انجیل لوقا 7
7
عیسی اُ نوکر یَک افسر رومی شفا اَدَ
1وَختی عیسی هَمَهِ حرفیاش خاد مردم تَموم اُشکِه، اُ شهر کَفَرناحوم چو. 2آنکا، یَک افسر رومِنی هاد که نوکری اُشهاد و بُری خاطرُش شَئِست. آن نوکرا مریض هاد و در حال مرگ هاد. 3وَختی که مِ افسر رومِنا دربارَهِ عیسی اُششُنُفت، چَنتا از شیخِی کوم یهود شُحَدِ عیسی فِرِستَ تا از آنا شُبِئِه بیاد و اُ نوکرُش شفا هادَ. 4آنایا هم حَدِ عیسی اُندِت و بُری خواهش شُکِه و شُن عیسی گُت: «اِ مَردا لایِکِه که اِ کَرا در حَکُش بِکنِش، 5اَسِی که آنا خاطر ملت اَما شَئِه و اِ مَردا هَمِ کَسیه که عبادتگاهمو نَک اُشکِه.» 6عیسی اُمرَهِ آنایا چو. اُ نَزیکِنِ خونَه آنا که رَسی، مِ افسر رومِنا رَفیکیاش شُ کاصد کِه، تا اُ عیسی بِگائِت: «سرورُم، اُ خوت زحمت مَدِ، اَسِی که ما لایِک نِهام اُ زِرِ سَکفِ خونَهِ ما بِلگِش. 7وَخاطر هَمِ، اُ خوم لایِک اِ اُمنِدانِست که تُحَد بِلگام. ولی تو فَکَط یَک کلمَه بِگِه که نوکرُم شفا اَگِرِ. 8اَسِی که ما خوم هم مأمورام. و سربازِی اُمَ که زِر دست ما هِت. اُ یکی بِگام ”اُچا“ اَچِه؛ اُ یکی بِگام ”بِدا“، اَدا و اُ نوکرُم اَگام ”اِ کَرا اَنجوم هادِ“، اَنجوم اَدَ.» 9عیسی وَختی اِ حرفیَه‌وا اُششُنُفت، حیرون بو و لو شُ جمعیتی که اَزدُمبالَش داندِت کِه و اُشگُت: «اُ شما اَگام، ما حتی تِی اسرائیل هم اینا ایمونی اُمنِدِدِ.» 10وَختی کاصدیا اُ خونَه آگِشتِت، آن نوکرا سالم و سلامت شُدی.
عیسی اُ پُسِ بِوَه‌زِنی زندَه اَدَکو
11بُری وَخت نِگذَشتِستاد که عیسی اُمرَهِ شاگردیاش و جمعیت گاتی از مردم که شُمرَه هادِت، اُ شهری وَ اسم نائین چو. 12نَزیک دروازَهِ شهر که رَسی، اُشدی اُ مُردَه‌ای بُردات که تنها پُسِ بِوَه‌زِنی هاد. جمعیت زیادی از مردم شهر اُمرَهِ مِ زنا هادِت. 13وَختی خداوند عیسی مِ زنا اُشدی، دلُش وَ حالُش سُت و اُشگُت: «گِریخ مَکو.» 14بعد عیسی نَزیک آبو و دست شُ لِی تابوت نَه. کسِی که تابوتا شواَبو، وَایستَدِت. عیسی اُشگُت: «اَی جَوون، اُ تو اَگام، آپابِش!» 15مُردَه شَست و شروع اُ حرف زادَ اُشکِه! عیسی اُ آنا شُ دست نَنَشو دَ. 16هَمَه تِرس شُن جو اُفتَه و هَمیناکِه خدائا حمد و ستایش شواَکِه، شواَگُت: «پیغامبر گَپی بین اَما ظهور اُشکِردِ.» و «خدا اُ کمک کومُش اُندِ.» 17خبر اِ کَرِ عیسی تِی کُل منطکَهِ یهودیَه و هَمَهِ آن منطکَه‌ئِی اطراف پَخش بو.
