Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi മത്തായ് 14

Dlulisela

ഇന്റെ അവൻ വെലിയ കാറ്റ് കണ്ട് പേടിച്ച് മുങ്ങ്‌വാൻ തൊടങ്ങിയാൻ. അപ്പിനിക്കി, “കർത്താവേ, എന്ന കാപ്പാത്തണമേ” ഇന്റ് ആറ്ത്ത് വിളിച്ചാൻ. ഏശു പത്ത്റോശ്‌ന കെയിക്കി പിടിച്ച്, “ഇത്ത്റി നമ്പൊള്ളവനേ, നിയ്യ് എന്തന്ക്ക് അമ്മാന്തിക്കിന്റത്” ഇന്റ് പേശിയാൻ.

ഇന്റെ അവൻ വെലിയ കാറ്റ് കണ്ട് പേടിച്ച് മുങ്ങ്‌വാൻ തൊടങ്ങിയാൻ. അപ്പിനിക്കി, “കർത്താവേ, എന്ന കാപ്പാത്തണമേ” ഇന്റ് ആറ്ത്ത് വിളിച്ചാൻ.

അപ്പത്തിന്ന ഏശു അവങ്ങളോട, “തക്‌രിയപ്പെടൻ; ഇത് നാനാണും; പേടിക്കിണ്ട” ഇന്റ് പേശിയാൻ.

പത്ത്റോശ് പേശിയാൻ, “കർത്താവേ, നിയ്യാണിങ്ങി നാന് നിന്നാട്ടക്കി തണ്ണീന്റ മീത നടന്ന് വെര്‌വാനിക്കി ഉത്തറവിട്” ഇന്റ് പേശിയാൻ. “വാ” ഇന്റ് അവൻ പേശിയാൻ. പത്ത്റോശ് വെഞ്ചിയിനെന്റ് എറങ്ങി ഏശുവാട്ടക്കി പോവാനിക്കി തണ്ണീന്റ മീത നടന്നാൻ.

അപ്പിനിക്കി വെഞ്ചിയില് ഒണ്ടാഞ്ഞ ശിശിയൻമാര് ഏശുവ്ന്റ മൊകത്ത് കെവ്ന്ന്‌വീന്ന് കുമ്പ്ട്ട്, “ശത്തിയമാഞ്ഞും നിയ്യ് തെയ്‌വത്ത്ന്റ കയ്യനാണും” ഇന്റ് പേശിയാര്.

അപ്പിനിക്കി ഏശു അവങ്ങളോട, “അവങ്ങ എന്തന്ക്ക് പോവാനിക്കി; നിങ്ങ അവ്ങ്ങ്ക്ക് തിന്‌വാനിക്കി കൊടവൻ” ഇന്റ് പേശിയാൻ. “അഞ്ച് അടയം റണ്ട് മീനും ഇല്ലാണ്ടി എങ്ങള കെയ്യീല് ഒന്റും ഇല്ല” ഇന്റ് അവങ്ങ തിരിച്ച് പേശിയാര്.

“അത് ഇവടക്കി എട്ത്ത് വേൻ” ഇന്റ് ഏശു പേശിയാൻ. പിന്ന ആള്കളോട പില്ല്ന്റ മീത ഇരപ്പാനിക്കി ഉത്തറവിട്ടാൻ; പിന്ന അവൻ അയ്യ അഞ്ച് അടയം റണ്ട് മീനും എട്ത്ത് മേലോകത്ത്ക്ക് പാത്ത് നന്നി പേശി മുറിച്ച് ശിശിയൻമാര കെയ്യീല് കൊടത്താൻ അവങ്ങ അത് ആള്കള്ക്കും കൊടത്താര്.

ഒക്കളം തിന്റ് മതിയാക്കിയാര്; മീതി വന്തത് ശിശിയൻമാര് പന്തറണ്ട് കുട്ട കൂമ്പിയെടത്താര്.