Versículos bíblicos populares de انجیلِ مَرقُس 2

Compartir

وَختی عیسی یِنَه اِشنُفت وَشون گُت: «مَریضَلِن که وَ طبیب اِتیاج دارِن، نه آیَمَلِ سالم. مِ نَیومَمِه سی دعوتِ صالِحَل، بلکم اومَمِه تا گِناکارَلَه دعوت کِنُم.»

وختی عیسی ایمونِ اونگَلَه دی، وَ اِفلیج گُت: «کِرُم، گِنایَلِت آمرزییَه وابی.»

اوسِه وَشون گُت: «شبّات سی انسان نَهایَه وابی‌یِه، نه انسان سی شبّات.

وَختی نَتَرِسِن وَ زورِ جمعیت بیارِنِش طِی عیسی، شروع کِردِن وَ وَگِرُتَنِ طاقِ بالِی سَرِ عیسی. بعدَ وَگِرُتَنِ طاق، تِشَکی نَه که اِفلیج ریش خوسییَه بی، دان دومِن.

امّا تا بِیونیت که کِرِ انسان وَ ری زمین اقتدارِ آمرزییَنِ گِنایَلَه دارِه...» - وَ مِردِ اِفلیج گُت: «وَ تِ ایگُم، وَری، جاتَه وَگِه وِ بِرَه وَ حونَه!»

گُتَنِ کویِکی وَ ای اِفلیج آسونتَرِه، یِکِه "گِنایَلِت آمرزییَه وابی" یا یِکِه "وَری وِ جاتَه وَگِه وِ رَه بِرَه"؟

او مِرد اِفلیج وَریسا وِ فوراً جاشَه وَگِرُت وِ دَمِ تییِی هَمَه وَ وُچِه زَه وَدَر. همه حیرت‌زَیَه وابی‌یِن وِ خدا نَه ستایش ایکِردِن ایگُتِن: «وَتَه ایطو چیئی نَدییَه بیئیم.»