یحیی اَسِی عیسی کاصِد اَفرِستِ
18شاگردِی یحیی خبر هَمَهِ اِ اتفاکیَه‌وا شُن آنا دَ. یحیی هم 19دوتا از شاگردیاش شُحَدِ خوش جار زاد و اُ آنایا وَ اِ پیغوما شُحَدِ خداوند عیسی فِرِستَ و اُشگُت: «تو هَمِئِش که باید بیاد یا منتظر کَسِیدو بِم؟» 20وَختی آن دوتا شاگرد یحیی اُ حَدِ عیسی اُندِت، از آنا شُپُرسی: «یحیای تعمیددَهندَه اُشفِرِستَدِستِم تا از تو بِپُرسِم، ”تو هَمِئِش که باید بیاد یا منتظر کَسِیدو بِم؟“» 21مِ ساعتا عیسی، اُ بُری مردم از مریضِنیا و دردیا و روحِی شریر شفا اُشدَ و اُ بُری کور بینا اُشکِه. 22عیسی اُ کاصِدِی یحیی جواب اُشدَ: «اُچی و هرچی تُدِدِ و تُشُنُفتِ اُ یحیی بِگائی: کوریا دِدات، لَنگیا رَه چِدات، جُذامِنیا شفا گِرِتات، کَلیا شُنُفتات، مُردَیّا زندَه آبُدات و اُ فخیریا خبر خَش دَدات. 23خوش وَ حال کسی که اُ ما شَک نِکو.»
24وَختی کاصِدِی یحیی چِدِت، عیسی دربارَهِ یحیی شروع اُ حرف زادَ خاد جماعت اُشکِه و اُشگُت: «اَسِی دِدَهِ چه اُ بیابو چِدی؟ اَسِی دِدَهِ نِی‌ای که وَ باد اُ هر طرف اَچِه؟ 25پَ اَسِی دِدَهِ چه چِدی؟ اَسِی دِدَهِ مردی که جُمَهِ نَرم و لطیف شُبارِ؟ بِبِنی، آنایاکِه جُمَه‌ئِی اَعیونی اُبار اَکنِت و زندگِنِ تجملاتی شُهَه، تِی کاخِی پادشاهیا هِت. 26پَ اَسِی دِدَهِ چه چِدی؟ اَسِی دِدَهِ یَک پیغامبر؟ بله، اُ شما اَگام که، یحیی از یَک پیغامبر هم بَراتَئِه. 27یحیی مِ کَسیه که دربارَه‌اش تِی کتاب مَلاکی پیغامبر نوشتَه بُدِ:
«”بِبِن، ما کَبل از تو کاصِدُم اَفرِستام
آنا رَهُت جلووُت آمادَه اَدَکو.“
28اُ شما اَگام که کسی گَپتَه از یحیی از نَنَشو اُ دنیا نِندِ، با اِ حالا تِی پادشاهِنِ خدا کسی که از هَمَه کینگِلتَئِه، از یحیی گَپتَئِه.»
29وَختی هَمَهِ مردم اِ حرفیَه‌وا شُشُنُفت، حتی خَراجگیریا هم اعلام شُکِه که خدا عادلِه، اَسِی که وَ دست یحیی غُسل تعمید شُگِرِتِستاد. 30ولی عالمِی فِرکَهِ فَریسی و کاضِنِی شریعت، هدف خدائا اَسِی خوشو رَد شُکِه، اَسِی که وَ دست یحیی تعمید شُنِگِرِتِستاد.
31عیسی اُشگُت: «پَ مردم اِ نَسلا خاد چه مکایسَه بِکنام؟ آنایا چُنِ چِه هِت؟ 32آنایا چُنِ بَچِی هِت که تِی کوچَه و بازار اَنِئِت و اُ یَکُدو جار اَزنِت و اَگائِت:
«”اَما اَسِی شما نِی مُزاد، تُنِرَخصی؛
اَسِی شما روضَه مُخواد، گِریخ تُنِکِه.“
33اَسِی که یحیای تعمیددَهندَه اُندِ که نِه نو شَخَه و نِه شراب شَدَخَه؛ شما اُ آنا اَگائی، ”دیو اُشَه“ 34پُسِ انسان اُندِ، که هم اَخَه و هم اَدَخَه؛ اَگائی بِبِنی ”یَک مرد اَشکام لاسیه و عَرَک خور، رَفیک خَراجگیریا و گُنَهکاریا.“ 35با اِ حالا، درست یا غلط بُدَئِه حِکمتا، نتیجَش نِشو اَدَ.»
