กิจการ/ของ/อัครทูต 22
22
1“พ่อและพี่ชายทั้งหลาย โปรดฟังคำชี้แจงของข้าพเจ้า”
2เมื่อพวกนั้นได้ยินเปาโลพูดเป็นภาษาอารเมคก็เงียบกริบ
แล้วเปาโลจึงพูดว่า 3“ข้าพเจ้าเป็นยิว เกิดที่เมืองทาร์ซัสในแคว้นซิลีเซีย แต่เติบโตขึ้นในเมืองนี้ ข้าพเจ้าเป็นศิษย์ของกามาลิเอล และได้รับการอบรมอย่างถี่ถ้วนในกฎบัญญัติของบรรพบุรุษของเรา ข้าพเจ้ามีใจกระตือรือร้นเพื่อพระเจ้าเช่นเดียวกับพวกท่านในวันนี้ 4ข้าพเจ้าเคยข่มเหงพวกผู้ติดตาม ‘ทางนั้น’ จนตาย จับทั้งผู้ชายและผู้หญิงแล้วโยนเข้าคุก 5มหาปุโรหิตกับสมาชิกสภาทั้งหมดเป็นพยานได้ ข้าพเจ้าถึงกับขอให้พวกเขาออกจดหมายไปถึงชาวยิวในเมืองดามัสกัส แล้วไปที่นั่นเพื่อจับคนพวกนี้เป็นนักโทษ ให้มารับโทษที่เยรูซาเล็ม
6ประมาณเที่ยง ตอนเกือบจะถึงดามัสกัส ทันใดนั้นก็มีแสงเจิดจ้าจากฟ้าสว่างวาบรอบตัวข้าพเจ้า 7ข้าพเจ้าล้มลงกับพื้นและได้ยินเสียงพูดว่า ‘เซาโล! เซาโล! เจ้าข่มเหงเราทำไม’
8ข้าพเจ้าถามว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์เป็นใคร’
พระองค์ตอบว่า ‘เราคือเยซูแห่งนาซาเร็ธผู้ที่เจ้ากำลังข่มเหง’ 9คนที่ไปด้วยกันเห็นแสงสว่างนั้น แต่ไม่เข้าใจเสียงที่พูดกับข้าพเจ้า
10ข้าพเจ้าถามว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้าควรทำอย่างไร’
องค์พระผู้เป็นเจ้าพูดว่า ‘จงลุกขึ้น เข้าไปในดามัสกัส ที่นั่นจะมีคนบอกสิ่งที่มอบหมายให้เจ้าทำ’ 11คนที่ไปด้วยจูงมือข้าพเจ้าพาเข้าดามัสกัส เพราะแสงจ้านั้นทำให้ข้าพเจ้าตาบอด
12มีชายคนหนึ่งชื่ออานาเนียมาหาข้าพเจ้า เขาเคร่งครัดในกฎบัญญัติ และเป็นที่นับถือของชาวยิวที่นั่นมาก 13เขายืนข้างๆ ข้าพเจ้าและพูดว่า ‘พี่เซาโล มองเห็นได้อีกเถิด!’ วินาทีนั้นเอง ข้าพเจ้าก็มองเห็นเขา
14แล้วเขาพูดว่า ‘พระเจ้าของบรรพบุรุษของเราได้เลือกท่านให้รู้ความประสงค์ของพระองค์ ให้ได้เห็นองค์ผู้ชอบธรรม และให้ได้ยินเสียงของพระองค์ 15ท่านจะเป็นพยานของพระองค์กับทุกคนถึงสิ่งที่ท่านได้เห็นและได้ยิน 16แต่ตอนนี้ท่านมัวรีรออะไร ลุกขึ้น รับบัพติศมา ล้างบาปของท่าน และร้องเรียกนามของพระองค์’
17เมื่อกลับมาเยรูซาเล็ม ขณะกำลังอธิษฐานอยู่ในวิหาร ข้าพเจ้าก็เข้าสู่ภวังค์ 18และเห็นองค์พระผู้เป็นเจ้าพูดว่า ‘เร็วเข้า! ออกไปจากเยรูซาเล็มเดี๋ยวนี้ เพราะคนที่นี่จะไม่เชื่อคำพยานของเจ้าเกี่ยวกับเรา’
19ข้าพเจ้าตอบว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้า คนเหล่านี้รู้อยู่ว่าข้าพเจ้าไปตามธรรมศาลา เพื่อจับคนที่เชื่อพระองค์ขังคุกและเฆี่ยนตี 20เมื่อสเทเฟนผู้พลีชีพเพื่อความเชื่อ#22:20 หรือ พยานของพระองค์ถูกฆ่า ข้าพเจ้าก็ยืนอยู่ที่นั่น เห็นดีด้วย ทั้งยังเฝ้าเสื้อผ้าให้พวกที่ฆ่าเขา’
21แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงพูดกับข้าพเจ้าว่า ‘ไปเถิด เราจะส่งเจ้าไปไกล ไปหาคนที่ไม่ใช่ยิว’ ”
เปาโลพลเมืองโรมัน
22ฝูงชนฟังเปาโลถึงตอนนี้ก็ร้องตะโกนว่า “กำจัดเขาจากแผ่นดิน! เขาสมควรตาย!”
