Verdrietig verrast

Ik ben een verrassing!
Mijn moeder mocht na mijn zus, die gehandicapt is, geen kinderen meer krijgen… en toch… ploep; daar was ik.
Samuël was ook een verrassing!

Zijn moeder Hanna had schaamteloos, huilend in de tempel God gesmeekt om een kind. De priester, Eli, vond haar zelfs zo raar doen in de tempel, dat hij dacht dat ze dronken was. Maar Hanna was uitsluitend ‘dronken’ van het verlangen naar een baby. Ze smeekte God.

Gisteren lazen we dat Eli een belofte van God uitsprak. Hanna zou ontvangen waar ze God om had gevraagd. Ge-wel-dig. Met de tranen nog op haar wangen ging ze naar huis.

Wat zou jij dan doen?

Zou je geloven wat de priester zei? Of.. zou je gaan twijfelen?
Let dan vooral op de reactie van Hanna. Ik vind haar ge-wel-dig!

‘Hanna bedankte hem en vertrok. Ze at weer en keek niet meer verdrietig. De volgende ochtend stonden ze vroeg op om de Heer te gaan aanbidden in het heiligdom.’ (1 Samuël 1: 18-19, BB)

Hanna zette de belofte die ze hoorde om in daden van geloof.

Welke daden zou jij vandaag kunnen doen, die uitdrukking geven aan jouw geloof in God? Waar kun jij God voor bedanken? Waar kun jij God voor aanbidden?

Deze dagen zoomen we in op het thema ‘verdriet’. Juist nu wil ik je uitdagen, om God te gaan aanbidden. Ga Hem bedanken! Zet een dappere stap in geloof. Hij is jouw Redder in nood. Hij voorziet. Jezus heeft je lief. Hij is jouw allergrootste kracht!

Zo blij dat je bestaat!
Wilma Veen