Ησυχάσατε: Ένας απλός οδηγός για τις ήσυχες ώρεςΔείγμα

Ησυχάστε: Η κρυμμένη υπομονή

Η κουλτούρα των κοινοποιήσεων είναι πραγματική.

Ζούμε σε έναν κόσμο όπου υπάρχει η πίεση του φαίνεσαι. Βλέπουμε τα βιντεάκια άλλων ανθρώπων στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης και αισθανόμαστε και εμείς υποχρεωμένοι να κοινοποιήσουμε τη δική μας προσεκτικά κατασκευασμένη εκδοχή του εαυτού μας.

Ένα από τα απαραίτητα στοιχεία μιας ήσυχης ώρας είναι ότι γίνεται κρυφά. Είναι κρυμμένη.

Στο Α' Βασιλέων 17 ο Ηλίας εμφανίζεται σε ένα χώρο λαμπρό, στην αυλή του Βασιλιά Αχάαβ, όπου διακηρύττει έναν λόγο από τον Θεό ο οποίος θα έχει μεγάλο αντίκτυπο στο έθνος, λέγοντας: "Τα επόμενα χρόνια δε θα πέσει στη γη δροσιά ούτε βροχή, παρά μόνο με προσταγή δική μου".

Αυτή και αν είναι κοινοποίηση.

Στο επόμενο εδάφιο ο Θεός λέει στον Ηλία, "Φύγε από ’δω και πήγαινε προς τ’ ανατολικά, να κρυφτείς." Ο Ηλίας κινείται πολύ γρήγορα από έναν τόπο λαμπρό σε ένα τόπο κρυφό.

Κρύψου!

Στον κρυφό τόπο, ο Ηλίας λαμβάνει ασυνήθιστη βοήθεια από τον Θεό. Κρυμμένος σε ένα απρόσιτο μέρος κοντά σε ένα μικρό ρυάκι, τρέφεται καθημερινά από κοράκια.

Αυτό είναι πολύ έξω από τη ζώνη άνεσης του. Βρίσκεται πολύ μακριά από το παλάτι. Είναι ένα μοναχικό μέρος στο οποίο ο Ηλίας στηρίζεται πλήρως στον Θεό για την τροφή και την παρηγοριά που χρειάζεται. Μετά από λίγο καιρό, το ρυάκι ξεραίνεται και ο Ηλίας ταξιδεύει στα εχθρικά εδάφη όπου κατά τρόπο θαυματουργικό μια χήρα του παρέχει φαγητό. Αυτό αποτέλεσε μια ακόμη πρόκληση για τον Ηλία.

Το γεγονός ότι ένας άνθρωπος του Θεού ζητούσε βοήθεια από μια χήρα, η οποία με τη σειρά της εξαρτιόταν από φιλανθρωπίες, ήταν πολιτισμικά ταμπού και υπερβολικά ταπεινωτικό. Ωστόσο, είναι μέσα από αυτήν την ταπεινωτική στιγμή που ο Θεός ενεργεί θαυματουργικά. Της παρέχει απεριόριστη προμήθεια από αλεύρι και λάδι για τον Ηλία και την οικογένεια της.

Τρία χρόνια αφότου ο Θεός πρόσταξε τον Ηλία να κρυφθεί, λέει σ' αυτόν, "Πήγαινε και παρουσιάσου" (Α' Βασιλέων 18:1). Ο Ηλίας επιστρέφει και ανακοινώνει ότι τώρα θα βρέξει.

Φαντάζεστε πόσο απογοητευτική μπορεί να είναι μερικές φορές η αναμονή;

Σε μια κουλτούρα που φαίνεται να εκτιμά την προβολή, τη διασημότητα, την αναγνώριση και τη δημόσια επιβεβαίωση, πόσο καλά διαχειριζόμαστε την ιδέα του να παραμένουμε κρυμμένοι;

Είναι στον κρυμμένο τόπο όπου μαθαίνουμε για τον Θεό, όπου εξαρτόμαστε, παρηγορούμαστε και τρεφόμαστε από αυτόν, όπου αρχίζουμε να εμπιστευόμαστε το γεγονός ότι εκείνος γνωρίζει τι κάνει, όπου τα μαθήματα που μαθαίνουμε είναι μοναδικά για εμάς αλλά μερικές φορές μπορεί και να σημαίνουν ότι θα πρέπει να τρεφόμαστε από κοράκια και να μας φροντίζουν χήρες. Ο κρυμμένος τόπος μας προετοιμάζει για τις στιγμές που θα είμαστε ορατοί.

Επίσης μαθαίνουμε να υπομένουμε: Το Α' Βασιλέων 17 είναι ένα κεφάλαιο που διαρκεί 3 χρόνια: μια παρατεταμένη περίοδος παραμονής στον κρυμμένο τόπο.

Το 12:2 της προς Ρωμαίους επιστολής μας διδάσκει: "Μην προσαρμόζεστε στη νοοτροπία αυτού του κόσμου, αλλά να μεταμορφώνεστε συνεχώς προς το καλό, αποκτώντας το νέο φρόνημα του πιστού."

Αν πρόκειται να ζήσουμε έναν ήσυχο χρονικό διάστημα και να μη συμμορφωθούμε με τα πρότυπα αυτού του κόσμου, πρέπει να καταλάβουμε ότι ένα από τα πράγματα που κινούν τον πολιτισμό μας είναι η αμεσότητα.

Χρειάζεται να μάθουμε την τέχνη της καρτερικότητας σ' αυτή την κουλτούρα της αμεσότητας.

Γράψτε μια λίστα σήμερα, βάλτε τη μέσα στη Βίβλο σας ή σε κάποιο μέρος που θα επισκέπτεστε συχνά. Δεσμευτείτε να προσεύχεστε τακτικά και με συνέπεια για τους ανθρώπους και τις καταστάσεις που έχετε σημειώσει στη λίστα, ακόμα και αν πάρει χρόνια για να υπάρξει μια σημαντική εξέλιξη.