23ขณะที่พวกเขากำลังร้องตะโกน เหวี่ยงเสื้อคลุมออกและซัดฝุ่นขึ้นไปในอากาศ 24นายพันสั่งให้นำเปาโลไปในค่ายทหาร ให้เฆี่ยนและไต่สวนว่า ทำไมผู้คนจึงตะโกนใส่เขาอย่างนั้น 25เมื่อพวกเขาจับเปาโลมัดกับเสาเพื่อจะเฆี่ยน เปาโลก็พูดกับนายร้อยที่ยืนอยู่ตรงนั้นว่า “การเฆี่ยนพลเมืองโรมันที่ยังไม่ได้ถูกตัดสินว่ามีความผิด นี่ถูกต้องตามกฎหมายหรือ”
26เมื่อนายร้อยได้ยินอย่างนั้นก็ไปรายงานนายพัน และถามว่า “ท่านกำลังจะทำอะไร ชายคนนี้เป็นพลเมืองโรมัน”
27นายพันไปหาเปาโลและถามว่า “จงบอกเรา เจ้าเป็นพลเมืองโรมันหรือ”
เปาโลตอบว่า “ใช่”
28นายพันจึงว่า “เราต้องจ่ายเงินมากทีเดียวกว่าจะได้สัญชาติโรมัน”
เปาโลตอบว่า “แต่ข้าพเจ้าเป็นพลเมืองโรมันโดยกำเนิด”
29พวกที่กำลังจะไต่สวนเปาโลจึงถอยไปทันที นายพันเองก็ตกใจ เมื่อรู้ว่าได้ล่ามโซ่เปาโลซึ่งเป็นพลเมืองโรมัน
เปาโลต่อหน้าสภาแซนเฮดริน
30นายพันอยากรู้ให้แน่ชัดว่าทำไมพวกยิวกล่าวหาเปาโล วันรุ่งขึ้นจึงสั่งปล่อยตัวเขา และเรียกประชุมพวกหัวหน้าปุโรหิตกับทั้งสภาแซนเฮดริน จากนั้นก็นำเปาโลมายืนอยู่ต่อหน้าพวกเขา
Actualmente seleccionado:
กิจการ/ของ/อัครทูต 22: TCV
Destacar
Compartir
Copiar
¿Quieres tener guardados todos tus destacados en todos tus dispositivos? Regístrate o inicia sesión
Biblica® พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับไทยสามัญแบบเปิด™
สงวนลิขสิทธิ์ © 2025 โดย Biblica, Inc.
Biblica® Open Thai Common Version™
Copyright © 2025 by Biblica, Inc.
“Biblica” เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนในสำนักงานสิทธิบัตรและเครื่องหมายการค้าสหรัฐอเมริกาของ Biblica, Inc. ซึ่งใช้งานภายใต้ใบอนุญาต
“Biblica” is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.
See promoVersionInfo in metadata.xml for Creative Commons license.
