Vèsè popilè nan Bib la ki soti nan يوحنا 19

Pataje

وَختی عیسی شراب تُرُش بُدَ وا مَزَه اُشکِه، اُشگُت: تَموم بو.» بعد سِرَش خام شاکِه و جو اُشدَ.

بعد از آنا، عیسی که شَدانِست مَچی تَموم بُدِ، اَسِی اِکِه نوشتَه‌ئِی مکدّس اُ اَنجوم بِرَسِه، اُشگُت: «تشنَه هام.»

وَختی عیسی اُ نَنَشو و مِ شاگردی که خاطرُش شَئِست، اُشدی که حَدِ نَنَشو وَایستَدِ، شُ نَنَشو گُت: «اَی زن، بِبِن اِ پُسُت». بعد شُ مِ شاگردا گُت: «بِبِن اِ نَنَتو.» از مِ ساعتا، مِ شاگردا، اُ نَنَهِ عیسی شُ خونَهِ خوش بو.

ولی وَختی اُ عیسی رَسِدِت و شُدی مُردِه، کَلام پَئِی آنا خُرد شُنِکِه. ولی یکی از سربازیا یَک نیزَه شُ پهلوی عیسی زاد که جِخُو خون و هُو از پَهلوش دَر اُمَ.

اِ چِی‌یَه‌وا اتفاک اُفتَه تَ نوشتَه‌ئِی کتاب مکدّس اُ حکیکت بِرَسِه که: «هیچ‌یَک از استخوانیاش ناشکِئی،» و هَمینا هم یَک کِسمتِیدو از نوشتَه‌ئِی مکدّس که اَگِه: «آنایا شُن آناکِه نیزَه زادِ، چَش اَکنِت.»

عیسی وَ صلیبی که لِی کولُش هاد در چو، و اُ طرف جَی وَ اسم جُمجُمَه که وَ زابُنِ آرامی جُلجُتا اَگائِت، چو.

سربازیا تاجی از خار نَک شُکِه، شُن لِی سِرِ عیسی نَه و یَک عبای بِنَوُشی شُنبار کِه.