Akara Njirimara YouVersion
Akara Eji Eme Ọchịchọ

انجیل لوقا 6

6
صاحب رازِ شنبه مکدّس
1تِی یَک راز از شنبه مکدّس یهودِنیا، وَختی عیسی از مارَکَهِ زِمِنِی گانوم رَد اَبو، شاگردیاش سِرِ گانومیا شواَکاد و تِی دستشو شواَساوی و شواَخَه. 2ولی چند نفر از عالمِی فِرکَهِ فَریسی شُگُت: «اَسِی چه کَری اَنجوم اَتی که تِی راز شنبه شرعاً روا نی؟» 3عیسی جواب اُشدَ: «مَ تُنِخوادِ که داوود پادشاه وَختی خوش و یاریاش گُشنَه هادِت چه اُشکِه؟ 4چینا داوود اُ تِی خونَهِ خدا چو و نُنی که تَکدیم خدا بُدِستاد شاسِه و اُشخَه و شُ یاریاشَم دَ. مِ نُنی که شرعاً روا نِهاد کسی غیر از کاهِنِی معبد بِخرِت.» 5و بعد عیسی اُشگُت: «پُسِ انسان صاحب راز شَنبِئِه.»
شفای مردی که دستُش هُشک آبُدِستاد
6تِی یکی دِگَه از رازِی شنبه عیسی اُ عبادتگاه یهودِنیا چو و شروع اُ تعلیم دَدَ اُشکِه. مردی آنکا هاد که دست راستُش هُشک آبُدِستاد. 7معلمِی تورات و فَریسِنیا، کامین شُکِردِستاد تَ بِبِنِت عیسی تِی راز شنبه اُ کسی شفا اَدَ یا نَه، تا بلکه بَهونَه‌ای واجُرِت اُ عیسی تهمت بِزنِت. 8ولی عیسی که از فکر آنایا خبر اُشهاد، شُ مردی که دستُش هُشک آبُدِستاد گُت: «بِدا اِکا وَایست.» مِ مَردا آپابو و آنکا وَایستَ. 9عیسی شُ آنایا گُت: «از شما اَپُرسام که چه یَکشو تِی راز شنبه اَنجوم دَدَش شرعاً روائِه، خوبی کِردَ یا بَدی کِردَ، جون کسی نجات دَدَ یا نابود کِردَهِ آنا؟» 10عیسی اُ هَمَهِ آنایاکِه دوروبَرُش هادِت چَش اُشکِه و شُ مِ مَردا گُت: «دستُت دراز بِکو!» مِ مَردا هم دستُش دراز اُشکِه و دستُش بِه آبو. 11ولی معلمِی تورات و فَریسِنیا بُری تَریخ بُدِت و اُمرَییَه شُور شواَکِه که خاد عیسی چه بِکنِت.
دوازده حَواری
12یکی از آن رازیا، عیسی اَسِی دعا کِردَ اُ کاو چو و کُل شُو اُ درگاه خدا دعا اُشکِه. 13صبح که بو، شُ شاگردیاش جار زاد و از بین آنایا دوازده نفر انتخاب اُشکِه و اسم آنایا حَواری اُشنَه 14شَمعون که اسمُش پِطرُس اُشنَه، آندِریاس کاکَی پِطرُس، یعکوب و یوحَنا، فیلیپُس و بَرتولْما، 15مَتّی و توما، یعکوب پُسِ حَلْفای، شَمعون که معروف اُ وطن پرست هاد، 16یهودا پُسِ یعکوب و یهودا اَسْخَریوط که اُ عیسی خیانت اُشکِه.
خوش وَ حال شما
