Habakuk 2
2
1Ekj go aus Wajchta no miene Städ oppem Torm
un kjikj, waut ekj seenen woa,
un paus opp waut de Har mie sajen woat,
wäajen daut, waut ekj am väajelajcht hab. #Jes 21,8
Äwa Huachmoot un Deemoot
2Un de Har jeef siene Auntwuat un säd:
Schriew daut opp, waut du jeseenen hast.
Schriew daut groot opp een Brat,
soo daut jieda eena, dee vebie rant, daut läsen kaun. #Jes 30,8; Opb 1,11.19
3Waut du jeseenen hast, woat noch komen;
daut woat met de Tiet kloa woaren un nich veleiden.
Un wan daut uk siene Tiet nemt, wacht doaropp;
daut woat secha komen, un nich utbliewen. #Hes 12,23; 2Pet 3,9
4Wäa sikj selfst waut meent,
steit em Hoat nich rajcht;
un wäa rajcht haundelt, woat läwen,
wiels hee sikj aun Gott helt. #Jes 48,22; Reema 1,17; Gal 3,11; Heb 10,38
5Horch emol! Soo aus de Wien eenem oppblost,
un de stolta Mensch nich tofräd to stalen es,
soo es de Fient; soo bejierich aus de Doot,
dee nienich jenuach kjricht.
Soo ropt de Fient aule Lenda toop
un saumelt aule Velkja no sikj.
6Oba dee woaren an trotzen
un woaren von an sajen:
Waut halpt die daut,
die daut tooieejnen waut aundre jehieet,
aus wan see die daut schuldich sent?
Opp woo lang woat daut väahoolen?
Du lotst die sea väl opp!
7Wacht mau bat du to feelen kjrichst, waut du an schuldich best.
Met eemol woat dee oppwakjen, fa wäm du die enjsten woascht.
Dee woat junt utriemen, soo aus jie aundre utjeriemt haben.
8Du hast väle Velkja bestolen.
Dee waut von dee jebläwen sent, woaren von die nämen,
wäajen de Läwes un de Lenda, dee du vedorwen hast,
un wäajen daut, waut du äare Städa un äare Menschen aunjedonen hast. #Hab 2,17
9Woo woat däm daut doch gonen,
dee sikj un siene Famielje rikj jemoakt haft
opp onopprechtje Wäaj;
un sikj huach en een Nast jesat haft,
wua kjeen Schoden komen saul.
10Soo aus du jehaundelt hast,
woat die un diene Famielje toom schoden sennen.
Du hast too väl Velkja vedorwen,
un hast die daut fa die selfst vedorwen.
11De Steena enne Mieren woaren roopen,
un de Baulkjes em Dak woaren waut sajen. #Luk 19,40
12Woo woat däm daut doch gonen,
dee siene Staut derch Bloot vejeeten oppbut,
un wäa sienen Grunt opp daut ojjerajchte sat? #Jer 22,13; Micha 3,10
13Haft de Har daut nich soo enjerecht,
daut daut, wuafäa de Menschen oabeiden, vebrent woat,
un daut, wäajen waut see sikj bemieejen, nuscht wieet es? #Jer 51,58
14Oba de Tiet woat komen wan
de gaunze Ieed woat enseenen, woo harlich Gott es,
soo aus daut gaunze Mäa gaunz voll Wota es. #Jes 11,9
15Woo woat däm daut doch gonen,
dee soo väl Oaja opp dän aundren komen lat
bat dee derchhan woat,
un jana disem siene kole Hut to seenen kjricht?
16Du hast die voll Schaund jesopen,
un nich voll Iea jedrunken.
Nu drinkj du, bat du nich mea
bie rajchte Jesennunk best.
Nu woascht du to drinkjen kjrieen
von däm Harn siene rajchte Haunt,
un du woascht die schämen motten,
enne Städ groosoatich sennen. #Jer 25,15.26
17Dän Schoden, dän du em Libanon aunrechst,
woat nu äwa die komen,
un de Tieren, waut du omjebrocht hast,
woaren die enjsten.
Nu woascht du bestroft
fa de Menschen dee du omjebrocht hast,
un fa dän Schoden dän du
oppem Launt un enne Städa
un opp aule, dee doa wonen, utjeeeft hast.
18Waut woat däm Mensch dän Aufgott halpen,
wäa däm selfst jemoakt ooda jegoten haft?
De Mensch moakt sikj eenen stommen Aufgott
un sat sien vetruen doanopp!
Daut es eene faulsche Lia. #Jes 44,10-20
19Woo woat däm daut doch gonen,
dee to een Stekj Holt sajcht: “Wakj opp!”
un to eenen stommen Steen “Sto opp!”
Woo saul een Aufgott waut unjarechten kjennen?
Dee es doch met Golt un Selwa beschloagen,
un haft kjeen Odem en sikj. #Psa 115,4-8
20Oba de Har es en sienen heiljen Tempel;
Lot de gaunze Welt ver am stell sennen. #Psa 11,4; 76,9; Sach 2,17; Opb 8,1
Een Psalm von Habakuk
Currently Selected:
Habakuk 2: PB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Plautdietsch Bible © 2003 Kindred Productions and United Bible Societies Association, Inc.
