YouVersion Logo
Search Icon

បរិទេវ 1

1
សំណោក​អំពី​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម
1ម្ដេច​ក៏​ក្រុង​ដែល​ធ្លាប់​តែ​មាន
ប្រជា‌ជន​ច្រើន​កុះ‌ករ
បែរ​ជា​នៅ​ឯកោ​ដូច​ស្ត្រី​មេម៉ាយ​បែប​នេះ!
ក្រុង​ដ៏​រុងរឿង​ក្នុង​ចំណោម​ប្រជា‌ជាតិ​នានា
ក្រុង​ដែល​ជា​ម្ចាស់‌ក្សត្រិយ៍​លើ​អាណា‌ខេត្ត​នានា
ធ្លាក់​ខ្លួន​ទៅ​ជា​ទាសី!
2នៅ​ពេល​យប់ នាង​យំ​ឥត​ស្រាក‌ស្រាន្ត
ទឹក​ភ្នែក​ហូរ​ចុះ​មក​លើ​ថ្ពាល់​ទាំង​ពីរ។
ក្នុង​ចំណោម​គូ​ស្នេហ៍​របស់​នាង​ទាំង​ប៉ុន្មាន
គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​សម្រាល​ទុក្ខ​នាង​ឡើយ
មិត្ត‌ភក្ដិ​របស់​នាង​នាំ​គ្នា​ក្បត់​នាង
ហើយ​ក្លាយ​ទៅ​ជា​សត្រូវ​របស់​នាង​វិញ។
3កុល‌សម្ព័ន្ធ​យូដា​ត្រូវ​គេ​កៀរ​យក​ទៅ​ជា​ឈ្លើយ
ហើយ​ត្រូវ​អាម៉ាស់ និង​ធ្លាក់​ខ្លួន​ជា​ទាសី
នាង​តែល‌តោល​នៅ​ក្នុង​ចំណោម
ប្រជា‌ជាតិ​ទាំង‌ឡាយ
រក​កន្លែង​ស្នាក់​អាស្រ័យ​ពុំ​បាន។
ខ្មាំង​សត្រូវ​ឡោម‌ព័ទ្ធ​នាង
ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​រក​ច្រក​ចេញ​ពុំ​រួច។
4ផ្លូវ​ទៅ​កាន់​ក្រុង​ស៊ីយ៉ូន​ប្រែ​ជា​ស្ងាត់​ជ្រងំ
ដ្បិត​គ្មាន​នរណា​ឡើង​ទៅ
ប្រារព្ធ​ពិធី​បុណ្យ​ទៀត​ទេ។
ទ្វារ​ក្រុង​បាក់​បែក​អស់
បូជា‌ចារ្យ​របស់​ក្រុង​នេះ​នាំ​គ្នា​យំ​ថ្ងូរ
ស្រី​ក្រមុំ​នៅ​ក្រុង​នេះ​ត្រូវ​កើត​ទុក្ខ​ក្រៀម‌ក្រំ
ហើយ​ក្រុង​នេះ​ផ្ទាល់​ត្រូវ​វេទនា​ឥត​ឧបមា។
5បច្ចា‌មិត្ត​មាន​ប្រៀប​លើ​នាង
ខ្មាំង​សត្រូវ​របស់​នាង​រស់​នៅ​យ៉ាង​សុខ‌សាន្ត
ព្រះ‌អម្ចាស់​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​រង​ទុក្ខ​វេទនា
ព្រោះ​តែ​អំពើ​បាប​ដ៏​ច្រើន​របស់​នាង
កូន​ចៅ​របស់​នាង​ត្រូវ​បច្ចា‌មិត្ត​ចាប់​យក
ទៅ​ជា​ឈ្លើយ។
6ក្រុង​ស៊ីយ៉ូន​បាន​បាត់​បង់​ភាព​រុងរឿង​របស់​ខ្លួន
ពួក​មន្ត្រី​របស់​នាង​ប្រៀប​បាន​នឹង​ប្រើស
