَه خو سنگینی گِرُتَه بی، امّا وختی دیار وابی‌یِن وُ وَ حوشِشون اومَن، جلال عیسی نَه دییِن وِ او دِتا مِردی نَه که وِیسایَه بییِن طِیش. 33موقی که او دِ نفر وَ طی عیسی ایرَتِن، پطرس وَ عیسی گُت: «استاد، وِیچِه بییَنِ ایما خوبِه! بِل سه تا کَپَر بسازیم، یکی سی تو، یکی سی موسی وِ یکی هم سی ایلیا.» پطرس نُونِس چه ایگُ. 34ای گَپ هَنی سرِ زُوونِ پطرس بی که اُوری اومَه وِ ریشون سایَه بِس. وختی اُور اونگَلَه مِنِه خُوش گِرُت، هراسون وابی‌یِن. 35اوسِه صییِی وَ اُور رَسی که گُت: «یِه کِرِ مِنِه که وِّ نَه انتخاب کِردِمه؛ وَش گوش کِنیت!» 36وختی او صیا تموم وابی، عیسی نه تِنا دییِن. شاگردل ای جریانَه طِی خِشون نِگَه کِردِن، وِ مِنِه او زمون وَ اوچیئی که دییَه بییِن وَ کسی چیئی نَگُتِن.
شَفِی کِرِ دیوزَیَه
37صَباش، وختی وَ کُو اومَن دومِن، جمعیتِ زیادی رَتِن وَ دییَنِ عیسی. 38یِه دَفَه مِردی وَ مِلِی جمعیت قیرَه زَه: «استاد، وَ تِ التماس ایکِنُم گوشَه نظری بندازی وَ کِرُم، سی‌یِکِه تِنا بَچِی مِنِه. 39روحی یِه دَفَه وِّ نَه ایگِرِه وُ وِّ دَرجا قیرَه ایزَنِه وِ بَیَنش ایدَکِه، طوری که دِهونش کف ایکِنِه. ای روح مِنِه یَک خُرد وُ خَمیرِش ایکِنِه وُ وَ زور وَش جیا ایابو. 40وَ شاگردَلِت التماس کِردُم که او روحَه وَش دَرارِن، امّا نَتَرِسِن.» 41عیسی جواب دا: «ای نسل بی‌ایمون وُ منحرف، تا وَ کِی باتون بُوم وِ تَحمِلِتون کِنُم؟ کِرِتَه بیار وِیچو.» 42هموسِه که کِر ایومَه، دیو زَش وَ زمین وِ اِنداختِش وَ دَکِسَن. امّا عیسی وَ او روحِ ناپاک نَهیب زَه وِ کِرَ شفا دا وِ داش وَ دَسِ بُوش. 43تَمومِ مردم وَ گَپویی خدا مِنِه حیرت بییِن.
مِنِه هَمو حال که همه وَ کارَل عیسی حیرت‌زَیَه بییِن، عیسی وَ شاگردلِش گُت: 44«وَ اوچیئی که ایخوام وَ ایشا بگُم خوب گوش کنیت: کِرِ انسان وَ دَسِ مردم تسلیم ایابو.» 45امّا شاگِردَل منظورِشَه نَفَمِسِن؛ بَلکَم وَشون پَنون مُند تا نَفَمِنِش؛ وِ زَلَشون ایرَت درموردِش پُرسَش کِنِن.
کی وَ هَمَه گَوتَرِه؟
46یِه رو مابینِ شاگردل بحث وابی که، کُویکی وَ اونگَل وَ هَمَه گَوتَرِه. 47عیسی که دونِس مِنِه دِلِشون چه فِکری دارِن، بَچَه‌ای نَه وَگِرُت وِ نَها طی خُوش 48وُ وَشون گُت: «هرکه ای بَچَه نَه وَ نومِ مِ قبول کِنِه، مِنَه قبول کِردِه؛ وِ هرکه مِنَه قبول کِنِه، او کسی نَه که مِنَه بِسی کِردِه قبول کِردِه. سی‌یِکِه مِلِی ایشا او کس گَپوتَره که وَ همه کِچِلوتَر بو.»
49یوحنا گُت: «استاد، کسی نَه دیئیم که وَ نومِ تِ دیوَلَه ایکِه وَدَر، امّا سی‌یِکِه وَ ایما نَبی، وِّ نَه نَلِشتیم.» 50عیسی وَش گُت: «بِلینِش، سی‌یِکِه هرکه وَ ضد ایشا نی، بِی ایشانِه.»
51وختی که موقِی بالا بُردنِ عیسی وَ آسمون نِزِنگ ایابی، وِّ تصمیم گِرُت بِرَه وَ اورشلیم. 52پَ چَن نَفَرَ نِهِی خُوش بِسی کِه، اونگَل رَتِن وَ دهاتی مِنِه دیارِ سامری‌یَل تا سیش تدارک بینِن. 53امّا مردمِ وُچه عیسی نه قبول نکردن، سی‌یِکِه ایخواس بِرَه وَ اورشلیم. 54وختی شاگردلِ عیسی، یعقوب وِ یوحنا، یِنَه دییِن، گُتِن: «ای آقا، مَه ایخِی بگِیم تَش وَ آسمون بویارِه وِ هَمَشونَه خُل کِنِه، هموطو که ایلیایِ پِیغمبر کِه؟» 55امّا عیسی ریشَه وَرگَردَنا، نَهیبِشون دا وِ گُت: «ایشا نُونیت وَ کو روحیت! 56سی‌یِکِه، کِرِ انسان نیومَیِه تا جونِ مردمَه بِسونِه بلکَم تا نجات بییِه.» اوسِه رَتِن وَ دهاتی دَ.
بَهِی پیروی وَ عیسی
57مِنِه قدِ رَه، یکی وَ عیسی گُت: «هر جا بِرِی، وَ دینِت ایام.» 58عیسی جواب دا: «رواَیَل کِر دارِن وِ باهِندِه‌یَلِ آسمون چال دارِن، امّا سی کِرِ انسان جِی سر نَهایَن نی.» 59عیسی وَ یکی دَ گُت: «وَ دینِ مِ بیو.» امّا وِّ جواب دا: «ای آقا، بِل اَوَل بِرَم وِ بعدَ نِگَه کِردَن وِ مُردنِ بُوم وِّ نَه کِنُم زِرِ گِل، اوسِه وَ دینِ تِ بیام.» 60عیسی وَش گُت: «بِل تا مُردِه‌یَل، مُردِه‌یَلِ خِشونَه کِنِن زِرِ گِل؛ تِ بِرَه وِ پادشایی خدا نَه اعلام کُ.» 61یِکیدَه گُت: «ای آقا، مِ وَ دینِت ایام، امّا اَوَل اجازَه بییِه تا وَرگَردُم وِ بِی اَهلِ‌اَیالُم خدافِظی کِنُم.» 62عیسی وَش گُت: «کسی که موقِی شخم زَیَن، وَرگَردِه سِیلَ واپَس کِنِه، لایق پادشایی خدا نی.»

Áherslumerki

Deildu

Afrita

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in