Suosittuja jakeita Raamatun kirjasta Марк 2

Jaa

И гафар ван хьайила, Исади абуруз лагьана: – Жерягьдихъ дирибур ваъ, азарри кьунвайбур муьгьтеж жеда. Зун гьахъ-михьибуруз ваъ, гунагькарриз Зи патав эвериз атанвайди я.

Исади, абурун иман акурла, фалужди янавайдаз лагьана: – Ви гунагьрилай гъил къахчунва, чан хва!

Ахпа Исади давамарна: – Инсан Киш югъ патал ваъ, Киш югъ инсан патал халкьнавайди я.

Гзаф инсанар хьуниз килигна, Исадин мукьув агатдай мумкинвал тахьайла, мес кьунвайбуру Иса авай кӀвалин къавай тӀеквен акъудна, гьанай азарди кьунвайди агъуз авудна.

Амма виридан гунагьрилай гъил къахчудай ихтияр Инсандин Хцихъ авайди квез чир хьун патал, За фалужди янавайдаз лугьузва: «Къарагъ, жуван месни къахчуна кӀвализ ахлад!»

Фалужди янавайдаз вуч лугьун регьят я? «Ви гунагьрилай гъил къахчунва» лугьудани, я тахьайтӀа «Къарагъ, месни къахчуна ахлад»?

Ам гьасятда къарагъна, вичин месни къахчуна, виридан виликай тӀуз хъфена. Анал алайбур вири мягьтел хьана. – Ихьтин кар чаз садрани акурди тушир, – лугьузвай абуру Аллагьдиз шукур ийиз.