یَک زِنِ گُنَهکار بَخشِدَ اَبِه
36رازی یکی از فَریسِنیا اُ عیسی اَسِی خوراک دعوت اُشکِه. عیسی اُ خونَهِ مِ فَریسِنا چو و سِرِ سفرَهِ آنا شَست. 37تِی آن شهرا، یَک زِنِ گُنَهکاری هاد، وَختی آن زنا اُشفَهمی که عیسی تِی خونَهِ مِ فَریسِنا سِرِ سفرَه اُدائی، ظرفی مَرمَری پُر از روغن عطری، خاد خوش شَئو 38و هَمیناکِه گِریخ شَکِه پُشتِ سِرِ عیسی، حَدِ پَی‌یاش وَایستَ. خَرسِی چَشُش لِی پَئِی عیسی اُشلِت و خاد بُشکُش هُشک شاکِه. پَئِی عیسی کَند اُشدَ و روغن عطری اُشکَشی. 39وَختی مِ فَریسِنا که اُ عیسی دعوت اُشکِردِستاد اِئا اُشدی خاد خوش اُشگُت: «اَگَه اِ مَردا واکعاً یَک پیغامبر هاد، شَفَهمی اِ زنا که اُ آنا دست زَتا کِی و چینا زِنیِه اَسِی که آن زنا گُنَهکارِه.» 40عیسی شُ مِ فَریسِنا گُت: «اَی شَمعون، مَئِه چِی اُ تو بِگام.» شَمعون جواب اُشدَ: «بِفرما، استاد!» 41عیسی اُشگُت: «یکی از دو نفر طلب اُشهاد: از یکی پونصد دینار، و از یِکِیدو پنجاه دینار. 42اَسِی که آن دوتا هیچ چی شُنِهاد که بدهی شو هاتِت، آنا بِدِهِنِ هر دوتاشو اُشبَخشی. اَلَه وَ نظر تو چه یَکشو از آن دوتا خاطر آنا بِشتَه شَئِه؟» 43شَمعون جواب شادَ: «وَگَمونُم آناکِه بِشتَه بدهی اُشهاد و بَخشِدَ بو. عیسی اُشگُت: «وَلم حُکم اُتکِه.» 44بعد لو شُ آن زنا کِه و شُ شَمعون گُت: «اِ زنا دِداش؟ ما اُ خونَت اُندام، تو هُو اَسِی شُشتَئِه پَی‌یام اُتنِئو، ولی اِ زنا وَ خَرسِی چَشُش پَی‌یام اُششو و خاد بُشکُش هُشک شاکِه! 45تو کَند اُتنِدَدام، ولی اِ زنا از وَختی که اُندام یَک لحظَه هم از کَند دَدَهِ پَی‌یام دست اُشنِکَشی. 46تو لِی سِرِ ما روغن اُتنِکَشی، ولی اِ زنا اُ پَی‌یام روغن عطری اُشکَشی. 47پَ اَسِی هَمِ اُ تو اَگام، گناهِی اِ زنا که بُری هم هَه، بَخشِدَ بو. وَخاطر اِکِه بُری محبت اُشکِه. ولی آناکِه کام بَخشِدَ بو، کام محبت اَکو.» 48پَ شُ اِ زنا گُت: «گناهیات بَخشِدَ بو!» 49کسِی که سِرِ سُفرَه اُداستادِت شُن یَه گُت: «اِ کِی که حتی گناهیَه‌وا هم اَبَخشِه؟» 50عیسی شُ اِ زنا گُت: «ایمونُت شُ تو نجات دَدِ، وَ سلامت اُچا!»
