Vèsè popilè nan Bib la ki soti nan Марк 2

Pataje

Моны ишетеп Гайсә аларга: – Табиб сәламәт кешеләргә түгел, бәлки авыруларга кирәк. Мин тәкъва кешеләрне түгел, гөнаһлыларны чакырырга килдем, – дип әйтте.

Гайсә, аларның ышануын күреп, авыру адәмгә: – Углым, синең гөнаһларың кичерелде! – диде.

Аннары Гайсә: – Кеше – шимбә көн өчен түгел, ә бәлки шимбә көн кеше өчен яратылган.

Әмма халык арасыннан үтә алмаганга, алар, түбәне тишеп, паралич суккан кешене ятагы белән бергә Гайсә алдына төшерделәр.

Адәм Углының җир йөзендә гөнаһларны кичерергә кодрәте барлыгын белеп торыгыз, – дип әйтте, аннары паралич суккан кешегә мөрәҗәгать итеп, – сиңа әйтәм: тор да ятагыңны алып өеңә кайт! – диде.

Паралич суккан кешегә нәрсә дип әйтү җиңелрәк: «гөнаһларың кичерелде» дипме, әллә «тор да ятагыңны алып кайтып кит» дипме?

Теге шундук торды да ятагын алып барысының күз алдында чыгып китте. Бөтенесе моңа таң калды, Аллаһыны данлап: – Мондый хәлне әле күргәнебез юк иде! – диде.