ដែល​រក​វាល​ស្មៅ​ស៊ី​លែង​បាន​ទៀត។
ពួក​គេ​ចាក​ចេញ​ទៅ ទាំង​បាក់​កម្លាំង
នៅ​មុខ​សត្រូវ​ដែល​ដេញ​តាម។
7នៅ​គ្រា​មាន​ទុក្ខ​វេទនា តែល‌តោល
យេរូ‌សាឡឹម​នឹក​ឃើញ​អ្វីៗ​ដ៏​ថ្លៃ‌ថ្នូរ
ដែល​នាង​ធ្លាប់​មាន​កាល​ពី​មុន។
ពេល​ប្រជា‌ជន​របស់​នាង​ធ្លាក់
ក្នុង​កណ្ដាប់​ដៃ​សត្រូវ គ្មាន​នរណា​មក​ជួយ​ទេ
បច្ចា‌មិត្ត​បាន​ឃើញ ហើយ​នាំ​គ្នា​សើច​ចំអក
ព្រោះ​នាង​ត្រូវ​វិនាស​បាត់​បង់។
8យេរូ‌សាឡឹម​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​បាប​ជា​ច្រើន
ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​នាង​ក្លាយ​ទៅ
ជា​មិន​បរិសុទ្ធ*
អស់​អ្នក​ដែល​ធ្លាប់​តែ​សរសើរ​នាង​កាល​ពី​មុន
បែរ​ជា​នាំ​គ្នា​មើល‌ងាយ​នាង
ដោយ​ឃើញ​នាង​នៅ​ខ្លួន​ទទេ
នាង​យំ​ថ្ងូរ ហើយ​ដក​ខ្លួន​ថយ។
9ភាព​ស្មោក‌គ្រោក​ស្ថិត​នៅ​ជាប់​នឹង
សំពត់​របស់​នាង
នាង​ពុំ​បាន​គិត​ដល់​ហេតុ‌ការណ៍
ដែល​នឹង​កើត​មាន​ចំពោះ​នាង
នាង​ផុង​ខ្លួន​ជ្រៅ​ពេក
គ្មាន​នរណា​អាច​សម្រាល​ទុក្ខ​នាង​ឡើយ។
«ឱ​ព្រះ‌អម្ចាស់​អើយ សូម​ទត​មក​ទុក្ខ​វេទនា
របស់​ខ្ញុំ​ម្ចាស់​ផង
សត្រូវ​មាន​ជ័យ‌ជម្នះ​លើ​ខ្ញុំ​ម្ចាស់​ហើយ!»
10សត្រូវ​រឹប​អូស​យក​អ្វីៗ​ដ៏​មាន​តម្លៃ​របស់​នាង
នាង​ឃើញ​ប្រជា‌ជាតិ​នានា​ចូល​មក​ក្នុង
ទីសក្ការៈ​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់
គឺ​ប្រជា‌ជាតិ​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ហាម​មិន​ឲ្យ
ចូល​ក្នុង​អង្គ​ប្រជុំ​របស់​ព្រះអង្គ​ឡើយ។
11ប្រជា‌ជន​ទាំង​មូល​នាំ​គ្នា​យំ​ថ្ងូរ
គេ​ចង់​បាន​អាហារ​បរិភោគ
គេ​យក​អ្វីៗ​ដ៏​មាន​តម្លៃ​ទៅ​ដូរ​អាហារ​បរិភោគ
ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​រស់​រាន​មាន​ជីវិត។
ព្រះ‌អម្ចាស់​អើយ សូម​ទត​មក​ខ្ញុំ​ម្ចាស់​ផង
ខ្ញុំ​ម្ចាស់​អាម៉ាស់​មុខ​ខ្លាំង​ណាស់!
12អស់​អ្នក​ដែល​ដើរ​កាត់​តាម​នេះ​អើយ
សូម​មើល​មក​ចុះ!
