انجیلِ لوقا 10

10
عیسی هفتاد شاگردَ بِسی ایکِنِه
1بعدَ وُه، عیسِی خداوند هفتاد نفرِ دَ نَه هم انتخاب کِه وِ اونگَلَه دِتا دِتا نِهی خُوش بِسی کِه وَ هر شهر و دیاری که ایخواس بِرَه وُچو. 2وَشون گُت: «مَصول زیادِه، امّا کارگر کَم، پَ بایِس التماس کِنیت وَ صاحاب مَصول تا کارِگَرَلی بِسی کِنه سی بِرییَنِ مَصولِ خُوش. 3بِرِیت وُ وَ حوشِتون نَرَه! مِ ایشا نَه مِی بَرَه‌یَل بِسی ایکِنُم مِلِی گُرگَل. 4بِی خِتون کیسۀ پیل یا تُربَه یا اُرسی نَوَگریت، مِنِه قد رَه وختِتونَه بِی سلام وِ احوالپرسی حروم مَکنیت. 5وَ هر حونه‌ای که ایرِیت، اَوَل بِگِیت: "صلح‌وُسلامتی وَ ای حونَه بو." 6اَر کسی مِنِه او حونَه اهلِ صلح‌وُسلامتی بو، صلح‌وُسلامتی ایشا وَش قرار ایگِرِه؛ اَندِی، اییَرگَردِه وَ خِتون. 7مِنِه او حونَه وِیسیت وِ هر چه وَتون دان، بِخَریت وِ بنوشیت، سی‌یِکِه کارگر مستحقِ دَسمِزِشِه. حونَه وَ حونَه نگردیت. 8وختی رَتیت وَ شهری وِ ایشا نَه وَ گرمی قبول کِردِن، هر چه نَهان دَمِ ریتون، بِخَریت. 9مریضَلِ وُچِه نَه شفا بیئیت وُ وَشون بِگِیت: "پادشاییِ خدا وَتون نِزِنگ وابی‌یِه." 10امّا وختی رَتیت وَ شهری وِ ایشا نَه قبول نکردن، وَ کوچَه‌یَلِ او شهر بِزَنیت وَدَر وِ بِگِیت: 11"ایما حتی خِلی نَه هَم که وَ شهر ایشا وَ پایَلِمون نِشَسِه، وَ ضدِ ایشا وَ پایَلِمون ایتَکَنیم. امّا بیونیت که پادشاییِ خدا نِزِنگ وابی‌یِه." 12مِ وَ ایشا ایگُم، که مِنِه روزِ داوری، تحمل مجازات سی شهرِ سُدوم آسونتر ایابو تا سی او شهر.
13وای وَ حالِت ای خورَزین! وای وَ حالِت ای بِیت‌صِیدا! سی‌یِکِه اَر معجزه‌یَلی که مِنِه ایشا اَنجوم وابی مِنِه شَهرَلِ صور و صیدون ایابی، مردمِ وُچه خیلی زیتَر لِباسِ ماتَم ایپوشییِن وِ مِنِه خِل اینِشَسِن وِ توبه ایکِردِن. 14امّا مِنِه روز داوری، تحمل مجازات سی شَهرَلِ صور و صیدون آسونتر ایابو تا سی ایشا. 15وِ تِ ای کفرناحوم، مَه تا وَ فلک سَر اینی؟ نَه، بلکم تا وَ دِلِ جَنَم سرنگون ایابِی.»
16«هرکه وَ ایشا گوش بییِه، وَ مِ گوش دایِه؛ وِ هرکه ایشا نَه قبول نَکِنِه، مِنَه قبول نَکِردِه؛ وِ هرکه مِنَه قبول نَکِنِه، او کسی نَه که مِنَه بِسی کِردِه قبول نَکِردِه.»
17او هفتاد نفر بِی شایی وَرگَشتِن وِ گُتِن: «آقا، وَ خاطرِ نوم تو حتی دیوَل هم وَمون اطاعت ایکِنِن.» 18عیسی وَشون فرمایش کِه: «شِیطونَه دییُم که مِی برق وَ آسمون اییُفتا دومِن. 19ایسِه مِ وَتون اقتدار اییُم که مارَل وِ عقرَبَل وِ تموم قدرتِ دشمنَه بِنیت زِرِ پا، وِ هیچ چیئی نیتَرِه وَتون کاری کِنِه. 20امّا وَ یِه شایَمون نَبِیت که روحَل وَ ایشا اطاعت ایکِنِن، بلکم شاییِ ایشا وَ یِه بو که نومِتون مِنِه آسمون نوشتَه وابی‌یه.»
21مِنِه همو ساعت، عیسی مِنِه روح‌القدس وَ شایی اومَه وِ گُت: «ای بُو، ای خداوندِ آسمون وِ زمین، تِنَه شکر ایکِنُم که ای حقیقَتَه وَ حَکیمَل وِ دونایَل پَنون کِردی‌یِی وُ وَ بَچه‌یَلِ کِچِلو آشکار کِردی‌یِی. بَلِه، ای بُو، سی‌یِکِه ارادۀ پُرلطفِ تو، مِنِه یِه بی. 22بُوم همَه چی نَه دایِه وَ دَسِ مو. هیشکَه نونِه کُر کیَه غیرَ بو، وِ هیشکَه نونِه بُو کیَه غیرَ کُر، وِ اونگَلی که کُر بِخوا بُونَه وَشون آشکار ایکِنِه.»
