 An Eadar-Theangachadh Ùr Gàidhlig 2017  Ann an 1993 sgrìobh an t-Àrd‑Oll. Dòmhnall Meek gun robh “an diofar a th' eadar ‘Gàidhlig a' Bhìobaill’ agus ‘Gàidhlig an latha an‑diugh’ air a bhith air fhaicinn gu ìre fada nas motha tro thìm – gu h‑àraid am measg luchd cleachdaidh na Gàidhlig a tha nas òige … – iadsan nach eil, ann an cumantas, cho eòlach air ‘Gàidhlig na cùbaid’ 's a bha an sinnsirean.” Ma bha sin fìor is follaiseach an uair sin, tha e nas motha buileach mar sin an‑diugh. 'S e sin an t‑adhbhar gu bheil sinne a' clò-bhualadh na h‑iris seo an‑dràsta. Bhruidhinn ar Tighearna 's ar Slànaighear Ìosa Crìosd gu pearsanta, na cànan fhèin, ri Màiri Magdalen às dèidh na h‑aiseirigh, airson dòchas a thoirt dhi (Eòin 20:16). Tha sinne cuideachd ag iarraidh gum bruidhinn Facal Dhè ri daoine sa chànan anns a bheil iad fhèin a' bruidhinn, a' sgrìobhadh, a' smaoineachadh 's ag aisling an‑diugh.  An Tiomnadh Nuadh 1767  Chaidh an Tiomnadh Nuadh eadar-theangachadh gu Gàidhlig na h-Alba on Ghreugais an toiseach leis an t-Urr. Seumas Stiùbhart, ministear Chill-Fhìnn, agus chaidh a chlò-bhualadh ann an 1767 – beagan 's fichead bliadhna an dèidh blàr Chùil Lodair. B' e a mhac, Iain, ministear Lus, am prìomh eadar-theangair airson an t-Seann Tiomnaidh, a chaidh a chrìochnachadh ann an 1801. O chionn ghoirid, tha suidheachadh na Gàidhlig san àm ri teachd air mòran aire fhaighinn, leis a' chànan a’ dèanamh adhartais agus a’ faighinn inbhe shònraichte ann am beatha na dùthcha. A dh'aindeoin sin tha an sgaradh eadar Gàidhlig làitheil agus an gnè Gàidhlig a tha ann an eadar-theagachadh 1801 a' leudachadh.   An Tiomnadh Nuadh 2017  Tha an eadar-theangachadh seo a' tighinn a-mach 250 bliadhna an dèidh a' chiad eadar-theagachadh dhen Tiomnadh Nuadh on Ghreugais gu Gàidhlig a bhith air a chlò-bhualadh.  Tha an eadar-theangachadh ùr ag amas air a bhith a' toirt ri chèile dìlseachd dhan Ghreugais thùsail le briathrachas làitheal, agus soilleireachd le urram. Tha an obair seo a' nochdadh aig àm nuair a tha cothroman air leth ann airson adhartas na Gàidhlig. Agus tha sinn an dòchas gum bi e feumail airson fòghlaim agus airson nan eaglaisean, a thuilleadh air leughadh phearsanta. Le bhith ag eadar-theangachadh Facal Dhè a Ghàidhlig an latha an‑diugh tha an sgioba againn an dòchas gun cluinn iadsan uile a leughas 's a chluinneas e guth Dhè a' bruidhinn riutha gu soilleir, agus, mar sin, gun tig iad gu eòlas air an t‑sìth 's air an t‑slàinte a tha rim faotainn tro Chrìosd a‑mhàin. 'S e miann na sgioba gum biodh gach moladh, urram agus cliù a' dol thuigesan agus thuigesan a‑mhàin. © Comann Bhìoball na h-Alba 2017 New Gaelic Translation 2017  In 1993 Prof. Donald Meek wrote that “the difference between ‘Bible Gaelic’ and ‘Today’'sGaelic’ has increased over time – especially among young users of Gaelic – those who, for the most part, are not so used to ‘Pulpit Gaelic’, as their forebears were.” If that was apparent then, it is even more so today. That is the reason that we are publishing this translation now.  Our Lord and Saviour spoke personally and in her own language, to Mary Magdalen after the resurrection, to give her hope (John 20:16). We also desire that God’s Word would speak to people in their own language which they speak, write, think and dream in today.   