Lukas 1
1
Lukas schrift no Teofilus
1Wiels väle sikj daut äwanomen haben, de Jeschichten to schriewen, dee mank ons passieet sent, 2soo aus ons dee jejäft sent worden von dee, dee daut selfst jeseenen haben un Deena aum Wuat sent; #1Joh 1,1-4 3doawäajen hab ekj daut uk fa goot jeseenen, no däm ekj aules von Aunfank aun jrintlich unjasocht hab, die, mien wieetjeachta Teofilus, daut ordentlich to berechten, #Apost 1,1; Kol 4,14 4daut du een fausten Grunt doavon hast, waut die jelieet es worden.
Johanes siene Jeburt verutjesajcht
5Doa wia en dee Tiet, aus Herodes Kjennich äwa Judäa wia, de Priesta Zacharias von Abija siene Deenstgrupp, un siene Fru Elisabet, eene von Aaron siene Dajchta. #1Chr 24,10.19 6Dee wieren beid fromm ver Gott un hilden siene Jebooten un Lieren un leeten sikj nuscht to schulden komen. 7Oba see hauden kjeene Kjinja, wiels Elisabet nich Kjinja haben kunn, un wieren uk aul beid oolt.
8Un eemol, aus daut aun siene Ordnunk wia, daut Priestaaumt ver Gott to verechten, 9soo aus daut Priestatum daut velangd, un daut Loss opp am voll daut Weiruak to brennen, jinkj hee en dän Harn sien Tempel nenn. #2Mo 30,7 10Un daut gaunze Volkj stunt en de Rieekjastund buten un bäd. 11Dan kjeem, met eemol, dän Harn sien Enjel un stunt aun de rajchte Sied biem Ruakopfa Aultoa. 12Aus Zacharias dän sach, vefieed hee sikj, un am wort Angst. 13Oba de Enjel säd to am: Zacharias, fercht die nich. Dien Jebäd es jehieet, un du woascht von diene Fru Elisabet een Sän kjrieen, un du saust am Johanes nanen. 14Un du woascht die freien un jlekjlich sennen, un väle woaren sikj to siene Jeburt freien, 15wiels hee woat en Gott siene Uagen groot sennen. Hee woat nich Wien ooda stoakjet Drunk drinkjen un woat aul em Muttalief dän Heiljen Jeist kjrieen. #Rech 13,4-5 16Hee woat väle von daut Volkj Israel trigj no dän Harn, äaren Gott brinjen. 17Hee woat en de Krauft un Jeist, dee Elia haud, ver däm Harn gonen un de Vodasch äare Hoaten met de Kjinja toopbrinjen un de onjleewende to Besennunk brinjen, de jerajchte äare Weisheit auntonämen, dän Harn een Volkj reedtomoaken. #Mal 3,1.23-24; Mat 17,11-13 18Un Zacharias säd to dän Enjel: Wuaraun kaun ekj weeten, daut dit soo es? Wiels ekj sie een oola Maun, un miene Fru es uk nich mea junk. #1Mo 18,11 19Dan säd de Enjel to am: Ekj sie Gabriel, dee ver Gott steit, un wort jeschekjt, met die to räden, un de goode Norecht to brinjen. #Dan 8,16 20Oba nu kjikj emol, wiels du mie nich jleewsd, aus ekj die säd, waut to siene Tiet passieren wudd, woascht du stomm woaren un nich räden kjennen, bat dän Dach wan dit sikj erfellen woat.
