انجیل لوقا 5

اوّلین شاگردِی عیسی

1یَک راز وَختی که عیسی حَدِ دریاچَه جِنیسارِت وَایستَدِستاد، جمعیت بُری دُورُش جمع آبُستادِت و از هر طرف فشار شُن آنا اَدائو، تا کلوم خدائا بِشناوِت، 2عیسی دوتا کایِک حَدِ دریاچَه اُشدی که مَهیگیریا از کایِک زیر اُندِستادِت و توریاشو شواَشو. 3عیسی سُوار یکی از کایِکیا که مال شَمعون هاد بو و از آنا شَئِست که کایِکا هیلَی از لَبِ دریاچَه دور بِکو. عیسی شَست و از تِی کایِک شُ مردم تعلیم دَ. 4وَختی عیسی حرفیاش تَموم بو، شُ شَمعون گُت: «کایِکا اُ جَی که دریاچَه بُدورِ بِبُ و توریاتو اَسِی گِرِتَئِه مَهی تِی هُو هُبِئی.» 5شَمعون جواب اُشدَ: «استاد، اَما کُل شُو زحمت مُکَشی و چِی مُنِگِرِت. ولی وَخاطر حرف تو، توریا اُ تِی هُو اَبیام.» 6وَختی اِ کَرا شُکِه بُری مَهی شُگِرِت، اِکَّد که نَزیک هاد توریاشو پَرَ بِبِه! 7آنایا اُ شَریکیاشو که تِی کایِکِیدو هادِت علامت شُدَ تَ بِلگِت و کُمَکشو بِکنِت. آنایا هم اُندِت و هر دوتا کایِکا پُر از مَهی شُکِه، اینا که نَزیک هاد کایِکیا اُ زِرِ هُو اُچِت. 8وَختی شَمعون پِطرُس اِئا اُشدی، اُ پَی عیسی اُفتَه و اُشگُت: «اَی خداوند، از ما دور آبِش، اَسِی که یَک مرد گُنَهکاریام!» 9اَسِی اِکِه شَمعون و هَمَهِ کسِی که شُمرَه هادِت، از اِ اتفاکی که موکَهِ مَهی گِرِتَه اُفتَدِستاد، هُشکشو اُشزادِستاد. 10یعکوب و یوحَنا هم که پُسِی زِبِدی و شریکِی شَمعون هادِت، هَمِ حالا شُهاد. عیسی شُ شَمعون گُت: «مَتِرس، اِلا مِم بعد مردُما صید اَکنِش.» 11وَختی آنایا کایِکیاشو شُن لَبِ دریاچَه بو، مَچیا وِل شُکِه و اَزدُمبالَهِ عیسی چِدِت.

عیسی اُ یَک جُذامی شفا اَدَ

12وَختی که عیسی تِی یکی از شهریا هاد، مردی که جونُش پُر از جُذام هاد، اُ آنکا اُمَ. وَختی اُ عیسی اُشدی، وَ لو اُ لِی زِمی اُفتَه و شُ عیسی التماس که و اُشگُت: «اَی سرورُم، اَگَه اُتبِئِه تَشابِه شفا ماتِش.» 13عیسی دستُش دراز اُشکِه و شُ لِی آن مَردا نَه و اُشگُت: «مَئِه؛ شفا بِگِر!» آن مَردا جِخُو از جُذام شفا اُشگِرِت. 14عیسی اُ آنا کَدَغان اُشکِه که اُ کسی چِی نِگِه، ولی شُ آنا گُت: «اُچا و خوتا اُ کاهِن معبد نِشو هادِ و وَخاطر اِکِه شفا اُتگِرِتِه، کُربونِنِ مخصوص شفا، که موسی پیغامبر حُکم اُشکِردِ، تَکدیم بِکو تَ اُ آنایا ثابت بِبِه که تو شفا اُتگِرِتِه.» 15ولی با اِ هَمَه، خبر کَرِی عیسی بِشتَه مَجا پَخش اَبو و جماعتِی گاتی جمع اَدَبُدِت تا حرفِی عیسی‌ئا بِشناوِت و از مریضِنیاشو شفا بِگِرِت. 16ولی عیسی اُ جَئِی خلوت اَچو و دعا شَکِه.