New Testament 1767  The New Testament was first translated into Scottish Gaelic by Rev James Stuart, minister of Killin, and published in 1767 – barely 20 years after the battle of Culloden. His son John, minister of Luss, was the main translator of the Old Testament, completed in 1801. In recent years, the future of Gaelic in education and public life has received much attention as the language flourishes. However, the gap between everyday Gaelic in common use and the Gaelic in the most recent Bible edition continues to widen.   New Testament 2017  This new translation comes 250 years after the first translation of the New Testament from Greek into Gaelic was published.  This new translation aims to combine faithfulness to the Greek original with vocabulary in normal use, and clarity with dignity. The work comes at a time of opportunity in the development of Gaelic. It is our desire that this new translation will be useful in education and for the churches, as well as for personal use. In translating God's Word into the today's Gaelic, our translation team hope that all who read will hear the voice of God speaking clearly to them, and, in that way, that they will know the peace and the salvation that are found only in Christ. It is the desire of the team, that all praise, honour, and glory be God’s and his alone.  © Scottish Bible Society 2017

℗ Comann Bhìoball na h‑Alba 2022 ℗ Scottish Bible Society 2022

An Tiomnadh Nuadh anns an Eadar-Theangachadh Ùr Gàidhlig 2017

<div class="version vid1562 iso6393gla" data-vid="1562" data-iso6393="gla">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch19" data-usfm="LUK.19">
 <div class="label">19</div><div class="s1">Sach&#232;us an C&#236;s&#8209;Mhaor</div><div class="p"> 1Chaidh &#204;osa a&#8209;steach do Iericho agus bha e a' dol troimhe. 2Agus seall, bha duine an sin air an robh an t&#8209;ainm Sach&#232;us. B' e &#224;rd&#8209;ch&#236;s&#8209;mhaor a bh' ann, agus bha e beairteach. 3Bha e ag iarraidh faicinn c&#242; a bh' ann an &#204;osa, ach air sg&#224;th an t&#8209;sluaigh cha b' urrainn dha, a chionn 's gun robh e beag. 4Mar sin ruith e air thoiseach agus shreap e suas ann an craoibh shicamoir airson 's gum faiceadh e esan, oir bha &#204;osa gus a dhol seachad an taobh sin.</div><div class="p"> 5Nuair a th&#224;inig &#204;osa dhan &#224;ite, sheall e suas agus thuirt e ris, &#8220;A Shach&#232;uis, d&#232;an cabhag 's thig a&#8209;nuas, oir an&#8209;diugh feumaidh mi fuireach aig do thaigh.&#8221; 6Mar sin, a' d&#232;anamh cabhaig, th&#224;inig e a&#8209;nuas agus ghabh e ris gu h&#8209;aoibhneach.</div><div class="p"> 7Nuair a chunnaic iad uile e, ghearain iad: &#8220;Tha e air a dhol a&#8209;steach gus a bhith na aoigh aig duine peacach.&#8221;</div><div class="p"> 8Ach sheas Sach&#232;us agus thuirt e ris an Tighearna, &#8220;Seall, a Thighearna, tha mi a' toirt leth dhem chuid dha na bochdan. Agus ma thug mi s&#236;on o neach sam bith tro chasaid&#8209;br&#232;ige, bheir mi dha a cheithir uiread.&#8221;</div><div class="p"> 9Agus thuirt &#204;osa ris, &#8220;Th&#224;inig sl&#224;inte an&#8209;diugh chun an taighe seo, a chionn 's gur e mac do dh'Abrah&#224;m a th' anns an duine seo cuideachd. 10Oir th&#224;inig Mac an Duine a shireadh agus a the&#224;rnadh an n&#236; sin a bha caillte.