តើ​មាន​នរណា​ម្នាក់​ឈឺ​ចុក​ចាប់​ដូច​ខ្ញុំ​ទេ!
នៅ​ថ្ងៃ​ព្រះ‌អម្ចាស់​ទ្រង់​ព្រះ‌ពិរោធ​ដ៏​ខ្លាំង
ព្រះអង្គ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​រង​ទុក្ខ​ឥត​ឧបមា!
13ព្រះអង្គ​បាន​បោះ​ភ្លើង​ពី​ស្ថាន​លើ
ចូល​មក​ក្នុង​ឆ្អឹង​របស់​ខ្ញុំ
ព្រះអង្គ​ដាក់​អន្ទាក់​នៅ​ក្រោម​ជើង​របស់​ខ្ញុំ
ព្រះអង្គ​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ដក​ខ្លួន​ថយ
ព្រះអង្គ​ទុក​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នៅ​ឯកោ
ហើយ​ឈឺ​ចាប់​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ។
14ព្រះអង្គ​ប្រមូល​អំពើ​បាប​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ប្រព្រឹត្ត
យក​មក​ចង​ភ្ជាប់​គ្នា បំពាក់​នៅ​ក​របស់​ខ្ញុំ
ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ធ្លាក់​ខ្លួន​ខ្សោយ ។
ព្រះ‌អម្ចាស់​បាន​ប្រគល់​ខ្ញុំ
ទៅ​ក្នុង​កណ្ដាប់​ដៃ​របស់​សត្រូវ
ហើយ​ខ្ញុំ​ពុំ​អាច​រើ​ខ្លួន​រួច​ឡើយ។
15ព្រះ‌អម្ចាស់​បាន​កម្ចាត់​ទាហាន​ដ៏​ចំណាន
ទាំង​ប៉ុន្មាន​ដែល​នៅ​ជា​មួយ​ខ្ញុំ
ព្រះអង្គ​ចាត់​កង‌ទ័ព​ឲ្យ​មក​ប្រហារ
ពួក​យុវជន​របស់​ខ្ញុំ
ព្រះ‌អម្ចាស់​បាន​កម្ទេច​ប្រជា‌ជន​យូដា
ដូច​គេ​ជាន់​ផ្លែ​ទំពាំង‌បាយជូរ។
16ទឹក​ភ្នែក​ខ្ញុំ​ហូរ​ឥត​ស្រាក‌ស្រាន្ត
ខ្ញុំ​យំ​សោក​ស្រណោះ​អ្នក​ទាំង​នោះ
គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​សម្រាល​ទុក្ខ​ខ្ញុំ
គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​រស់​រាន
ឡើង​វិញ​ឡើយ។
កូន​ចៅ​របស់​ខ្ញុំ​ត្រូវ​វិនាស
ព្រោះ​ខ្មាំង​សត្រូវ​មាន​កម្លាំង​ជាង។
17ក្រុង​ស៊ីយ៉ូន​លើក​ដៃ​ហៅ​គេ​ជួយ
តែ​គ្មាន​នរណា​មក​សម្រាល​ទុក្ខ​នាង​ទេ
ព្រះ‌អម្ចាស់​បញ្ជា​ឲ្យ​សត្រូវ​ដែល​នៅ​ជុំ‌វិញ
មក​វាយ​ប្រហារ​ពូជ‌ពង្ស​របស់​លោក​យ៉ាកុប
យេរូ‌សាឡឹម​ក្លាយ​ទៅ​ជា​មិន​បរិសុទ្ធ
នៅ​ក្នុង​ចំណោម​ពួក​គេ។
18 ព្រះ‌អម្ចាស់​ប្រព្រឹត្ត​ដូច្នេះ​ពិត​ជា​សុចរិត​មែន
