Евангелле паводле Марка Раздзел 9
Раздзел 9
1 #
Мц. 16:28; Лк. 9:27; Дзеі 7:55; 2Пёт. 1:16; Адкр. 20:4 І казаў ім: «Сапраўды кажу вам: некаторыя, што стаяць тут, не пакаштуюць смерці, перш чым не ўбачаць, як Валадарства Божае прыйшло ў магутнасці».
2 #
Мц. 17:1; Лк. 9:28 І праз шэсць дзён Ісус бярэ Пётру, і Якуба, і Яна і вядзе іх адных на высокую гару. І перамяніўся перад імі.
3 #
Мц. 28:3; Адкр. 1:13 Адзенне Яго заззяла і стала белым, як снег, як на зямлі бялільшчык выбеліць не зможа.
4І з’явіўся ім Ілля з Майсеем, і гаварылі з Ісусам.
5І, кажучы, гаворыць Пётра Ісусу: «Рабі, добра нам тут быць, зробім тры палаткі: Табе адну, і Майсею адну, і Іллі адну».
6Бо сам не ведаў, што гаворыць, бо надта былі спалоханы.
7 #
Мц. 3:17; Лк. 1:35 І з’явілася воблака, засланяючае іх, ды голас выйшаў з воблака: «Гэта Сын Мой улюбёны, Яго слухайце!»
8І яны, зараз жа паглядзеўшы навокал, апрача Ісуса, нікога больш не ўбачылі каля сябе.
9 #
Мц. 17:9; Лк. 24:6 І, калі яны сыходзілі з гары, загадаў ім Ён, каб нікому не расказвалі, што бачылі, пакуль Сын Чалавечы не ўваскрэсне з мёртвых.
10 #
Ян. 2:19
І яны стрымалі слова, толькі між сабой разважалі, што гэта значыць: «уваскрэснуць з мёртвых».
11 #
Мал. 4:5
#
Мц. 17:10
Дык пыталі Ісуса: «Чаму гэта кніжнікі кажуць, што трэба, каб перш прыйшоў Ілля?»
12А Ён гаворыць ім: «Ілля, калі прыйдзе перш, направіць усё; і, як напісана аб Сыне Чалавечым, будзе шмат цярпець, і будзе пагарджаны.
13 #
Мц. 11:14; Лк. 1:17 Але Я вам кажу: і Ілля прыйшоў, і з ім зрабілі, як хацелі, як аб ім напісана».
14 #
Мц. 17:14; Лк. 9:37 І, вяртаючыся да вучняў, убачыў вакол іх вялікі натоўп кніжнікаў, што спрачаліся з імі.
15І адразу, ўбачыўшы Ісуса, увесь народ здзівіўся і, падбягаючы, вітаў Яго.
16І спытаўся ў іх: «Пра што спрачаецеся між сабой?»
17 #
Мц. 12:22; Лк. 9:38 І нехта з натоўпу адказаў: «Настаўнік, я прывёў да Цябе сына майго, які мае духа нямога.
18І ён, дзе толькі наваліцца на яго, кідае яго, так што пеніцца ён і скрыгоча зубамі свімі ды пруцянее. Дык прасіў я вучняў Тваіх, каб яго выгналі, але яны не змаглі».
19Ён жа, адказваючы ім, кажа: «О род няверны, як доўга буду Я між вамі? Як доўга буду вас цярпець? Прывядзіце яго да Мяне».
20 #
Лк. 9:42
І прывялі яго да Яго. І калі ўбачыў Яго, зараз жа дух пачаў ім тузаць ды, кінуўшы на зямлю, качаў яго, выціскаючы пену.
21І запытаўся ў бацькі: «Як даўно яму гэта прычынілася?» А ён сказаў: «Ад дзяцінства;
22і часта кідаў яго нават у агонь і ў ваду, каб яго загубіць, але, калі што можаш, ратуй нас, злітуйся над намі».
23 #
Мц. 9:28; Лк. 17:6; Ян. 11:40 А Ісус гаворыць яму: «Калі можаш верыць, усё магчыма таму, хто верыць».
24 #
Лк. 17:5
Адразу бацька хлопчыка, плачучы, гаварыў уголас: «Веру, Госпадзе, дапамажы майму недавер’ю».
25 #
Мц. 12:43
І, калі Ісус убачыў, што збягаецца натоўп людзей, забараніў нячыстаму духу, кажучы яму: «Дух глухі і нямы! Я загадваю табе: выйдзі з яго і больш не ўваходзь у яго».
26І той, крычучы і моцна тузаючы ім, выйшаў з яго; і ён зрабіўся як мёртвы, так што многія гаварылі: «Ён памёр».
27Ісус жа, узяўшы яго за руку, падняў яго, і ён устаў.
28І, калі Ён увайшоў у дом, вучні Яго ўжо адзін на адзін пыталіся ў Яго: «Чаму мы не змаглі яго выгнаць?»
29І Ён сказаў ім: «Гэты род ніяк не можа выйсці, акрамя як праз [пост і] малітву».
30І, выйшаўшы адтуль, праходзілі праз Галілею; і Ён не хацеў, каб хто пра гэта ведаў.
31 #
Мц. 16:21; Лк. 9:22 Бо навучаў вучняў Сваіх і казаў ім: «Сын Чалавечы будзе выдадзены ў рукі людзей, і яны заб’юць Яго, але, забіты, Ён на трэці дзень ўваскрэсне».