&#8221;</div><div class="s1">Cosamhlachd nan Deich Mina</div><div class="p"> 11Fhad 's a bha iad ag &#232;isteachd ris na rudan seo, lean e air is dh'innis e cosamhlachd, a chionn 's gun robh e faisg air Ierusalem agus a chionn 's gun do shaoil iadsan gun robh r&#236;oghachd Dh&#232; a' dol a nochdadh sa bhad. 12Mar sin thuirt e, &#8220;Chaidh duine uasal do dh&#249;thaich fad' &#224;s, airson r&#236;oghachd fhaighinn dha fh&#232;in, agus tilleadh air ais. 13Ghairm e air deichnear dhe na seirbheisich aige, thug e mina#19:13 B' fhiach aon mhina mu thr&#236; m&#236;osan tuarastail. an duine dhaibh, agus thuirt e riutha, &#8216;D&#232;anaibh malairt gus an till mi.&#8217;</div><div class="p"> 14&#8220;Ach bha fuath aig a shaoranaich dha agus chuir iad teachdaireachd &#224;s a dh&#232;idh ag r&#224;dh, &#8216;Chan eil sinn ag iarraidh gum bi an duine seo na r&#236;gh oirnn.&#8217;</div><div class="p"> 15&#8220;Nuair a thill e, &#224;s d&#232;idh dha an r&#236;oghachd fhaighinn, dh'&#242;rdaich e gum biodh na seirbheisich ud dhan tug e an t&#8209;airgead air an gairm thuige, airson 's gum biodh fios aige d&#232; a bhuannaich iad tro mhalairt.</div><div class="p"> 16&#8220;Th&#224;inig a' chiad fhear air adhart, ag r&#224;dh, &#8216;A thighearna, choisinn do mhina deich minathan.&#8217;</div><div class="p"> 17&#8220;Thuirt e ris, &#8216;Is math a rinn thu, a sheirbheisich mhaith! A chionn 's gun robh thusa f&#236;rinneach ann am f&#236;or bheagan, biodh uachdaranachd agadsa air deich bailtean.&#8217;</div><div class="p"> 18&#8220;Th&#224;inig an dara fear, ag r&#224;dh, &#8216;A thighearna, rinn do mhina c&#242;ig minathan.&#8217;</div><div class="p"> 19&#8220;Agus thuirt e ris&#8209;san, &#8216;Bidh thusa os cionn c&#242;ig bailtean.&#8217;</div><div class="p"> 20&#8220;An uair sin th&#224;inig fear eile, ag r&#224;dh, &#8216;A thighearna, seall do mhina, a bha taisgte agam ann an n&#232;apraige. 21Oir bha eagal orm romhad, air sg&#224;th 's gur e duine cruaidh a th' annad. Tha thu a' togail an rud nach do thaisg thu agus a' buain an rud nach do chuir thu.&#8217;</div><div class="p"> 22&#8220;Thuirt a mhaighstir ris, &#8216;Led fhaclan fh&#232;in bheir mi breith ort, a dhroch sheirbheisich! Bha fios agad gum b' e duine cruaidh a bh' annam, a' togail an rud nach do thaisg mi agus a' buain an rud nach do chuir mi. 23Carson mar sin nach do chuir thu m' airgead ann am banca? An uair sin, a' tilleadh, thogainn e le riadh.&#8217;</div><div class="p"> 24&#8220;Agus thuirt e riuthasan a sheas faisg air l&#224;imh, &#8216;Thoiribh am mina uaithe, agus thoiribh dh&#224;san e aig a bheil na deich minathan.&#8217;</div><div class="p"> 25&#8220;Agus thuirt iad ris, &#8216;A thighearna, tha deich minathan aige!&#8217;</div><div class="p"> 26&#8220;Tha mi ag r&#224;dh ribh, &#8216;A h&#8209;uile neach aig a bheil gun t&#232;id barrachd a thoirt dha, ach on neach aig nach eil gun t&#232;id fi&#249; 's na th' aige a thoirt air falbh. 27Ach na n&#224;imhdean seo agamsa, leis nach bu toigh l' gum bithinn&#8209;sa nam r&#236;gh os an cionn, thugaibh an seo iad agus marbhaibh iad mum choinneamh.&#8217;&#8221;</div><div class="s1">An Dol&#8209;a&#8209;Steach Buadhmhor</div><div class="p"> 28&#192;s d&#232;idh do dh'&#204;osa na rudan sin a r&#224;dh, lean e air adhart romhpa, a' dol suas gu Ierusalem. 29Fhad 's a th&#224;inig e faisg air Betphage agus Betani aig a' bheinn ris an canar Beinn nan Crann&#8209;Ola, chuir e air falbh dithis dheisciobal, 30ag r&#224;dh, &#8220;Thallaibh dhan bhaile mur coinneamh, agus nuair a th&#232;id sibh a&#8209;steach gheibh sibh searrach ceangailte, air nach do shuidh aon duine riamh. Fuasglaibh e agus thoiribh an seo e. 31Ma dh'fhaighnicheas neach sam bith dhuibh, &#8216;Carson a tha sibh ga fhuasgladh?