17عیسی اُمرَهِ آنایا از کاو زیر اُمَ و تِی جَی صافی وَایستَ. جمعیت گاتی از شاگردیاش و بُری از مردم آنکا هادِت. آنایا از هَمَه جَی منطکَهِ یهودیَه و شهر اورشلیم، و از شهرِی ساحلِنِ صور و صِیدون اُندِستادِت که 18حرفِی عیسی‌ئا بِشناوِت و از مریضِنیاشو شفا بِگِرِت. آنایاکِه گرفتار روحِی ناپاک هادِت هم، شفا شُگِرِت. 19هَمَهِ جماعت سعی شواَکِه اُ عیسی دست بِزنِت، اَسِی که کُدرتی که از عیسی دَر دامَ شُ هَمَه شفا اَدَ.
20بعد عیسی چَش شُ شاگردیاش کِه و اُشگُت:
خوش وَ حال شما که فخیری،
اَسِی که پادشاهِنِ خدا مال شمائِه.
21خوش وَ حال شما که آلَه گُشنَه‌ای،
اَسِی که شما سیر اَدَبی.
خوش وَ حال شما که آلَه گِریخ کِردای،
اَسِی که خُنَه اَکنی.
22خوش وَ حال شما وَختی که مردم وَخاطر پُسِ انسان، از شما متنفر بِبِت و از جمع خوشو تُندَر کِنِت و اُ شما دُشمو هاتِت و بَدنوم تُبِکنِت. 23تِی آن رازا، خارام بی و از خارامی بِرَخصی، اَسِی که پاداشتو تِی آسِمو گاتِه. اَسِی که بابَیّاشو هم خاد پیغامبریا هَمینا رفتار شُکِه.
24«ولی وای وَ حال شما پولداریا،
اَسِی که شما خَشیتو تُکِردِ.
25«وای وَ حال شما که آلَه سیری،
اَسِی که گُشنَه اَبی.
«وای وَ حال شما که آلَه خُنَه کِردای،
اَسِی که ماتام اَگِری و گِریخ اَکنی.
26«وای وَ حالتو، وَختی که هَمَهِ مردم تعریف تُنُز بِکنِت، اَسِی که بابَیّاشو هم خاد پیغامبرِی دارُوی هَمینا رفتار شُکِه.
خاطر دشمنیاتو تُبِئِه
27«ولی اُ شمایی که شُنُفتای اَگام، که خاطر دشمنیاتو تُبِئِه و اُ آنایاکِه نَخچ شما شُنی، خوبی بِکنی. 28اُ آنایاکِه اُ شما نفرین اَکنِت، دعای برکت بِکنی و اُ آنایاکِه آزار و اذیتتو اَکنِت دعای خیر بِکنی. 29هرکَه چَپَلاغ اُشزادِش آنراوِ لوتَم شُسِه واگَردِن. کسی که عبات شاسِه بِهِر تَ جُمَت هم بِبَ. 30هرکَه چِی از تو شَئِست شادِ و از کسی که مالُت از تو اَدَسی، از آنا مطالبَه مَکو. 31خاد مردم هَمونا رفتار بِکنی که تُئِه آنایا خاد خوتو رفتار بِکنِت.
32«اَگَه اُ کسِی محبت بِکنی که اُ شما محبت اَکنِت، چه اَجری اَسِی شما اُشَه؟ اَسِی که حتی گُنَهکاریا هم اُ کسِی که خاطرشو شُئِه محبت اَکنِت. 33و اَگَه اُ کسِی خوبی بِکنی که اُ شما خوبی اَکنِت، چه اَجری اَسِی شما اُشَه؟ اَسِی که حتی گُنَهکاریا هم اینا اَکنِت. 34و اَگَه اُ کسِی کَرض هاتی که انتظار تُهَه از آنایا آپَس بِگِری، چه اَجری اَسِی شما اُشَه؟ حتی گُنَهکاریا هم اُ گُنَهکاریا کَرض اَتِت که یَک راز هَمَهِ پولشو آپَس بِگِرِت. 35ولی شما، اُ دشمنیاتو محبت بِکنی، خوبی بِکنی و بدون اِکِه انتظار تُبِه آپَس بِگِری کَرض هاتی که پاداشتو بُری گات اَبِه و بَچِی خدای متعال اَبی، اَسِی که آنا خاد آدامِی ناشُکر و بَدکار مهربوئِه. 36پَ رحیم بی، هَموناکِه بای آسِمونیتو رحیمه.