Nke Ahọpụtara Ugbu A:
انجیل لوقا 7: LAB
Mee ka ọ bụrụ isi
Kesaa
Mapịa
Ịchọrọ ka echekwaara gị ihe ndị gasị ị mere ka ha pụta ìhè ná ngwaọrụ gị niile? Debanye aha gị ma ọ bụ mee mbanye
@ 2024 Korpu Company
انجیل لوقا 7
7
عیسی اُ نوکر یَک افسر رومی شفا اَدَ
1وَختی عیسی هَمَهِ حرفیاش خاد مردم تَموم اُشکِه، اُ شهر کَفَرناحوم چو. 2آنکا، یَک افسر رومِنی هاد که نوکری اُشهاد و بُری خاطرُش شَئِست. آن نوکرا مریض هاد و در حال مرگ هاد. 3وَختی که مِ افسر رومِنا دربارَهِ عیسی اُششُنُفت، چَنتا از شیخِی کوم یهود شُحَدِ عیسی فِرِستَ تا از آنا شُبِئِه بیاد و اُ نوکرُش شفا هادَ. 4آنایا هم حَدِ عیسی اُندِت و بُری خواهش شُکِه و شُن عیسی گُت: «اِ مَردا لایِکِه که اِ کَرا در حَکُش بِکنِش، 5اَسِی که آنا خاطر ملت اَما شَئِه و اِ مَردا هَمِ کَسیه که عبادتگاهمو نَک اُشکِه.» 6عیسی اُمرَهِ آنایا چو. اُ نَزیکِنِ خونَه آنا که رَسی، مِ افسر رومِنا رَفیکیاش شُ کاصد کِه، تا اُ عیسی بِگائِت: «سرورُم، اُ خوت زحمت مَدِ، اَسِی که ما لایِک نِهام اُ زِرِ سَکفِ خونَهِ ما بِلگِش. 7وَخاطر هَمِ، اُ خوم لایِک اِ اُمنِدانِست که تُحَد بِلگام. ولی تو فَکَط یَک کلمَه بِگِه که نوکرُم شفا اَگِرِ. 8اَسِی که ما خوم هم مأمورام. و سربازِی اُمَ که زِر دست ما هِت. اُ یکی بِگام ”اُچا“ اَچِه؛ اُ یکی بِگام ”بِدا“، اَدا و اُ نوکرُم اَگام ”اِ کَرا اَنجوم هادِ“، اَنجوم اَدَ.» 9عیسی وَختی اِ حرفیَه‌وا اُششُنُفت، حیرون بو و لو شُ جمعیتی که اَزدُمبالَش داندِت کِه و اُشگُت: «اُ شما اَگام، ما حتی تِی اسرائیل هم اینا ایمونی اُمنِدِدِ.» 10وَختی کاصدیا اُ خونَه آگِشتِت، آن نوکرا سالم و سلامت شُدی.
عیسی اُ پُسِ بِوَه‌زِنی زندَه اَدَکو
11بُری وَخت نِگذَشتِستاد که عیسی اُمرَهِ شاگردیاش و جمعیت گاتی از مردم که شُمرَه هادِت، اُ شهری وَ اسم نائین چو. 12نَزیک دروازَهِ شهر که رَسی، اُشدی اُ مُردَه‌ای بُردات که تنها پُسِ بِوَه‌زِنی هاد. جمعیت زیادی از مردم شهر اُمرَهِ مِ زنا هادِت. 13وَختی خداوند عیسی مِ زنا اُشدی، دلُش وَ حالُش سُت و اُشگُت: «گِریخ مَکو.» 14بعد عیسی نَزیک آبو و دست شُ لِی تابوت نَه. کسِی که تابوتا شواَبو، وَایستَدِت. عیسی اُشگُت: «اَی جَوون، اُ تو اَگام، آپابِش!» 15مُردَه شَست و شروع اُ حرف زادَ اُشکِه! عیسی اُ آنا شُ دست نَنَشو دَ. 16هَمَه تِرس شُن جو اُفتَه و هَمیناکِه خدائا حمد و ستایش شواَکِه، شواَگُت: «پیغامبر گَپی بین اَما ظهور اُشکِردِ.» و «خدا اُ کمک کومُش اُندِ.» 17خبر اِ کَرِ عیسی تِی کُل منطکَهِ یهودیَه و هَمَهِ آن منطکَه‌ئِی اطراف پَخش بو.