&#8217; canaibh mar seo: &#8216;Tha feum aig an Tighearna air.&#8217;&#8221;</div><div class="p"> 32Mar sin dh'fh&#224;g iadsan a chaidh a chur air falbh, agus fhuair iad e d&#236;reach mar a thuirt esan riutha. 33Agus fhad 's a bha iad a' fuasgladh an t&#8209;searraich, thuirt iadsan leis an robh e riutha, &#8220;Carson a tha sibh a' fuasgladh an t&#8209;searraich?&#8221;</div><div class="p"> 34Fhreagair iadsan, &#8220;Tha feum aig an Tighearna air.&#8221;</div><div class="p"> 35Mar sin thug iad gu &#204;osa e agus thilg iad an cuid aodaich uachdair air an t&#8209;searrach, agus chuir iad &#204;osa air. 36Fhad 's a chaidh e air adhart, sgaoil iad an t&#8209;aodach&#8209;uachdair aca air an rathad.</div><div class="p"> 37Nuair a bha e mu thr&#224;th a' tighinn faisg air slighe s&#236;os Beinn nan Crann&#8209;Ola, th&#242;isich m&#242;r&#8209;chuideachd nan deisciobal uile air g&#224;irdeachas a dh&#232;anamh, agus moladh a thoirt do Dhia le guthan &#224;rda airson nan obraichean cumhachdach uile a bha iad air fhaicinn, 38ag r&#224;dh:</div><div class="b"></div><div class="q1">&#8220;Is beannaichte an R&#236;gh a tha a' tighinn ann an ainm an Tighearna!#Salm 118:26</div><div class="q1">S&#236;th ann an n&#232;amh agus gl&#242;ir anns na h&#8209;&#224;rdan!&#8221;</div><div class="b"></div><div class="p"> 39Thuirt cuid dhe na Pharasaich on t&#8209;sluagh ris, &#8220;Fhir&#8209;Teagaisg, cronaich do dheisciobail!&#8221;</div><div class="p"> 40Agus fhreagair esan, &#8220;Tha mi ag r&#224;dh ribh, nam fanadh iad sin s&#224;mhach, gun &#232;igheadh na clachan a&#8209;mach.&#8221;</div><div class="p"> 41Agus a' tighinn faisg, chunnaic e am baile is chaoin e air a shon 42agus thuirt e, &#8220;Nam b' aithne dhut, fi&#249; 's dhutsa, air an latha seo na rudan a bhuineas dhad sh&#236;th &#8211; ach tha iad a&#8209;nis falaichte od sh&#249;ilean. 43Oir thig na l&#224;ithean ort nuair a chuireas do n&#224;imhdean balla&#8209;bacaidh mud thimcheall agus cuartaichidh iad thu agus bruthaidh iad a&#8209;steach air gach taobh dh&#236;ot. 44Leagaidh iad chun an l&#224;ir thu, agus do chlann annad. Agus chan fh&#224;g iad clach air muin cloiche annad, a chionn 's nach b' aithne dhut &#224;m&#8209;tadhail Dh&#232; ort.&#8221;</div><div class="s1">&#204;osa anns an Teampall</div><div class="p"> 45An uair sin chaidh e a&#8209;steach dhan teampall agus th&#242;isich e air an fheadhainn a bha a' reic a thilgeil a&#8209;mach, 46ag r&#224;dh riutha, &#8220;Tha e sgr&#236;obhte, &#8216;Bidh mo thaigh&#8209;sa na thaigh&#8209;&#249;rnaigh;&#8217; ach rinn sibhse uamh mh&#232;irleach dheth.&#8221;</div><div class="p"> 47Agus bha e a' teagasg gach latha anns an teampall. Bha na h&#8209;&#224;rd&#8209;shagartan, na sgr&#236;obhaichean agus ceannardan an t&#8209;sluaigh ag iarraidh a chur gu b&#224;s, 48ach cha robh iad a faighinn a' chothruim, oir bha an sluagh uile ag &#232;isteachd gu d&#249;rachdach ris.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Chaidh Ìosa a‑steach do Iericho agus bha e a' dol troimhe. Agus seall, bha duine an sin air an robh an t‑ainm Sachèus. B' e àrd‑chìs‑mhaor a bh' ann, agus bha e beairteach. Bha e ag iarraidh faicinn cò a bh' ann an Ìosa, ach air sgàth an t‑sluaigh cha b' urrainn dha, a chionn 's gun robh e beag. Mar sin ruith e air thoiseach agus shreap e suas ann an craoibh shicamoir airson 's gum faiceadh e esan, oir bha Ìosa gus a dhol seachad an taobh sin.