21Daut Volkj oba luad no Zacharias, un wundad sikj, wuarom hee soo lang em Tempel bleef. 22Un aus hee rut kjeem, kunn hee nich to an räden; un see moakjten, daut hee em Tempel eene Vision jeseenen haud, wiels hee muak an Tieekjens väa, un kunn oba nuscht sajen. 23Un aus siene Deensttiet äwa wia, jinkj hee trigj no Hus. 24Un boolt doaropp wort Elisabet schwanga un bleef dan fief Moonat fa sikj auleen un säd: 25Dit haft de Har fa mie en dise Tiet jedonen, un haft de Schaund, dee ekj ver de Menschen druach, von mie jenomen. #1Mo 30,23
Jesus siene Jeburt verutjesajcht
26En de saste Moonat wort de Enjel Gabriel von Gott no de Staut Nazaret en Galiläa, 27no eene Mejal jeschekjt, dee Josef, ut David sien Staum, aunvetrut wia; un de Mejal heet Maria. #Mat 1,16.18 28Un de Enjel kjeem bie ar nenn un säd: Een Gruss aun die, du bejnodichte. De Har es met die! #1,28 Eenje oole Schreften haben noch Du best eene jesäajende Fru. 29See oba wia äwarauscht äwa dän Gruss un wundad waut dee to bedieden haud. 30De Enjel oba säd to ar: Maria, fercht die nich. Du hast bie Gott Jnod jefungen. 31Un see emol, du woascht schwanga sennen un woascht een Sän to Welt brinjen, un du saust am Jesus nanen. #Jes 7,14; Mat 1,21-23 32Dee woat groot sennen, un dän Aulahechsten sien Sän jenant woaren; un Gott de Har woat am sien Voda David sienen Troon jäwen. #Jes 9,6 33Un hee woat eewich äwa Israel Kjennich sennen. Sien Kjennichrikj woat niemols een Enj nämen.
34Maria fruach dän Enjel: Woo saul dit woaren, wiels noch kjeen Maun bie mie jewast es. 35De Enjel säd: De Heilja Jeist woat äwa die komen, un dän Aulahechsten siene Krauft woat aus een Schauten äwa die komen; doawäajen woat dee Heilja, dee von die jebuaren woaren saul, #1,35 Eenje oole Schreften sajen dee jebuaren woaren saul. Gott sien Sän jenant woaren. #Mat 1,18.20 36Un kjikj emol, diene Nicht, Elisabet, drajcht nu en äare oole Doag uk een Kjint, von dee doa jesajcht wort, daut see nich kunn Kjinja haben; see es nu en de saste Moonat, 37wiels bie Gott es kjeen Dinkj ommäajlich. #1Mo 18,14 38Maria säd: Ekj sie hia dän Harn to deenen. Lot met mie woaren, waut du jesajcht hast. Dan veleet de Enjel ar.
Maria besieekjt Elisabet
39Dan muak Maria sikj reed un spood sikj, daut see no eene Staut en de Boaj en Judäa kjeem, 40wua see bie Zacharias em Hus nenn jinkj un Elisabet bejreest. 41Aus Elisabet dän Gruss von Maria hieed, sprunk ar daut Kjint em Muttalief; un voll vom Heiljen Jeist 42un met eene lude Stemm säd see: Bejnodicht best du mank de Frues, un bejnodicht es daut Kjint, daut von die woat jebuaren woaren! 43Oba wuarom hab ekj daut Väarajcht, daut mien Har siene Mutta no mie komen sull? 44Wiels sooboolt aus miene Uaren dienen Gruss hieeden, sprunk mie daut Kjint em Muttalief met Freiden. 45Jesäajent es see, dee daut jleewd, daut et soo romkomen wudd, aus de Har to ar jesajcht haud! #Luk 11,27-28
Maria äa Dankleet to Gott
46Un Maria säd:
Miene Seel loft dän Harn, #(46-55) 1Sam 2,1-10
47un mien Jeist freit sikj en Gott mienen Heilant.
48Hee haft mie, siene jerinje Deenstmejal, nich vejäten,
un von nu aun woaren aule Jennerazionen sajen,
daut ekj jesäajent sie.
49De Aulmajchtja haft groote Dinja aun mie jedonen,
un sien Nomen es heilich.
