Népszerű bibliai igeversek innen: Мк 6

Megosztás

Иисус нунылан каласен: «Ӧрдыжкырак, тымык верыш, посна каена, тушто изиш каналтыза». Вет шуко еҥ толмо-кайымылан кӧра нунын кочкашыштат жапышт лийын огыл.

Но Иисус нунылан каласен: «Шке олаштыже, родо-тукым коклаштыже да суртыштыжо веле пророк чап деч посна лиеш».

Серыш лекмеке, шуко калыкым ужынат, Иисус нуным чаманен. Еҥ-влак кӱтӱчӧ деч посна кодшо шорык тӱшка гай лийыныт. Нуным шукылан туныкташ тӱҥалын.

Тудо тыште нимогай чудым ыштен кертын огыл. Икмыняр еҥым гына, ӱмбакышт кидым пыштен, паремден. Нине еҥын ӱшанышт укелан Иисус ӧрын. Вара Иисус тиде кундемысе илемлаште коштын да туныктен.

Иисус вич кинде ден кок колым кидыш налын, пылпомышко ончалын да благословитлен. Вара киндым тодылын, калыклан пуэдышт манын, тунемшыж-влаклан пуэн. Тиде кок колымат чылалан пайлен. Чылан теммешке кочкыныт. Кодшо катыш дене латкок комдым поген теменыт. Тыгак кодшо колымат погеныт.