Nuair a thàinig Ìosa dhan àite, sheall e suas agus thuirt e ris, “A Shachèuis, dèan cabhag 's thig a‑nuas, oir an‑diugh feumaidh mi fuireach aig do thaigh.” Mar sin, a' dèanamh cabhaig, thàinig e a‑nuas agus ghabh e ris gu h‑aoibhneach.
Nuair a chunnaic iad uile e, ghearain iad: “Tha e air a dhol a‑steach gus a bhith na aoigh aig duine peacach.”
Ach sheas Sachèus agus thuirt e ris an Tighearna, “Seall, a Thighearna, tha mi a' toirt leth dhem chuid dha na bochdan. Agus ma thug mi sìon o neach sam bith tro chasaid‑brèige, bheir mi dha a cheithir uiread.”
Agus thuirt Ìosa ris, “Thàinig slàinte an‑diugh chun an taighe seo, a chionn 's gur e mac do dh'Abrahàm a th' anns an duine seo cuideachd. Oir thàinig Mac an Duine a shireadh agus a theàrnadh an nì sin a bha caillte.”

Fhad 's a bha iad ag èisteachd ris na rudan seo, lean e air is dh'innis e cosamhlachd, a chionn 's gun robh e faisg air Ierusalem agus a chionn 's gun do shaoil iadsan gun robh rìoghachd Dhè a' dol a nochdadh sa bhad. Mar sin thuirt e, “Chaidh duine uasal do dhùthaich fad' às, airson rìoghachd fhaighinn dha fhèin, agus tilleadh air ais. Ghairm e air deichnear dhe na seirbheisich aige, thug e mina an duine dhaibh, agus thuirt e riutha, ‘Dèanaibh malairt gus an till mi.’
“Ach bha fuath aig a shaoranaich dha agus chuir iad teachdaireachd às a dhèidh ag ràdh, ‘Chan eil sinn ag iarraidh gum bi an duine seo na rìgh oirnn.’
“Nuair a thill e, às dèidh dha an rìoghachd fhaighinn, dh'òrdaich e gum biodh na seirbheisich ud dhan tug e an t‑airgead air an gairm thuige, airson 's gum biodh fios aige dè a bhuannaich iad tro mhalairt.
“Thàinig a' chiad fhear air adhart, ag ràdh, ‘A thighearna, choisinn do mhina deich minathan.’
“Thuirt e ris, ‘Is math a rinn thu, a sheirbheisich mhaith! A chionn 's gun robh thusa fìrinneach ann am fìor bheagan, biodh uachdaranachd agadsa air deich bailtean.’
“Thàinig an dara fear, ag ràdh, ‘A thighearna, rinn do mhina còig minathan.’
“Agus thuirt e ris‑san, ‘Bidh thusa os cionn còig bailtean.’
“An uair sin thàinig fear eile, ag ràdh, ‘A thighearna, seall do mhina, a bha taisgte agam ann an nèapraige. Oir bha eagal orm romhad, air sgàth 's gur e duine cruaidh a th' annad. Tha thu a' togail an rud nach do thaisg thu agus a' buain an rud nach do chuir thu.’
“Thuirt a mhaighstir ris, ‘Led fhaclan fhèin bheir mi breith ort, a dhroch sheirbheisich! Bha fios agad gum b' e duine cruaidh a bh' annam, a' togail an rud nach do thaisg mi agus a' buain an rud nach do chuir mi. Carson mar sin nach do chuir thu m' airgead ann am banca? An uair sin, a' tilleadh, thogainn e le riadh.’