กิจการ/ของ/อัครทูต 22
22
1“พ่อและพี่ชายทั้งหลาย โปรดฟังคำชี้แจงของข้าพเจ้า”
2เมื่อพวกนั้นได้ยินเปาโลพูดเป็นภาษาอารเมคก็เงียบกริบ
แล้วเปาโลจึงพูดว่า 3“ข้าพเจ้าเป็นยิว เกิดที่เมืองทาร์ซัสในแคว้นซิลีเซีย แต่เติบโตขึ้นในเมืองนี้ ข้าพเจ้าเป็นศิษย์ของกามาลิเอล และได้รับการอบรมอย่างถี่ถ้วนในกฎบัญญัติของบรรพบุรุษของเรา ข้าพเจ้ามีใจกระตือรือร้นเพื่อพระเจ้าเช่นเดียวกับพวกท่านในวันนี้ 4ข้าพเจ้าเคยข่มเหงพวกผู้ติดตาม ‘ทางนั้น’ จนตาย จับทั้งผู้ชายและผู้หญิงแล้วโยนเข้าคุก 5มหาปุโรหิตกับสมาชิกสภาทั้งหมดเป็นพยานได้ ข้าพเจ้าถึงกับขอให้พวกเขาออกจดหมายไปถึงชาวยิวในเมืองดามัสกัส แล้วไปที่นั่นเพื่อจับคนพวกนี้เป็นนักโทษ ให้มารับโทษที่เยรูซาเล็ม
6ประมาณเที่ยง ตอนเกือบจะถึงดามัสกัส ทันใดนั้นก็มีแสงเจิดจ้าจากฟ้าสว่างวาบรอบตัวข้าพเจ้า 7ข้าพเจ้าล้มลงกับพื้นและได้ยินเสียงพูดว่า ‘เซาโล! เซาโล! เจ้าข่มเหงเราทำไม’
8ข้าพเจ้าถามว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์เป็นใคร’
พระองค์ตอบว่า ‘เราคือเยซูแห่งนาซาเร็ธผู้ที่เจ้ากำลังข่มเหง’ 9คนที่ไปด้วยกันเห็นแสงสว่างนั้น แต่ไม่เข้าใจเสียงที่พูดกับข้าพเจ้า
10ข้าพเจ้าถามว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้าควรทำอย่างไร’
องค์พระผู้เป็นเจ้าพูดว่า ‘จงลุกขึ้น เข้าไปในดามัสกัส ที่นั่นจะมีคนบอกสิ่งที่มอบหมายให้เจ้าทำ’ 11คนที่ไปด้วยจูงมือข้าพเจ้าพาเข้าดามัสกัส เพราะแสงจ้านั้นทำให้ข้าพเจ้าตาบอด
12มีชายคนหนึ่งชื่ออานาเนียมาหาข้าพเจ้า เขาเคร่งครัดในกฎบัญญัติ และเป็นที่นับถือของชาวยิวที่นั่นมาก 13เขายืนข้างๆ ข้าพเจ้าและพูดว่า ‘พี่เซาโล มองเห็นได้อีกเถิด!’ วินาทีนั้นเอง ข้าพเจ้าก็มองเห็นเขา
14แล้วเขาพูดว่า ‘พระเจ้าของบรรพบุรุษของเราได้เลือกท่านให้รู้ความประสงค์ของพระองค์ ให้ได้เห็นองค์ผู้ชอบธรรม และให้ได้ยินเสียงของพระองค์ 15ท่านจะเป็นพยานของพระองค์กับทุกคนถึงสิ่งที่ท่านได้เห็นและได้ยิน 16แต่ตอนนี้ท่านมัวรีรออะไร ลุกขึ้น รับบัพติศมา ล้างบาปของท่าน และร้องเรียกนามของพระองค์’
17เมื่อกลับมาเยรูซาเล็ม ขณะกำลังอธิษฐานอยู่ในวิหาร ข้าพเจ้าก็เข้าสู่ภวังค์ 18และเห็นองค์พระผู้เป็นเจ้าพูดว่า ‘เร็วเข้า! ออกไปจากเยรูซาเล็มเดี๋ยวนี้ เพราะคนที่นี่จะไม่เชื่อคำพยานของเจ้าเกี่ยวกับเรา’
19ข้าพเจ้าตอบว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้า คนเหล่านี้รู้อยู่ว่าข้าพเจ้าไปตามธรรมศาลา เพื่อจับคนที่เชื่อพระองค์ขังคุกและเฆี่ยนตี 20เมื่อสเทเฟนผู้พลีชีพเพื่อความเชื่อ#22:20 หรือ พยานของพระองค์ถูกฆ่า ข้าพเจ้าก็ยืนอยู่ที่นั่น เห็นดีด้วย ทั้งยังเฝ้าเสื้อผ้าให้พวกที่ฆ่าเขา’
21แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงพูดกับข้าพเจ้าว่า ‘ไปเถิด เราจะส่งเจ้าไปไกล ไปหาคนที่ไม่ใช่ยิว’ ”
เปาโลพลเมืองโรมัน
22ฝูงชนฟังเปาโลถึงตอนนี้ก็ร้องตะโกนว่า “กำจัดเขาจากแผ่นดิน! เขาสมควรตาย!”