یحیی اَسِی عیسی کاصِد اَفرِستِ
18شاگردِی یحیی خبر هَمَهِ اِ اتفاکیَه‌وا شُن آنا دَ. یحیی هم 19دوتا از شاگردیاش شُحَدِ خوش جار زاد و اُ آنایا وَ اِ پیغوما شُحَدِ خداوند عیسی فِرِستَ و اُشگُت: «تو هَمِئِش که باید بیاد یا منتظر کَسِیدو بِم؟» 20وَختی آن دوتا شاگرد یحیی اُ حَدِ عیسی اُندِت، از آنا شُپُرسی: «یحیای تعمیددَهندَه اُشفِرِستَدِستِم تا از تو بِپُرسِم، ”تو هَمِئِش که باید بیاد یا منتظر کَسِیدو بِم؟“» 21مِ ساعتا عیسی، اُ بُری مردم از مریضِنیا و دردیا و روحِی شریر شفا اُشدَ و اُ بُری کور بینا اُشکِه. 22عیسی اُ کاصِدِی یحیی جواب اُشدَ: «اُچی و هرچی تُدِدِ و تُشُنُفتِ اُ یحیی بِگائی: کوریا دِدات، لَنگیا رَه چِدات، جُذامِنیا شفا گِرِتات، کَلیا شُنُفتات، مُردَیّا زندَه آبُدات و اُ فخیریا خبر خَش دَدات. 23خوش وَ حال کسی که اُ ما شَک نِکو.»
24وَختی کاصِدِی یحیی چِدِت، عیسی دربارَهِ یحیی شروع اُ حرف زادَ خاد جماعت اُشکِه و اُشگُت: «اَسِی دِدَهِ چه اُ بیابو چِدی؟ اَسِی دِدَهِ نِی‌ای که وَ باد اُ هر طرف اَچِه؟ 25پَ اَسِی دِدَهِ چه چِدی؟ اَسِی دِدَهِ مردی که جُمَهِ نَرم و لطیف شُبارِ؟ بِبِنی، آنایاکِه جُمَه‌ئِی اَعیونی اُبار اَکنِت و زندگِنِ تجملاتی شُهَه، تِی کاخِی پادشاهیا هِت. 26پَ اَسِی دِدَهِ چه چِدی؟ اَسِی دِدَهِ یَک پیغامبر؟ بله، اُ شما اَگام که، یحیی از یَک پیغامبر هم بَراتَئِه. 27یحیی مِ کَسیه که دربارَه‌اش تِی کتاب مَلاکی پیغامبر نوشتَه بُدِ:
«”بِبِن، ما کَبل از تو کاصِدُم اَفرِستام
آنا رَهُت جلووُت آمادَه اَدَکو.“
28اُ شما اَگام که کسی گَپتَه از یحیی از نَنَشو اُ دنیا نِندِ، با اِ حالا تِی پادشاهِنِ خدا کسی که از هَمَه کینگِلتَئِه، از یحیی گَپتَئِه.»
29وَختی هَمَهِ مردم اِ حرفیَه‌وا شُشُنُفت، حتی خَراجگیریا هم اعلام شُکِه که خدا عادلِه، اَسِی که وَ دست یحیی غُسل تعمید شُگِرِتِستاد. 30ولی عالمِی فِرکَهِ فَریسی و کاضِنِی شریعت، هدف خدائا اَسِی خوشو رَد شُکِه، اَسِی که وَ دست یحیی تعمید شُنِگِرِتِستاد.
31عیسی اُشگُت: «پَ مردم اِ نَسلا خاد چه مکایسَه بِکنام؟ آنایا چُنِ چِه هِت؟ 32آنایا چُنِ بَچِی هِت که تِی کوچَه و بازار اَنِئِت و اُ یَکُدو جار اَزنِت و اَگائِت:
«”اَما اَسِی شما نِی مُزاد، تُنِرَخصی؛
اَسِی شما روضَه مُخواد، گِریخ تُنِکِه.“
33اَسِی که یحیای تعمیددَهندَه اُندِ که نِه نو شَخَه و نِه شراب شَدَخَه؛ شما اُ آنا اَگائی، ”دیو اُشَه“ 34پُسِ انسان اُندِ، که هم اَخَه و هم اَدَخَه؛ اَگائی بِبِنی ”یَک مرد اَشکام لاسیه و عَرَک خور، رَفیک خَراجگیریا و گُنَهکاریا.“ 35با اِ حالا، درست یا غلط بُدَئِه حِکمتا، نتیجَش نِشو اَدَ.»
