熱門經文出自 زبُور 4

分享

ما دَ آرامی دِراز کشِیده خاو مورُم، چراکه تنها تُو اَی خُداوند، باعِث مُوشی که ما دَ اَمنیَت بُود-و-باش کنُم.

وختِیکه قار مُوشِید، گُناه نَکُنِید؛ بَلکِه دَ بارِه شی دَ دِل های خُو دَ جاگِه خُو فِکر کُنِید و چُپ بَشِید. سِلاه.

اَی خُدای دادرَس مه، وختِیکه تُو ره کُوی مُونُم جوابِ دُعای مَره بِدی. غَیتِیکه دَ تَنگی-و-سختی بُودُم، تُو مَره دَ پِراخی اَوُردی. دَ بَلِه مه رَحم کُو و دُعای مَره بِشنَو.