اُغایه عیسی اُ پنج تا نُن و دو تا مُئیُ ایسِی، و به آسَمُن نگاه ایکه، و برکت ایدا. بعد نُنُ ئُو پَرک ایکه و به شاگردُن خو ایدا تا جلو مردم بُنوسِن؛ دو تا مُئیُ هم میونِ همشُ بَش ایکه. همه شُخا و سیر بودِن، شاگردُ اَ خُردَه ئُوی نُن و مُئی، دوازده تا گیفیرِ پُر، جمع شُکِه.