ایوب ۱ 的熱門經文

分享

هو وخت ایوب ویریشته، خو لیباسَ ژندره مندرَه کوده، خو سرٚ مویَ بتأشته و زیمینٚ سر بکفته و خودایَ سوجده بوکوده و بوگفته: «لوخت و برئنده می مارٚ رحمٚ جأ بیرون بموم، لوخت و برئنده‌یم دونیا جأ شم. خوداوند فأدَه و خوداوندم فیگیفته! خوداوندٚ نام موتبارک ببه.» تومامٚ اَ پیشامدأنٚ میأن، ایوب گوناه نوکوده و خودایَ مقصر ندأنسته.

««عوصٚ» سرزیمینٚ دورون ایتأ مردای زندگی کودی کی اونٚ نام ایوب بو. او مردای هیچ عیبی نأشتی و دوروستکار و خوداترس بو و بدی جأ دوری کودی.

خوداوند شیطانَ بوگفته: «تی فیکر می خادم، ایوبٚ رو نهَه؟ اونٚ مأنستن زیمینٚ سر پیدا نیبه، هیتّأ عیبی نأره و دوروستکار و خوداترسه و بدی جأ دوری کونه.»

خوداوند، شیطانَ بوگفته: «هسأ تومامٚ اونٚ مال و منال تی دسأنٚ دورون نهَه. فقط خودشَ آسیب نوأ زِئن.» او وخت شیطأن جٚه خوداوندٚ ورجأ بوشو.