Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi മരുക്കോശ് 9

Dlulisela

അത്തുക്ക് ഏശു, “ചെയ്‌വെ കൂടുമീ ഒണ്ണീ? നമ്പിക്കെ ഇരുക്കിനവൻനാലെ എല്ലാം നടക്കും.”

അന്നേരമേ അം കുണാൻ തന്താര്, “എനക്ക് നമ്പിക്കെ ഇരുക്കിനെ; എൻ നമ്പിക്കേലെ കുറവെ നീ താൻ മന്നിച്ചോകോണും” ഒൺ വുളിച്ച് കതറി കോന്തെ.

കൂരേൽ വന്തവോളെ വോറാരും നാപ്പോയെ തന്നിക്കാട് ഏശുവുകാക്ക് വന്ത്, “എങ്കനാലെ അതു നടകാപ്പോയതെന്ത്?” ഒൺ കോളാരാ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് ഏശു ചൊല്ലിയത്, “വായാതിനവോളതാൻ ഇകത്തതെല്ലാം പോകും.”

ഉപ്പ് നല്ലതുതാൻ ഒണ്ണാ ഉപ്പുക്ക് അത്തിലെ രുശി നാപ്പോയാ എത്തിൽനേ അതെ രുശിയാക്കും? അതുനാലെ നിങ്കളും ഉപ്പ് ഇനിക്കിനവോലെ മനശാരെ പിരിയമാ ഇരുന്ത് നടാൻ” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ.

ഇതുവോലെ ഒരു പുള്ളെ ആരൊണ്ണാലും എൻ നാമത്തിൽ ഏത്തെടുത്താ അത് എന്നെ ഏത്തെടുത്തെ മാതിരി താൻ; എന്നെ ഏത്തെടുത്തവൻ എന്നയില്ലെ എന്നെ കടത്തിവുട്ടെ എൻ തകപ്പനെ താൻ ഏത്തെടുക്കിനത്.”

നിങ്കെ കിരിശ്‌ത്തുവിലെ പേരെടുത്ത് നടക്കിനവേരാനാലെ ആരൊണ്ണാലും ഒരു കോപ്പി തണ്ണിയെ കുടിപ്പേക്ക് തന്താ അവനുക്ക് അത്തിലെ കൂലി കിടയാതെ ഇരാത്ത് ഒൺ ഏൻ പിന്നേം ചത്തിയമാ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.

എന്നെ നമ്പുനെ ഇം ചുറിയവേരാളിൽ ഒരുവനെ പാപമെ ചെയ്യെ വയ്‌ക്കേക്ക് ഉശാരേത്തിനവൻ കയിത്തിൽ ഒരു വലിയെ തിരികല്ലെ കെട്ടി കടലുക്ക് ഒറീനതാൻ അവനുക്ക് നല്ലത്.

നിൻ കൺ നിന്നെ പാപമെ ചെയ്യെ വയ്‌ക്കിനതൊണ്ണാ അതെ തുരുവി ഒറിഞ്ചാകോണും. ഇരണ്ടു കൺ ഒള്ളാളായ് തീ നരകത്തുക്ക് ബൂശിനതക്കാട്ടി ഒത്തക്കണ്ണനായ് തെയ്‌വ രാച്ചത്തിൽ കടക്കിനത് നിനക്ക് നല്ലത്.