عیسی اُ یَک فلج شفا اَدَ

17یکی از آن رازیا وَختی که عیسی تعلیم شَدَ، عالمِی فِرکَهِ فَریسی و معلمِی شریعت آنکا اُداستادِت، آنایا از هَمَهِ دِهاتِی منطکَهِ جلیل و یهودیَه و از شهر اورشلیم اُندِستادِت. کُدرت خداوند اَسِی شفا دَدَهِ مریضیا خاد عیسی هاد. 18مِ موکَوا چَنتا مرد، یَک مرد فلج خاد لیافُش شُدائو و شُئِست اُ آنا جا بیارِت و جلووِ عیسی هُنِسِت. 19ولی وَخاطر جمعیت، رَهی شُنانِجو تا اُ آنا جا بیارِت، پَ آنایا لِی بو چِدِت و کُوارِی سَکفِ وَرِ سِرِ عیسی شُناسِه؛ و فَلَجا خاد لیافُش شُن زیر فِرِستَ و مارَکَهِ جمعیت شُن جلووِ عیسی نَه. 20وَختی عیسی ایمونشو اُشدی اُشگُت: «اَی مرد، گناهیات بَخشِدَ بو!» 21معلمِی تورات و فَریسِنیا شروع اُ سوال کِردَ شُکِه و شُگُت: «اِ کِی که کُفر گُتا؟ کِه غیر از خدا خوش شَشابِه گناهیَه‌وا بِبَخشِه؟» 22وَختی عیسی فکریاشو اُشفَهمی، شُ آنایا گُت: «اَسِی چه تِی دلتو اینا گُتای؟ 23چه یَک گُتَش آسونتَئِه: ”اِکِه گناهیات بَخشِدَ بُدِ“ یا اِکِه ”آپابِش و رَه اُچا“؟ 24ولی اَسِی اِئِه کِه بِدانی پُسِ انسان، لِی زِمی اِکتدار اُشَه که گناهیَه‌وا بِبَخشِه» - عیسی شُ مردی که فلج هاد گُت: «اُ تو اَگام: آپابِش، لیافُت واسِه و اُ خونَه اُچا!» 25جِخُو مِ مَردا جلووِ چَشِ آنایا آپابو، چِی که شُلو خَتِستاد شاسِه و هَمیناکِه خدائا حمد و ستایش شَکِه اُ خونَه چو. 26هَمَه تعجب شُکِردِستاد و خدائا حمد و ستایش شواَکِه و هَموناکِه تِرس شُن جو اُفتَدِستاد شواَگُت: «اِراز چِی‌یَی بُری عجیبی مُدی.»

عیسی اُ لاوی دعوت اَکو

27بعد از اِ عیسی چو و یَک خَراجگیری اُشدی که اسمُش لاوی هاد، آنا تِی دَکَّهِ باج گِرِتَه اُداستاد. عیسی شُ آنا گُت: «اَزدُمبالَهِ ما بِدا.» 28لاوی مَچیا وِل اُشکِه، آپابو و اَزدُمبالَهِ عیسی چو.

29لاوی تِی خونَش مِهمُنِنِ گاتی اَسِی عیسی اُشگِرِت، گروه گاتی از خَراجگیریا و مردمِی دِگَه خاد آنایا سِرِ سُفرَه شَستِت. 30فَریسِنیا و مُشتی از معلمِی تورات که از فِرکَهِ آنایا هادِت اُ جون شاگردِی عیسی کُر کُر شواَکِه و شواَگُت: «اَسِی چه خاد خَراجگیریا و گُنَهکاریا اَخری و اَدَخری؟» 31عیسی شُ آنایا جواب دَ: «آنایاکِه مریضِت احتیاج اُ طبیب شُهَه نِه سالِمیا. 32ما نِندِستام تا اُ آدامِی صالح دعوت بِکنام، بلکه اُندِستام تا اُ گُنَهکاریا اُ توبَه دعوت بِکنام.»

سؤال دربارَهِ روزَه

33آنایا شُن عیسی گُت: «شاگردِی یحیی بِشتَئِه وَختیا روزَه اَگِرِت و دعا اَکنِت؛ شاگردِی فَریسِنیا هم اِ کَرا اَکنِت، ولی شاگردِی تو اَخرِت و اَدَخرِت.» 34عیسی شُ آنایا گُت: «مَ تاشابِه مِهمُنِی عَیش، تا موکَه‌ای که دُما خاد آنایائِه مجبور شُبِکنِش روزَه بِگِرِت؟ 35رازِی اَرَسِه که دُما از آنایا گِرِتَه اَبِه. تِی آن رازیا آنایا هم روزَه اَگِرِت.» 36عیسی یَک مَثَلی هم اَسِی آنایا شَئو: «هِسکَه تِکَه‌ای از جُمَهِ نو نابُلِه و اُ جُمَهِ کاهنَه پَکاوَ نازاد. اَگَه اِ کَرا بِکو، هم جُمَهِ نو پَرَ اَبِه و هم تِکَه‌ای که از جُمَهِ نو بُلِدَ بُدِ اُ جُمَهِ کاهنَه نِدا. 37هِسکَه هم شراب تَزَه تِی مَشکِی کاهنَه نالِزِه. اَسِی که شراب تَزَه هَنو گاز اُشَه، اَگَه اِ کَرا بِکو مَشکیَه‌وا پَرَ اَکو و اینایی شراب اَلِزِه و مَشکیا از بین اَچِت. 38شراب تَزَه باید تِی مَشکِی نو لِتَه بِبِه. 39هِسکَه بعد از اِکِه شراب کاهنَه شاخَه شراب تَزَه اُشنائِه، اَسِی که اَگِه: ”شراب کاهنَه بِهتَئِه.“»

Nke Ahọpụtara Ugbu A:

انجیل لوقا 5: LAB

Mee ka ọ bụrụ isi

Kesaa

Mapịa