Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi മരുക്കോശ് 10

Dlulisela

മനിശൻ മകനായ് വന്താ ഏവലെ എടുക്കെ വയ്‌പ്പേക്ക് നാത്തെ ഏവലെടുപ്പേക്കും കനേകവേരാക്കുചൂട്ടി ഉടയാ ഉശിരെ മറുവിലയായ് കൊടുപ്പേക്കുംതാൻ വന്തെ.”

അത്തുക്ക് ഏശു അവറളെ കുറിപ്പാ നോയ്‌ക്കാപ്പിലെ ചൊല്ലിയത്, “മനിശെ മാനടവൻനാലെ അത് നടകാത്ത്, ഒണ്ണാ തെയ്‌വംനാലെ എല്ലാം മുടിഞ്ചോകും.”

അത്തുക്ക് ഏശു ചൊല്ലിയത്, “നീ പോ; നീ നമ്പിയതുനാലെ നിനക്ക് ചുകമായിരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയതും അവാൾ കൺ തുറന്തേയെ; പിന്നെ ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ അവനും മണ്ടിയേയെ.

അതുനാലെ തെയ്‌വം ഒണ്ണായ് ചേത്ത് വുട്ടതെ മനിശൻ പുറിപ്പാനില്ലെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

ഏശു അം മനിശനെ ആത്തിരത്തോടെ നോയ്‌ക്കാപ്പിലെ, “നിനക്ക് ഒരു കുറയിരുക്കിനെ; അതുനാലെ നീ പോയ് നിൻ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമെ മൊത്തമാ വിത്ത് കറുമമടേനവേരാക്ക് കൊടിൻ; അപ്പെ മേലോകെ രാച്ചത്തിൽ നിനക്ക് ചമ്പാത്തം ഒണ്ടാകും; അതോഞ്ച് നീ എനക്ക് പുറകോടേ വര്” ഒണ്ണെ.

“ഏൻ നിനക്ക് എന്തെ ചെയ് തരോണുമൊൺ നീ നിനയ്‌ക്കിനെ” ഒൺ ഏശു കേട്ടെ. “എശമാനനേ, എൻ കണ്ണുക്ക് പാരുവെ കിടയ്‌ക്കോണും” ഒൺ അവൻ ചൊല്ലിയെ.

ഒണ്ണാ നിങ്കെ ഇടേൽ അകനെ ആവാനില്ലെ നിങ്കളേത്തിൽ വലിയവൻ ആകോണുമൊൺ നിനയ്‌ക്കിനവനെല്ലാം ഏവൽക്കാറൻ ആകോണും.

തെയ്‌വ രാച്ചമെ കുഞ്ചിക്കാടുവോലെ ഏത്തെടാത്തവൻ ഒരുനാളും അത്തിൽ കടകാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒണ്ണോൺ അവറാത്തുക്ക് കയ്യെ വച്ച് കൂശാടിയെ.

ഒണ്ണാ ഇപ്പെ മുൻപന്തീൽ നിക്കിനെ പലയാളുകേം പിൻപന്തീലും ഇപ്പെ പിൻപന്തീൽ നിക്കിനെ പലയാളുകേം മുൻപന്തീലുമാകും.”

ഉലകത്തിലെ തുടക്കമിരുന്തേ തെയ്‌വം മനിശനെ ആണും പെണ്ണും ആയ്‌താൻ പടച്ചത്. അതുനാലെ അവൻ തള്ളെ തന്തേരെ വുട്ടാലെ പെണ്ണേത്തിൽ താൻ ഇരുക്കും. അകനെ അവറെ ഇരണ്ടാളും ഒരു ഉടമ്പ് ആയിരുക്കും; ഇനിയിരുന്തു അവറെ ഇരണ്ടില്ലെ ഒരു ഉടമ്പ് താൻ.