Γιατί γεννήθηκε ο ΧριστόςΔείγμα

Η γέννηση

Και γέννησε τον γιο της τον πρωτότοκο. (κατά Λουκάν 2:7)

Για όσους είναι Χριστιανοί εδώ και καιρό, αυτή η ιστορία είναι τόσο οικεία. Είναι η έμπνευση πίσω από αμέτρητες σκηνές της φάτνης και ζωντανές αναπαραστάσεις της γέννησης στις εκκλησίες. Παρά τους τρόπους με τους οποίους την έχουμε περιβάλλει με ένα χρυσαφένιο φως, πρόκειται για μια ταπεινή γέννηση. Είναι σχεδόν ένας ταπεινωτικός τρόπος για να έρθει κάποιος στον κόσμο. Αλλά αυτό ήταν το νόημα όλου αυτού. Ο Υιός του Θεού χαμήλωσε για να ανυψώσει τους υπόλοιπους από εμάς.

Ωστόσο, πρέπει να σημειώσουμε πώς ο Λουκάς πλαισιώνει αυτό το σημαντικό ευαγγελικό γεγονός. Όπως θα κάνει ακόμη πιο αναλυτικά στο κεφάλαιο 3, ο Λουκάς καταγράφει προσεκτικά ποιος ήταν ποιος στην ιεραρχία της Ρώμης εκείνης της εποχής. Ο Καίσαρας Αύγουστος ήταν ο αυτοανακηρυγμένος «Dominus et Deus» ή «Κύριος και Θεός» της αυτοκρατορίας. Όταν ο Καίσαρας έλεγε «Πηδήξτε!», ολόκληρος ο κόσμος απαντούσε «Πόσο ψηλά;» Ο Καίσαρας, ο Κυρήνιος, ο Ηρώδης, ο Πόντιος Πιλάτος: αυτοί ήταν οι ισχυροί ελίτ, οι πολιτικοί διασημότητες της εποχής.

Αλλά ο Λουκάς αναφέρει τα ονόματά τους όχι μόνο για λόγους ιστορικής ακρίβειας. Έκανε ένα θεολογικό σχόλιο. Όλοι αυτοί οι ηγέτες του κόσμου μπορούσαν να καμαρώνουν με όση μεγαλοπρέπεια και επισημότητα ήθελαν, αλλά ποτέ δε θα μπορούσαν να συγκριθούν με τον Χριστό. Ο Καίσαρας τελικά θα κατέληγε στα σκουπίδια της ιστορίας. Αλλά το παιδί στη Βηθλεέμ θα αναδεικνυόταν ως ο αληθινός και αιώνιος Βασιλιάς των βασιλιάδων και Κύριος των κυρίων. Δόξα τω Θεώ!