ដ្បិត​ខ្ញុំ​មិន​ព្រម​ធ្វើ​តាម​បញ្ជា​របស់​ព្រះអង្គ។
ប្រជា‌ជន​ទាំង‌ឡាយ​អើយ សូម​ស្ដាប់​ខ្ញុំ
សូម​មើល​មក​ការ​ឈឺ​ចាប់​របស់​ខ្ញុំ។
យុវជន និង​យុវ‌នារី​របស់​ខ្ញុំ
ត្រូវ​គេ​កៀរ​យក​ទៅ​ជា​ឈ្លើយ​អស់​ហើយ!។
19ខ្ញុំ​បាន​ហៅ​គូ​ស្នេហ៍​របស់​ខ្ញុំ​ឲ្យ​មក​ជួយ
តែ​ពួក​គេ​បែរ​ជា​បោក​ប្រាស់​ខ្ញុំ។
ពួក​បូជា‌ចារ្យ និង​ពួក​ព្រឹទ្ធា‌ចារ្យ​របស់​ខ្ញុំ
ដួល​ស្លាប់​នៅ​តាម​ផ្លូវ
ក្នុង​ពេល​ពួក​គេ​ស្វែង​រក​អាហារ​បរិភោគ
ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​រស់​រាន​មាន​ជីវិត។
20 ព្រះ‌អម្ចាស់​អើយ
សូម​ទត​មើល​ទុក្ខ​លំបាក​របស់​ខ្ញុំ​ម្ចាស់
ខ្ញុំ​ម្ចាស់​ឈឺ​ចាប់​ក្នុង​ចិត្ត​ឥត​ឧបមា
ចិត្ត​ខ្ញុំ​ខ្លោច‌ផ្សា​ជា​ខ្លាំង
ដ្បិត​ខ្ញុំ​ម្ចាស់​ពិត​ជា​បាន​បះ‌បោរ​ប្រឆាំង
នឹង​ព្រះអង្គ​មែន!
នៅ​ខាង​ក្រៅ សត្រូវ​កាប់​សម្លាប់
នៅ​ខាង​ក្នុង ដូច​ស្ថាន​មច្ចុរាជ។
21គេ​បាន​ឮ​ខ្ញុំ​ម្ចាស់​យំ​ថ្ងូរ
ក៏​ប៉ុន្តែ គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​សម្រាល​ទុក្ខ​ខ្ញុំ​ម្ចាស់​ទេ
សត្រូវ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​បាន​ឮ​ថា
ខ្ញុំ​ម្ចាស់​រង​ទុក្ខ​វេទនា
គេ​នាំ​គ្នា​សប្បាយ​ចិត្ត
ដោយ​ឃើញ​ព្រះអង្គ​ធ្វើ​ទោស​ខ្ញុំ​ម្ចាស់
ព្រះអង្គ​ធ្វើ​ឲ្យ​ថ្ងៃ​ដែល​ព្រះអង្គ​កំណត់​ទុក
បាន​មក​ដល់។
សូម​ឲ្យ​ពួក​គេ​រង​ទុក្ខ​ដូច​ខ្ញុំ​ម្ចាស់​ដែរ!
22សូម​ទត​មើល​អំពើ​អាក្រក់​ទាំង​ប៉ុន្មាន
ដែល​ពួក​គេ​ប្រព្រឹត្ត។
សូម​ដាក់​ទោស​ពួក​គេ ដូច​ព្រះអង្គ​បាន
ដាក់​ទោស​ខ្ញុំ​ម្ចាស់ ព្រោះ​តែ​កំហុស​ទាំង​ប៉ុន្មាន
ដែល​ខ្ញុំ​ម្ចាស់​ប្រព្រឹត្ត
ខ្ញុំ​ម្ចាស់​យំ​ថ្ងូរ​យ៉ាង​សែន​វេទនា
ហើយ​ចិត្ត​ខ្ញុំ​ម្ចាស់​ក៏​ឈឺ​ចាប់​ជា​ខ្លាំង​ដែរ។

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

YouVersion uses cookies to personalize your experience. By using our website, you accept our use of cookies as described in our Privacy Policy