Habakuk 2
2
1Ekj go aus Wajchta no miene Städ oppem Torm
un kjikj, waut ekj seenen woa,
un paus opp waut de Har mie sajen woat,
wäajen daut, waut ekj am väajelajcht hab. #Jes 21,8
Äwa Huachmoot un Deemoot
2Un de Har jeef siene Auntwuat un säd:
Schriew daut opp, waut du jeseenen hast.
Schriew daut groot opp een Brat,
soo daut jieda eena, dee vebie rant, daut läsen kaun. #Jes 30,8; Opb 1,11.19
3Waut du jeseenen hast, woat noch komen;
daut woat met de Tiet kloa woaren un nich veleiden.
Un wan daut uk siene Tiet nemt, wacht doaropp;
daut woat secha komen, un nich utbliewen. #Hes 12,23; 2Pet 3,9
4Wäa sikj selfst waut meent,
steit em Hoat nich rajcht;
un wäa rajcht haundelt, woat läwen,
wiels hee sikj aun Gott helt. #Jes 48,22; Reema 1,17; Gal 3,11; Heb 10,38
5Horch emol! Soo aus de Wien eenem oppblost,
un de stolta Mensch nich tofräd to stalen es,
soo es de Fient; soo bejierich aus de Doot,
dee nienich jenuach kjricht.
Soo ropt de Fient aule Lenda toop
un saumelt aule Velkja no sikj.
6Oba dee woaren an trotzen
un woaren von an sajen:
Waut halpt die daut,
die daut tooieejnen waut aundre jehieet,
aus wan see die daut schuldich sent?
Opp woo lang woat daut väahoolen?
Du lotst die sea väl opp!
7Wacht mau bat du to feelen kjrichst, waut du an schuldich best.
Met eemol woat dee oppwakjen, fa wäm du die enjsten woascht.
Dee woat junt utriemen, soo aus jie aundre utjeriemt haben.
8Du hast väle Velkja bestolen.
Dee waut von dee jebläwen sent, woaren von die nämen,
wäajen de Läwes un de Lenda, dee du vedorwen hast,
un wäajen daut, waut du äare Städa un äare Menschen aunjedonen hast. #Hab 2,17
9Woo woat däm daut doch gonen,
dee sikj un siene Famielje rikj jemoakt haft
opp onopprechtje Wäaj;
un sikj huach en een Nast jesat haft,
wua kjeen Schoden komen saul.
10Soo aus du jehaundelt hast,
woat die un diene Famielje toom schoden sennen.
Du hast too väl Velkja vedorwen,
un hast die daut fa die selfst vedorwen.
11De Steena enne Mieren woaren roopen,
un de Baulkjes em Dak woaren waut sajen. #Luk 19,40
12Woo woat däm daut doch gonen,
dee siene Staut derch Bloot vejeeten oppbut,
un wäa sienen Grunt opp daut ojjerajchte sat? #Jer 22,13; Micha 3,10
13Haft de Har daut nich soo enjerecht,
daut daut, wuafäa de Menschen oabeiden, vebrent woat,
un daut, wäajen waut see sikj bemieejen, nuscht wieet es? #Jer 51,58
14Oba de Tiet woat komen wan
de gaunze Ieed woat enseenen, woo harlich Gott es,
soo aus daut gaunze Mäa gaunz voll Wota es. #Jes 11,9
15Woo woat däm daut doch gonen,
dee soo väl Oaja opp dän aundren komen lat
bat dee derchhan woat,
un jana disem siene kole Hut to seenen kjricht?
16Du hast die voll Schaund jesopen,
un nich voll Iea jedrunken.
Nu drinkj du, bat du nich mea
bie rajchte Jesennunk best.
Nu woascht du to drinkjen kjrieen
von däm Harn siene rajchte Haunt,
un du woascht die schämen motten,
enne Städ groosoatich sennen. #Jer 25,15.26
17Dän Schoden, dän du em Libanon aunrechst,
woat nu äwa die komen,
un de Tieren, waut du omjebrocht hast,
woaren die enjsten.
Nu woascht du bestroft
fa de Menschen dee du omjebrocht hast,
un fa dän Schoden dän du
oppem Launt un enne Städa
un opp aule, dee doa wonen, utjeeeft hast.
18Waut woat däm Mensch dän Aufgott halpen,
wäa däm selfst jemoakt ooda jegoten haft?
De Mensch moakt sikj eenen stommen Aufgott
un sat sien vetruen doanopp!
Daut es eene faulsche Lia. #Jes 44,10-20
19Woo woat däm daut doch gonen,
dee to een Stekj Holt sajcht: “Wakj opp!”
un to eenen stommen Steen “Sto opp!”
Woo saul een Aufgott waut unjarechten kjennen?
Dee es doch met Golt un Selwa beschloagen,
un haft kjeen Odem en sikj. #Psa 115,4-8
20Oba de Har es en sienen heiljen Tempel;
Lot de gaunze Welt ver am stell sennen. #Psa 11,4; 76,9; Sach 2,17; Opb 8,1
Een Psalm von Habakuk
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Plautdietsch Bible © 2003 Kindred Productions and United Bible Societies Association, Inc.