50Hee woat emma met dee metfeelen, dee am ferchten. #Psa 103,13.17
51Hee haft met sienen Oarm jewaultje Dinja jedonen,
un dee en daut Älent jestat, dee en sikj stolt sent. #1Mo 11,8
52Hee haft Kjennichs vom Troon jestat,
un dee to Ieren jebrocht, dee läach stonen. #Psa 147,6
53Hee haft de hungaje goodet tookomen loten,
oba de rikje met ladje Henj wajch jeschekjt. #Psa 34,11; 107,9
54Hee holp sienen Kjnajcht Israel
un feelt emma met met sien Volkj,
55met Abraham un siene Nokomen
soo aus hee to onse Vodasch jesajcht haft. #1Mo 17,7; 18,18
56Maria bleef bie Elisabet ojjefäa dree Moonat, un jinkj dan wada no Hus.
Johanes, de Deepa, woat jebuaren
57Aus de Tiet kjeem, daut Elisabet äa Kjint haben sull, brocht see een Sän to Welt. 58Äare Nobasch un äa Frintschoft hieeden, daut de Har ar groote Jnod bewäsen haud, un freiden sikj met ar. 59Aum achten Dach kjeemen see, daut Kjint to beschnieden, un wullen am no sienen Voda Zacharias veneemen. #1Mo 17,12 60Dan vemuld siene Mutta sikj un säd: Nä, hee saul Johanes heeten. 61See säden to ar: Doa es je en dien Frintschoft kjeena, dee dän Nomen haft. 62Dan muaken see sienen Voda Tieekjens väa, om uttofinjen, woo hee dän nanen wull. 63Hee foddad sikj eene Tofel un schreef: Sien Nomen es Johanes. Un see staunden doaräwa. 64Un fuaz jinkj am daut Mul op, un siene Tung wia loos, un hee kunn räden, un lowd Gott. 65Dan kjeem eene Forcht äwa aule, dee doa rom wonden; un aules waut doa wia jesajcht worden, kjriejen see en de judäische Boajlenda to hieren. 66Un aule, dee daut hieeden, leeten sikj daut to Hoaten gonen un säden: Waut woat daut von dit Kjint jäwen? Wiels Gott siene Haunt wia bestemt äwa am.
Zacharias sien profeetischet Dankleet
67Dan kjeem de Heilja Jeist äwa sienen Voda Zacharias. Un hee säd em profeetischen Senn soo:
68Jesäajent es de Har, Israel äa Gott, wiels hee haft sien Volkj Israel besocht un jerat! #Luk 7,16
69Hee haft ons ut sien Kjnajcht David sien Hus met een jewaultjen Heilant vesorcht,
70soo aus hee ons von oole Tieden häa, derch siene heilje Profeeten haft sajen loten:
71daut wie von onse Fiend un aul dee, dee ons nich lieden kjennen, sullen jerat woaren,
72om dee Jnod aun ons to bewiesen, dee hee onse Vodasch vesproaken haud,
un sienen heiljen Bunt nich to vejäten, #1Mo 17,7
73dän Eit dän hee onsen Staumvoda Abraham doaropp jeschwuaren haud: #1Mo 22,16-18; Micha 7,20
74daut wie, dee wie von onse Fiend friejemoakt sent, am wudden onen Forcht deenen kjennen,
75en Heilichkjeit un Jerajchtichkjeit, soolang aus wie läwen. #Tit 2,12.14
76Un du, Kjint, woascht dän Aulahechsten sien Profeet jenant woaren,
wiels du woascht dän Harn veropp gonen, am dän Wajch reedtomoaken. #Mal 3,1
77Du woascht dien Volkj sajen, daut see doaderch kjennen jerat woaren,
wan an de Sinden vejäft woaren. #Jer 31,34
78Derch Gott sien leeftoljet Metleet woat de Morjensonn vom Himmel äwa ons oppgonen, #Jes 60,1-2
79äwa dee to schienen, dee unja de Doodeswolkj em diestren setten,
un onse Feet opp dän Frädenswajch nopp stieren. #Jes 9,1
Johanes, de Deepa sien Läwen, bat hee em opnen oabeid
80Un daut Kjint woss un wort stoakj em Jeist. Un hee bleef en de Wiltnis, bat hee verendach kjeem, sikj Israel väatostalen. #Mat 3,1
Currently Selected:
Lukas 1: PB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Plautdietsch Bible © 2003 Kindred Productions and United Bible Societies Association, Inc.