کضاوت کِردَهِ بَکیَه
37«کضاوت مَکنی، شما هم کضاوت نابی؛ محکوم مَکنی، شما هم محکوم نابی؛ بِبَخشی، شما هم بَخشِدَ اَبی. 38هاتی، اُ شما دَدَ اَبِه. کِئلَه‌ای پُر، فشردَه، تَکون دَدَ و لبریز تِی دامَنتو لِتَه اَبِه اَسِی که وَ هر کِئلَه‌ای که کِئلَه بِکنی اَسِی شما کِئلَه اَبِه.»
39عیسی اِ مَثلا هم شُ آنایا گُت: «مَ یَک کور شَشابِه اُ یَک کورِیدو رَه نِشو هادَ؟ مَ دوتاشو تِی چاه نافتِت؟ 40شاگرد، از استادُش گَپتَه نی ولی وَختی کسی درسُش تَموم بِکو چُنِ استادُش اَبِه.
41«اَسِی چه تِکَه کاهی که تِی چَشِ کاکَتوئِه اَبِنِش ولی کُندَه درختی که تِی چَشُتِ نابِنِش؟ 42چینایی تَشابِه اُ کاکَتو بِگائِش، ”کاکَ، بِهِر اِ تِکَه کاها که تِی چَشُتِ دَر بیارام“ وَختی که کُندَه درختی که تِی چَشُتِ نابِنِش؟ اَی ریاکار، اوّل کُندَه درختی که تِی چَشُتِ دَر بیا مِ موکَوا بِهتَه اَبِنِش تا تِکَه کاها از چَشِ کاکَتو دَر بیارِش.
درخت و میوَش
43«هیچ درخت خَشی، میوَه بَد نادَ و هیچ درخت بَدی هم میوَه خَش نادَ. 44اَسِی که هر درختیا از میوَش اَبِه بِشناسِش، نِه اَبِه از بُتَّهِ خار انجیر و نِه از بُتَّهِ تمشک انگور واچِنِش. 45آدام خَش از صندوکِ خَشِ دلُش خَشی دَر دارِ و آدام بَد از صندوکِ بَد دلُش بَدی در دارِ، اَسِی که زابو از چِی که دل از آنا لَبریزِه حرف اَزاد.
معمار دانا و معمار نادون
46«اَسِی چه اُ ما ’سَرورُم، سَرورُم‘ اَگائی، ولی اُ چِی که تواَگام عمل ناکنی؟ 47بِهِری اُ شما نِشو هاتام آناکِه حَدِ ما اَدا و حرفِی ما اَشناوِ و اُ آنایا عمل اَکو چُنِ کِی. 48آنا چُنِ مَردیه که اَسِی نَک کِردَهِ خونَش زِمیا بُدور اُشکاد و شالدَه خونَش شُ لِی سنگ نَه. وَختی سیل اُمَ، هُو اُ آن خونَه‌وا فشار شَئو، ولی اُشنِشابو تَکون شادَ، اَسِی که مُحکام نَک بُدِستاد. 49ولی آناکِه حرفِی ما اَشناوِ ولی اُ آنا عمل ناکو چُنِ مَردیه که خونَش لِی زِمِن بدون شالدَه نَک اُشکِه، وَختی که هُو اُ آن خونَه‌وا فشار شَئو، جِخُو زیر اُمَ و خرابِنِ آن خونَه‌وا بُری گات هاد.»

Nke Ahọpụtara Ugbu A:

انجیل لوقا 6: LAB

Mee ka ọ bụrụ isi

Kesaa

Mapịa

None

Ịchọrọ ka echekwaara gị ihe ndị gasị ị mere ka ha pụta ìhè ná ngwaọrụ gị niile? Debanye aha gị ma ọ bụ mee mbanye