یَک زِنِ گُنَهکار بَخشِدَ اَبِه
36رازی یکی از فَریسِنیا اُ عیسی اَسِی خوراک دعوت اُشکِه. عیسی اُ خونَهِ مِ فَریسِنا چو و سِرِ سفرَهِ آنا شَست. 37تِی آن شهرا، یَک زِنِ گُنَهکاری هاد، وَختی آن زنا اُشفَهمی که عیسی تِی خونَهِ مِ فَریسِنا سِرِ سفرَه اُدائی، ظرفی مَرمَری پُر از روغن عطری، خاد خوش شَئو 38و هَمیناکِه گِریخ شَکِه پُشتِ سِرِ عیسی، حَدِ پَی‌یاش وَایستَ. خَرسِی چَشُش لِی پَئِی عیسی اُشلِت و خاد بُشکُش هُشک شاکِه. پَئِی عیسی کَند اُشدَ و روغن عطری اُشکَشی. 39وَختی مِ فَریسِنا که اُ عیسی دعوت اُشکِردِستاد اِئا اُشدی خاد خوش اُشگُت: «اَگَه اِ مَردا واکعاً یَک پیغامبر هاد، شَفَهمی اِ زنا که اُ آنا دست زَتا کِی و چینا زِنیِه اَسِی که آن زنا گُنَهکارِه.» 40عیسی شُ مِ فَریسِنا گُت: «اَی شَمعون، مَئِه چِی اُ تو بِگام.» شَمعون جواب اُشدَ: «بِفرما، استاد!» 41عیسی اُشگُت: «یکی از دو نفر طلب اُشهاد: از یکی پونصد دینار، و از یِکِیدو پنجاه دینار. 42اَسِی که آن دوتا هیچ چی شُنِهاد که بدهی شو هاتِت، آنا بِدِهِنِ هر دوتاشو اُشبَخشی. اَلَه وَ نظر تو چه یَکشو از آن دوتا خاطر آنا بِشتَه شَئِه؟» 43شَمعون جواب شادَ: «وَگَمونُم آناکِه بِشتَه بدهی اُشهاد و بَخشِدَ بو. عیسی اُشگُت: «وَلم حُکم اُتکِه.» 44بعد لو شُ آن زنا کِه و شُ شَمعون گُت: «اِ زنا دِداش؟ ما اُ خونَت اُندام، تو هُو اَسِی شُشتَئِه پَی‌یام اُتنِئو، ولی اِ زنا وَ خَرسِی چَشُش پَی‌یام اُششو و خاد بُشکُش هُشک شاکِه! 45تو کَند اُتنِدَدام، ولی اِ زنا از وَختی که اُندام یَک لحظَه هم از کَند دَدَهِ پَی‌یام دست اُشنِکَشی. 46تو لِی سِرِ ما روغن اُتنِکَشی، ولی اِ زنا اُ پَی‌یام روغن عطری اُشکَشی. 47پَ اَسِی هَمِ اُ تو اَگام، گناهِی اِ زنا که بُری هم هَه، بَخشِدَ بو. وَخاطر اِکِه بُری محبت اُشکِه. ولی آناکِه کام بَخشِدَ بو، کام محبت اَکو.» 48پَ شُ اِ زنا گُت: «گناهیات بَخشِدَ بو!» 49کسِی که سِرِ سُفرَه اُداستادِت شُن یَه گُت: «اِ کِی که حتی گناهیَه‌وا هم اَبَخشِه؟» 50عیسی شُ اِ زنا گُت: «ایمونُت شُ تو نجات دَدِ، وَ سلامت اُچا!»
Nke Ahọpụtara Ugbu A:
:
Mee ka ọ bụrụ isi
Kesaa
Mapịa
Ịchọrọ ka echekwaara gị ihe ndị gasị ị mere ka ha pụta ìhè ná ngwaọrụ gị niile? Debanye aha gị ma ọ bụ mee mbanye
@ 2024 Korpu Company