“Agus thuirt e riuthasan a sheas faisg air làimh, ‘Thoiribh am mina uaithe, agus thoiribh dhàsan e aig a bheil na deich minathan.’
“Agus thuirt iad ris, ‘A thighearna, tha deich minathan aige!’
“Tha mi ag ràdh ribh, ‘A h‑uile neach aig a bheil gun tèid barrachd a thoirt dha, ach on neach aig nach eil gun tèid fiù 's na th' aige a thoirt air falbh. Ach na nàimhdean seo agamsa, leis nach bu toigh l' gum bithinn‑sa nam rìgh os an cionn, thugaibh an seo iad agus marbhaibh iad mum choinneamh.’”

Às dèidh do dh'Ìosa na rudan sin a ràdh, lean e air adhart romhpa, a' dol suas gu Ierusalem. Fhad 's a thàinig e faisg air Betphage agus Betani aig a' bheinn ris an canar Beinn nan Crann‑Ola, chuir e air falbh dithis dheisciobal, ag ràdh, “Thallaibh dhan bhaile mur coinneamh, agus nuair a thèid sibh a‑steach gheibh sibh searrach ceangailte, air nach do shuidh aon duine riamh. Fuasglaibh e agus thoiribh an seo e. Ma dh'fhaighnicheas neach sam bith dhuibh, ‘Carson a tha sibh ga fhuasgladh?’ canaibh mar seo: ‘Tha feum aig an Tighearna air.’”
Mar sin dh'fhàg iadsan a chaidh a chur air falbh, agus fhuair iad e dìreach mar a thuirt esan riutha. Agus fhad 's a bha iad a' fuasgladh an t‑searraich, thuirt iadsan leis an robh e riutha, “Carson a tha sibh a' fuasgladh an t‑searraich?”
Fhreagair iadsan, “Tha feum aig an Tighearna air.”
Mar sin thug iad gu Ìosa e agus thilg iad an cuid aodaich uachdair air an t‑searrach, agus chuir iad Ìosa air. Fhad 's a chaidh e air adhart, sgaoil iad an t‑aodach‑uachdair aca air an rathad.
Nuair a bha e mu thràth a' tighinn faisg air slighe sìos Beinn nan Crann‑Ola, thòisich mòr‑chuideachd nan deisciobal uile air gàirdeachas a dhèanamh, agus moladh a thoirt do Dhia le guthan àrda airson nan obraichean cumhachdach uile a bha iad air fhaicinn, ag ràdh:

“Is beannaichte an Rìgh a tha a' tighinn ann an ainm an Tighearna!
Sìth ann an nèamh agus glòir anns na h‑àrdan!”

Thuirt cuid dhe na Pharasaich on t‑sluagh ris, “Fhir‑Teagaisg, cronaich do dheisciobail!”
Agus fhreagair esan, “Tha mi ag ràdh ribh, nam fanadh iad sin sàmhach, gun èigheadh na clachan a‑mach.”
Agus a' tighinn faisg, chunnaic e am baile is chaoin e air a shon agus thuirt e, “Nam b' aithne dhut, fiù 's dhutsa, air an latha seo na rudan a bhuineas dhad shìth – ach tha iad a‑nis falaichte od shùilean. Oir thig na làithean ort nuair a chuireas do nàimhdean balla‑bacaidh mud thimcheall agus cuartaichidh iad thu agus bruthaidh iad a‑steach air gach taobh dhìot. Leagaidh iad chun an làir thu, agus do chlann annad. Agus chan fhàg iad clach air muin cloiche annad, a chionn 's nach b' aithne dhut àm‑tadhail Dhè ort.”

An uair sin chaidh e a‑steach dhan teampall agus thòisich e air an fheadhainn a bha a' reic a thilgeil a‑mach, ag ràdh riutha, “Tha e sgrìobhte, ‘Bidh mo thaigh‑sa na thaigh‑ùrnaigh;’ ach rinn sibhse uamh mhèirleach dheth.”
Agus bha e a' teagasg gach latha anns an teampall. Bha na h‑àrd‑shagartan, na sgrìobhaichean agus ceannardan an t‑sluaigh ag iarraidh a chur gu bàs, ach cha robh iad a faighinn a' chothruim, oir bha an sluagh uile ag èisteachd gu dùrachdach ris.

收聽 Lùcas 19