23اوسِه عیسی مِنِه خلفَت، ری کِه وَ شاگردَلِش وِ گُت: «خَش وَ حالِ تییَلی که اوچیئی نَه که ایشا ایبینیت، ایبینِن! 24سی‌یِکِه وَ ایشا ایگُم خیلی وَ پیغمبَرَل و پادشایَل اُرزو داشتِن اوچیئی نَه که ایشا ایبینیت، بِوینِن وِ نَدییِن، وِ اوچیئی نَه که ایشا ایشنِفیت، بِشنِفِن وِ نَشنُفتِن.»
مَثَل سامری خوب
25یِه رو یکی وَ فَقی‌یَل وَریسا تا بِی ای سئوال عیسی نَه امتحان کِنِه: «ای استاد، چه کِنُم تا وارث حیاتِ ابدی وابوم؟» 26عیسی مِنِه جواب گُت: «مِنِه تورات چه نوشتِه وابی‌یِه؟ وَش چه ایفَمی؟» 27جواب دا: «"خداوند، خِدِی خِتَه بِی تمومیِ دل وِ تمومیِ جون وِ تمومیِ قویَت وِ تمومی فکرِ خُوت دوس داشتَه بو." وِ "هُمساتَه مِی خُوت دوس داشتَه بو."» 28عیسی گُت: «دِرُس جواب دِی. یِنَه وَجا بیار، زِندَه ایوِیسی.»
29امّا وِّ سی‌یِکِه نِشون بییِه سئوالِ دِرِسی کِردِه وَ عیسی پُرسی: «امّا هُمسام کیَه؟» 30عیسی مِنِه جواب ایطو گُت: «مِردی وَ اورشلیم ایرَت وَ طرفِ شهرِ اَریحا. مِنِه رَه اُفتا وَ دَسِ رازَنَل. رازَنَل لختِش کِردِن، کِتکِش زَن، وِ نیمَه‌جون وِلِش کِردِن وِ رَتِن. 31وَ قضا یِه کاهنِ مَعبَد وَ همو رَه رَی ایابی. امّا وختی تییَش اُفتا وَ او مِرد، رَشَه کج کِه وُ وَ اولَتِ جاده رَت. 32هَمیطو یِه لاوی که خادِمِ معبد بی وَ وُچه رَی ایابی. وِّ هم وختی رَسی وُچه وِ او مِردَ دی، رَشَه کج کِه وُ وَ اولَتِ جاده رَت. 33امّا یِه مسافرِ سامِری وختی رَسی وُچه وِ او مِردَ دی، دلش وَ حالِش سُت. 34رَت طِیش، وَ زَخمَلش شراب رِت وِ روغن مالی وِ بَسِشون. اوسِه وِّ نَه نَها سرِ قاطرِ خُوش وِ بُردِش وَ کاروانسَرِیی وِ کُتَه‌مِلَمِش کِه. 35صَباش، دِ دینار دا وَ صاحاب کاروانسرا وِ گُت: " ای مِردَ کُتَه‌مِلَم کُ وِ اَر بیشتَرَ یِه خرج کِردی، وختی وَرگَشتُم وَت اییُم." 36ایسِه وَ نظر تِ کویَکی وَ ای سه نفر هُمسا او مِردی یَه که اُفتا وَ دَسِ رازَنَل؟» 37او فَقی جواب دا: «وِه که وَش رَحم کِه.» عیسی گُت: «بِرَه وِ تِ هَم همی کارَ کُ.»
مریم وِ مارتا
38وختی مِنِه رَه ایرَتِن وَ طرفِ اورشلیم، عیسی رَسی وَ دهاتی. وُچه زنی وَ نوم مارتا عیسی نَه دعوت کِه وَ حونِی خُوش. 39مارتا دَیَه‌ای داشت وَ نومِ مریم. مریم نِشَسَه بی طِی پایَلِ خداوند وُ وَ گَپَلِش گوش ایکِه. 40امّا مارتا که سخت مشغولِ کارَلِ پذیرایی بی، اومَه طی عیسی وِ گُت: «آقا، تِ باکیت نی که دَیَم مِنَه مِنِه کار پذیرایی تِنا نَهایِه؟ وَش فرمایش کُ کِمَکُم کِنِه!» 41امّا خداوند جواب دا: «مارتا! مارتا! تِ هولِ چییَلِ زیادی نَه داری وِ پریشونی، 42در صورتی که تِنا یِه چی لازمه؛ وِ مریم او نصیبِ بِختَرَه انتخاب کِردِه، که وَش گِرُتَه نیابو.»

Áherslumerki

Deildu

Afrita

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in