10 ημέρες για να ανακαλύψεις την ταυτότητά σουΔείγμα

Σε αυτό το εδάφιο, ο Παύλος μάς μιλάει για δύο είδη γνώσης. Το ένα είναι το είδος της γνώσης με το οποίο ο Θεός μάς γνωρίζει· το άλλο είδος είναι εκείνο το καταστροφικό που μπορεί να γεμίζει την καρδιά μας με υπερηφάνεια. Το πρόβλημα αυτό εμφανίζεται στην επιστολή του Παύλου προς την εκκλησία της Κορίνθου, όταν ασχολήθηκε με το ζήτημα του αν είναι σωστό να τρώνε φαγητά που είχαν προσφερθεί ως θυσία σε είδωλα. Ο Παύλος δεν επικεντρώνεται στο αν είναι σωστό ή λάθος, αλλά στο πώς πρέπει να διαχειρίζονται την εξουσία που έχουν να το κάνουν. Κάποιοι μέσα στην εκκλησία είχαν τη (σωστή!) άποψη, ότι δεν υπήρχε πρόβλημα να τρώει κάποιος το φαγητό που είχε θυσιαστεί σε είδωλα, αφού τα είδωλα δεν έχουν καμία δύναμη μπροστά στον αληθινό Θεό. Ωστόσο, αυτή η σωστή άποψη, δεν εκφραζόταν με σωστό τρόπο, και έτσι, αποκομμένη από την αγάπη του Θεού, τους γέμιζε με αλαζονεία.

Ας ρίξουμε μια ματιά στο προς Κορινθίους Α' 8:1-3 και ας δούμε πως το θέτει ο Παύλος.

1. Σχετικά με τα κρέατα των ειδωλολατρικών θυσιών, είναι αλήθεια πως «όλοι έχουμε τη σωστή γνώση», όπως λέτε. Αλλά αυτή η γνώση φουσκώνει τον άνθρωπο με υπεροψία απέναντι στους άλλους, ενώ η αγάπη οικοδομεί. 
2. Όταν κάποιος επικαλείται τη γνώση του, νομίζοντας πως αυτός ξέρει σωστά κάτι, δείχνει πως αυτό δεν το ’μαθε ακόμα τόσο καλά όσο πρέπει. 
3. Όταν όμως κάποιος αγαπάει το Θεό, αυτόν ο Θεός τον έχει γνωρίσει και αυτός έχει τη σωστή γνώση.

Ο Παύλος λέει ότι το είδος της γνώσης που παράγει υπερηφάνεια και πληγώνει τους ανθρώπους δεν είναι αληθινή γνώση (γιατί αυτός που την έχει "δε γνωρίζει ακόμη όπως θα έπρεπε να γνωρίζει"). Υπάρχει, όμως, ένα δεύτερο είδος γνώσης, το οποίο αντιπαραβάλλει με το πρώτο. Η απάντηση του Παύλου σε αυτή την εγωιστική γνώση είναι η αγάπη. Η σωστή γνώση του Θεού, όταν χρησιμοποιείται σωστά, μετατρέπεται σε αγάπη για τον Θεό — και αυτό είναι δυνατό μόνο επειδή ο Θεός μάς γνωρίζει με έναν βαθύ, προσωπικό τρόπο. Ο Θεός θέλει η σχέση μας μαζί Του να είναι όπως αυτή μεταξύ στενών φίλων που δεν έχουν μυστικά μεταξύ τους.

Ψαλμοί 25:14 (TGV) "Ο Κύριος εμπιστεύεται αυτούς που τον φοβούνται· σ’ αυτούς θα φανερώσει τη διαθήκη του."

Η εβραϊκή λέξη που χρησιμοποιείται στο πρώτο μέρος αυτού του εδαφίου είναι "Σοντ", η οποία αναφέρεται στο είδος της στενής, εμπιστευτικής συμβουλής που δίνει ένας καλός φίλος σε έναν άλλον. Έτσι μας γνωρίζει ο Θεός. Μας μιλά μέσα από τον Λόγο Του με οικειότητα και μας συμβουλεύει και μας καθοδηγεί όπως ένας καλός φίλος. Αντί, λοιπόν, να επιδιώκεις τη γνώση για να αποκτήσεις πλεονέκτημα έναντι των άλλων, ο Θεός θέλει να Τον αναζητάς όπως θα αναζητούσες έναν φίλο. Όταν έχεις μια βαθιά φιλία με κάποιον, θυμάσαι αυτά που λέει, τι του αρέσει, τι τον ενθουσιάζει και τι του ραγίζει την καρδιά. Έτσι σε γνωρίζει και εσένα ο Θεός αυτή τη στιγμή. Και θέλει και εσύ να Τον γνωρίσεις πιο βαθιά, να έρχεσαι πιο κοντά Του και να εξοικειώνεσαι μαζί Του και με τον Λόγο Του κάθε μέρα. Επειδή, δε θέλει μόνο να είναι ο Σωτήρας σου, ο Πατέρας σου και ο Βοηθός σου — θέλει να είναι και ο Φίλος σου.