آيات مشهورة من الكتاب المقدس منTs'etta 2

شارك

Mançil-alla adamee dekkiy yed g'alyabaççe, xhunaşşeyka eyxhe. Adamiyiy xhunaşşe sa vooxhe.

Rəbb Allahee meed eyhen: «İnsan sayrena ıxhay yugda deşod, Zı mang'usda cus sik'ına sa kumagçiy ixhanasda».

Manke Rəbb Allahee ç'iyeyne nyuq'vneke insan hı'ı, mang'une quşeeqa ı'mrene nafasna uf üvxü. Həməxürur insan üç'ür qıxha.

İnsanee uvhuyn: «İlekke, ine yəqqees ıxhavud! İna bark'v yizde bark'una vob, Çurud yizde çurunun vod. Do „xhunaşşe“ ixhes, Mana adamiyke alyart'uva».

Allahee yighıd'esde yiğıs xayir-düə huvu, man yiğ mansa yiğbışike curuiyn, mane yiğıl gırgın ha'an işbı ç'əvü'ı', manzil haa'a.

Adamiyiy cuna xhunaşşe – q'öyursana ts'elebniy vob, manbışis mançile naş qexhe deşdiy.