Suosittuja jakeita Raamatun kirjasta ۱پطرس ۱

Jaa

موتبارک ببه خودا کی اَمی خوداوند عیسی مسیحٚ پئر ایسه و خو رحمتٚ عظیمٚ وأسی، عیسی مسیحٚ ویریشتن جٚه مورده‌یأنٚ دونیا اَمرأ، ایتأ اومیدٚ زنده وأسی، اَمرَ تولدٚ تازه ببخشه و ایتأ ارثیه وأسی کی خراب و آلودَه نیبه و همیشه پابرجایه. اَ ارثیه آسمانٚ میأن شِمرِه حفظ بوبوسته؛

و تومامٚ اَشأنٚ وأسی شادی کونیدی، اگه چی هسأ لازم بو ایتأ کوجه زمأت جورواجورٚ ایمتحانأنٚ اَمرأ غم و قورصه بدأرید. و اَطویی شیمی اصلٚ ایمأن ایمتحانٚ میأن ثابت ببه، و عیسی مسیحٚ ظوهورٚ موقع، باعیثٚ ستایش، جلال و حورمت ببه، هو ایمأن کی طلا جأ گیرانقیمت‌تره، هو طلا کی آتشٚ مره خالصَ به ولی ایروز جٚه بین شه.

بلکی او قدوسٚ مأنستن کی شمرَ دعوت بوکوده، شومأنم تومامٚ شیمی رفتارأنٚ دورون موقدّس بیبید؛ چره کی بینیویشته بوبوسته: «موقدّس بیبید چونکی من قدوسم.»

گوش کون زأکأنٚ مأنستن، دِه ونألید جاهیلی زمأنٚ خوأسته‌یأن شیمی زندگی‌یَ شکل بده.

پس شیمی حواسَ جمَ کونید و پرهیزکاری اَمرأ تومامٚ شیمی اومیدَ بنید او فیضٚ سر کی عیسی مسیحٚ ظوهورٚ موقع شمرَ عطا به.

چونکی: «اینسأنٚ نسل هَچین علفَ مأنه و تومامٚ اونٚ جلال صارا گولأنٚ مأنه؛ علف خوشکَ به و گولأن فیویدی ولی خوداوندٚ کلام تا اَبد باقی مأنه.» و اَن او کلامی ایسه کی شمرَ بشارت بدَه‌ییدی.