Népszerű bibliai igeversek innen: ЭхкъечӀун 3

Megosztás

«Зун Я, Вуж Зун ЯтӀа, – жаваб гана Аллагьди. – Исраилдин рухвайриз гьа икӀ жаваб це: „Зун куь кьилив ракъурнавайдан тӀвар ‹Зун Ава› я“».

«Зун вахъ галаз я, имни вун Зи илчи тирвилин лишан жеда, – жаваб гана Реббиди. – Вуна Зи халкь Мисридай ахкъуддай чӀавуз, куьне и дагъдал атана Заз къуллугъда».

Реббиди лагьана: «Мукьув жемир. Жуван кӀвачин къапар хтӀуна: вун акъвазнавай чка пак чил я».

Реббиди лагьана: «Зи халкьдиз Мисрида инсаф тийизвайдакай Заз хабар ава. Заз абурун шел-хвалдин ван къвезва – кьилеллайбуру адаз зулумар ийизва! Заз Зи халкьди чӀугвазвай азабдикай хабар я. Зун, ам лукӀвиликай азад авун патал, атанва, ам Мисридай иер ва гегьенш, вичикай некни вирт хкатзавай чилел хутахун патал – къенанвийрин, хетийрин, амарийрин, перизийрин, гьивийрин ва ябусвийрин чилерал, – эвичӀнава.

Ана Реббидин Малаик адан вилик пайда хьана – валан къене кузвай ялав яз. Мусадиз акуна: вал ялавди кьунва, амма кузвач.

Гьавиляй алад, За вун фиръавандин кьилив ракъурзава: зи халкь, Исраилдин рухваяр, Мисридай акъуд!»