Suosittuja jakeita Raamatun kirjasta Чапарзабазул ишал 16

Jaa

– ТӀадегӀанав ГӀисада божани, мунги дур рукъалъул агьлуги хвасарлъила, – ян абуна гьез.

Сордо бащалъулеб заманаялда Павелги Силаги дугӀаби гьарулел ва Аллагь веццун туркаби ахӀулел рукӀана. Гьазухъ гӀенеккун цогидал туснахъалги рукӀана. Тохлъукьего кутакалда ракь багъарана. КьучӀдасанго гьаргьадизе лъугьана туснахъалъул къадал. ГьебсагӀат киналго нуцӀби рагьун ана, туснахъалъур ругезда ран рукӀарал хӀухьдул рортун ана.

Цинги гьес, гьелги къватӀире рачун, гьикъана: – Я, бетӀерчӀахъадал! Хвасарлъизе ккани, щиб дица гьабизе кколеб?

Макьидаса вигьарав туснахъалъул хӀакимасда рихьана киналго нуцӀби рагь-рагьун ун. Туснахъал лъутун ун ратилилан ккун, бахъун хвалченгун живго жинцаго чӀвазехъин вукӀана гьев. – Воре, дуца дуего жаза гьабуге, ниж киналго гьанир руго, – ян ахӀана гьесде Павелица.