Anthem of Grace (Ύμνος της Χάριτος)Δείγμα

"Πώς θα μπορούσε κάποιος να με αγαπήσει;"

Έχεις σκεφτεί ποτέ κάτι τέτοιο; Εγώ το έχω σκεφτεί.

Μεγαλώνοντας, δεν ήμουν καθόλου τέλειος. Ακόμα είμαι. Αλλά ως έφηβος, κουβαλούσα πολλές ενοχές και ντροπή. Οι άνθρωποι μου έλεγαν πράγματα όπως: "Ο Θεός σ' αγαπάει" ή "Έχει καλά σχέδια για τη ζωή σου". Αλλά είναι δύσκολο να πιστέψεις κάτι τέτοιο όταν νιώθεις τόσο ανάξιος... τόσο μη αγαπητός.

Γι' αυτό αγαπώ την ιστορία του τραγουδιού "Μεγάλη η Χάρις".

Μεγάλη η Χάρις πόσο γλυκός είναι ο ήχος,

που έσωσε έναν άθλιο σαν εμένα!

Κάποτε ήμουν χαμένος, αλλά τώρα βρέθηκα,

Ήμουν τυφλός, αλλά τώρα βλέπω.

Είτε έχετε περάσει χρόνο στην εκκλησία είτε όχι, πιθανότατα γνωρίζετε αυτό το τραγούδι. Ως ένα από τα τραγούδια με τις περισσότερες ηχογραφήσεις στην ιστορία, το "Μεγάλη η Χάρις" έχει διασκευαστεί από τον Elvis, την Aretha Franklin και τον Bono. Τραγουδήθηκε όταν ο Νέλσον Μαντέλα ανέλαβε την ηγεσία και ακούστηκε ακόμη και στους Simpsons!

Αλλά αυτό που ίσως δεν γνωρίζετε είναι ότι το "Μεγάλη η Χάρις" γράφτηκε από έναν καπετάνιο δουλεμπορικού πλοίου του δέκατου όγδοου αιώνα, τον John Newton.

Ο John Newton είχε μια φήμη που θα έκανε πολλούς από εμάς να φαίνονται πεντακάθαροι σε σύγκριση. Νομίζεις ότι έχεις κάνει λάθη; Νομίζεις ότι είσαι βρώμικος; Τα χέρια του John Newton έφεραν την ενοχή του εμπορίου ανθρώπινων ζωών για το κέρδος.

Πώς μπόρεσε λοιπόν αυτός ο άνθρωπος να γράψει ένα τραγούδι για το πόσο πολύ τον αγαπούσε ο Θεός;

H απάντηση είναι η ευλογία.

Τα καλά νέα του Ιησού Χριστού δεν είναι ότι εσείς και εγώ μπορούμε να καθαρίσουμε τους εαυτούς μας αρκετά ώστε να αγαπηθούμε από τον Θεό. Είναι ότι ενώ ο Θεός γνώριζε τα χειρότερα για εμάς, εξακολουθούσε να κινείται προς το μέρος μας με αγάπη για να μας σώσει από τις αμαρτίες μας.

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:8 Ο Θεός όμως ξεπερνώντας αυτά τα όρια έδειξε την αγάπη του για μας, γιατί ενώ εμείς ζούσαμε ακόμα στην αμαρτία, ο Χριστός έδωσε τη ζωή του για μας. (Καινή Διαθήκη)

Ο John Newton πέρασε χρόνια κοροϊδεύοντας τη χάρη του Θεού. Είχε ακούσει τα ίδια πράγματα για την αγάπη του Θεού που άκουσα κι εγώ όταν μεγάλωσα. Ίσως πράγματα που έχετε ακούσει κι εσείς. Αλλά δεν μπορούσε να το πιστέψει... δεν ήθελε να το πιστέψει.

Τότε, μια νύχτα, ενώ οδηγούσε το δουλεμπορικό του πλοίο μέσα σε μια βίαιη καταιγίδα, φώναξε στο Θεό για έλεος. Όταν το πλοίο του πέρασε με ασφάλεια, έβαλε τελικά την πίστη του στον Ιησού και έλαβε τη χάρη που απέρριπτε τόσο καιρό.

Αργότερα, ο Newton έπαιξε ρόλο στο να μπει τέλος στο δουλεμπόριο στη Μεγάλη Βρετανία. Έγινε ιεροκήρυκας, φρόντισε τους φτωχούς και απέκτησε φήμη ως πάστορας που έφερνε κοντά ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα.

Η χάρη του Θεού όχι μόνο έσωσε τον Newton, αλλά και άλλαξε τον Newton.

Αλλά όσο κι αν ο Newton μεγάλωσε τη σχέση του με τον Θεό, ποτέ δεν ξέχασε ότι όλα αυτά οφείλονται στη χάρη. Η αμαρτία του άξιζε την κρίση. Και η δική μας αξίζει. Αλλά η αγάπη του Θεού τον οδήγησε να ξεχύσει αυτή την κρίση στον Ιησού, ο οποίος πήρε οικειοθελώς τη θέση μας στο Σταυρό. Αυτή είναι η Μεγάλη Χάρις.

Ο Newton κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα αργά στη ζωή του...

"Θυμάμαι δύο πράγματα: ότι είμαι ένας μεγάλος αμαρτωλός - και ότι ο Χριστός είναι ένας μεγάλος Σωτήρας!"

Τι γίνεται λοιπόν με όλες αυτές τις ενοχές και την ντροπή; Τι συμβαίνει με τα λάθη σας; Τι σχετίζεται με εκείνα τα πράγματα που κάνατε ή είπατε και που θα θέλατε να μπορούσατε να πάρετε πίσω; Είστε μη αγαπητοί; Είναι η αμαρτία σας υπερβολική για τη χάρη του Θεού;

Ας πάρουμε ένα μάθημα από τον Newton σήμερα και ας αναπαυθούμε στη συντριπτική αλήθεια ότι η αγάπη του Θεού δεν εξαρτάται από την αξία μας και ότι η χάρη Του είναι υπεραρκετή για να σώσει έναν άθλιο σαν εμένα.

Με ευλογίες

--Nick Hall