آییئے پئوج جاهَ جنت، مزنێن پرستشگاها، هما مُهرێن کلاتا پلیتَ کنت، هر رۆچیگێن کُربانیگان بندَ کنت و ’پلیت و بێران کنۆکێن بَژّناکا‘ همۆدا اێرَ کنت. په چاپلوسی هما مردمان سِلّ و پلیتَ کنت که اَهد و کَرارئے هلاپا کارِش کرتگ، بله هما مردم که وتی هُدایا شرّیا پَجّاهَ کارنت، آییئے دێما مُهرَ اۆشتنت.