23ขณะที่พวกเขากำลังร้องตะโกน เหวี่ยงเสื้อคลุมออกและซัดฝุ่นขึ้นไปในอากาศ 24นายพันสั่งให้นำเปาโลไปในค่ายทหาร ให้เฆี่ยนและไต่สวนว่า ทำไมผู้คนจึงตะโกนใส่เขาอย่างนั้น 25เมื่อพวกเขาจับเปาโลมัดกับเสาเพื่อจะเฆี่ยน เปาโลก็พูดกับนายร้อยที่ยืนอยู่ตรงนั้นว่า “การเฆี่ยนพลเมืองโรมันที่ยังไม่ได้ถูกตัดสินว่ามีความผิด นี่ถูกต้องตามกฎหมายหรือ”
26เมื่อนายร้อยได้ยินอย่างนั้นก็ไปรายงานนายพัน และถามว่า “ท่านกำลังจะทำอะไร ชายคนนี้เป็นพลเมืองโรมัน”
27นายพันไปหาเปาโลและถามว่า “จงบอกเรา เจ้าเป็นพลเมืองโรมันหรือ”
เปาโลตอบว่า “ใช่”
28นายพันจึงว่า “เราต้องจ่ายเงินมากทีเดียวกว่าจะได้สัญชาติโรมัน”
เปาโลตอบว่า “แต่ข้าพเจ้าเป็นพลเมืองโรมันโดยกำเนิด”
29พวกที่กำลังจะไต่สวนเปาโลจึงถอยไปทันที นายพันเองก็ตกใจ เมื่อรู้ว่าได้ล่ามโซ่เปาโลซึ่งเป็นพลเมืองโรมัน
เปาโลต่อหน้าสภาแซนเฮดริน
30นายพันอยากรู้ให้แน่ชัดว่าทำไมพวกยิวกล่าวหาเปาโล วันรุ่งขึ้นจึงสั่งปล่อยตัวเขา และเรียกประชุมพวกหัวหน้าปุโรหิตกับทั้งสภาแซนเฮดริน จากนั้นก็นำเปาโลมายืนอยู่ต่อหน้าพวกเขา
Actualmente seleccionado:
:
Destacar
Compartir
Copiar
¿Quieres tener guardados todos tus destacados en todos tus dispositivos? Regístrate o inicia sesión
Biblica® พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับไทยสามัญแบบเปิด™
สงวนลิขสิทธิ์ © 2025 โดย Biblica, Inc.
Biblica® Open Thai Common Version™
Copyright © 2025 by Biblica, Inc.
“Biblica” เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนในสำนักงานสิทธิบัตรและเครื่องหมายการค้าสหรัฐอเมริกาของ Biblica, Inc. ซึ่งใช้งานภายใต้ใบอนุญาต
“Biblica” is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.
See promoVersionInfo in metadata.xml for Creative Commons license.