Levend waterEgzanp

Jezus overbrugt culturele scheidslijnen

Toen “verliet Hij Judea en vertrok Hij weer naar Galilea. En Hij moest door Samaria gaan.” (Johannes 4:3-4, HSV)

In Jezus’ dagen was het land Israël in drie stukken verveeld. Judea lag in het zuiden, Galilea in het noorden en Samaria in het midden. Als iemand dus van Judea naar Galilea wilde reizen, lag het voor de hand om door Samaria te reizen. Maar de meeste Joden vermeden dit gebied. De Samaritanen waren Joden die met andere volken vermengd waren geraakt tijdens de periode van de ballingschap, en dit leidde tot culturele en religieuze aanpassingen. Zij hadden hun eigen tempel en hun eigen versie van de Mozaïsche wetten. Daarom werden ze door de godsdienstige leiders in Jeruzalem veracht en vermeden.

Maar niet door Jezus. We lezen dat Hij “door Samaria moest gaan”. Dat betekent niet dat er geen andere optie was. Die was er wel. Andere Joden staken gewoonlijk de rivier de Jordaan over en maakten een omweg. Maar Jezus “moest” dit doen omdat het deel was van Gods plan dat Hij naar Samaria zou gaan en ook daar het Evangelie zou verkondigen. Zijn missie kon niet gehinderd worden door culturele grenzen of doordat bepaalde groepen mensen een hekel hadden aan elkaar. 

Jezus is niet alleen voor de Joden gekomen, maar voor mensen uit alle talen en volken. 

Heb jij een hekel aan bepaalde bevolkingsgroepen? Weerhoudt dat jou ervan om het Evangelie met hen te delen?