32 #
Лк. 2:50; Ян. 12:16 Ды яны слоў гэтых не разумелі і баяліся Яго пытацца.
33 #
Мц. 18:1; Лк. 9:46 І прыбылі ў Кафарнаўм. І, калі былі ў доме, спытаў Ён іх: «Аб чым вы ў дарозе разважалі між сабою?»
34 #
Мц. 18:4; Лк. 22:24 Але яны маўчалі, бо ў дарозе спрачаліся між сабой, хто з іх большы.
35 #
Мц. 20:26; Мк. 10:43; Лк. 22:26 І Ісус, сеўшы, паклікаў дванаццаць, і гаворыць ім: «Калі хто хоча быць першым, будзь з усіх апошнім ды ўсіх паслугачом».
36 #
Лк. 9:48
І, узяўшы дзіця, паставіў яго між імі, і прытуліў яго, і сказаў ім:
37 #
Мц. 10:40; Лк. 10:16; Ян. 13:20 «Калі хто ў імя Маё прыме адно з такіх дзяцей, Мяне прымае, а хто Мяне прыме, той не Мяне прымае, але Таго, Хто Мяне паслаў».
38Сказаў Яму Ян: «Настаўнік, мы бачылі некага, які ў імя Тваё выганяў дэманаў, які не ходзіць за намі, і мы забаранілі яму, бо ён не ходзіць за намі».
39Ісус жа гаворыць: «Не забараняйце яму, бо ніхто, хто чыніць цуды ў імя Маё, не можа зараз жа блага гаварыць пра Мяне.
40 #
Мц. 12:30; Лк. 11:23 Бо хто не супраць вас, той за вас.
41 #
Мц. 10:42
Бо хто падасць вам кубак вады ў імя Маё, таму што вы – Хрыстовы, сапраўды кажу вам: не страціць узнагароды сваёй.
42 #
Мц. 18:6; Лк. 17:1 А хто згоршыць аднаго з гэтых малых, што вераць у Мяне, такому лепш было б, каб прычапілі жоран млынавы на шыю яго і кінулі ў мора.
43 #
Мц. 5:29
І, калі рука твая горшыць цябе, адсячы яе. Бо лепш табе калекаю ўвайсці ў жыццё, чым, маючы абедзве рукі, пайсці ў пекла, у агонь нязгасны,
44дзе чарвяк іх не памірае і агонь не згасае.
45І калі нага твая згаршае цябе, адсячы яе. Лепш табе кульгаваму ўвайсці ў жыццё, чым, маючы абедзве нагі, быць укінутым у агонь незгасальны,
46дзе чарвяк іх не памірае і агонь не згасае.
47 #
Мц. 5:29
І калі вока тваё горшыць цябе, выдзяры яго, бо лепш табе ўвайсці ў Валадарства Божае аднавокім, чым, маючы двое вачэй, быць укінутым у пекла,
48 #
Іс. 66:24; Лк. 16:22 дзе чарвяк іх не памірае ды агонь не згасае.
49Бо кожны агнём будзе пасолены, і ўсякая ахвяра соллю пасоліцца.
50 #
Мц. 5:13
Соль добрая, а калі соль звятрэе, дык чым яе прысаліць? Майце ў сабе соль і мірна жывіце між сабою».
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017
Евангелле паводле Марка Раздзел 9
Раздзел 9
1 #
Мц. 16:28; Лк. 9:27; Дзеі 7:55; 2Пёт. 1:16; Адкр. 20:4 І казаў ім: «Сапраўды кажу вам: некаторыя, што стаяць тут, не пакаштуюць смерці, перш чым не ўбачаць, як Валадарства Божае прыйшло ў магутнасці».
2 #
Мц. 17:1; Лк. 9:28 І праз шэсць дзён Ісус бярэ Пётру, і Якуба, і Яна і вядзе іх адных на высокую гару. І перамяніўся перад імі.
3 #
Мц. 28:3; Адкр. 1:13 Адзенне Яго заззяла і стала белым, як снег, як на зямлі бялільшчык выбеліць не зможа.
4І з’явіўся ім Ілля з Майсеем, і гаварылі з Ісусам.
5І, кажучы, гаворыць Пётра Ісусу: «Рабі, добра нам тут быць, зробім тры палаткі: Табе адну, і Майсею адну, і Іллі адну».
6Бо сам не ведаў, што гаворыць, бо надта былі спалоханы.
7 #
Мц. 3:17; Лк. 1:35 І з’явілася воблака, засланяючае іх, ды голас выйшаў з воблака: «Гэта Сын Мой улюбёны, Яго слухайце!»
8І яны, зараз жа паглядзеўшы навокал, апрача Ісуса, нікога больш не ўбачылі каля сябе.
9 #
Мц. 17:9; Лк. 24:6 І, калі яны сыходзілі з гары, загадаў ім Ён, каб нікому не расказвалі, што бачылі, пакуль Сын Чалавечы не ўваскрэсне з мёртвых.
10 #
Ян. 2:19
І яны стрымалі слова, толькі між сабой разважалі, што гэта значыць: «уваскрэснуць з мёртвых».
11 #
Мал. 4:5
#
Мц. 17:10
Дык пыталі Ісуса: «Чаму гэта кніжнікі кажуць, што трэба, каб перш прыйшоў Ілля?»
12А Ён гаворыць ім: «Ілля, калі прыйдзе перш, направіць усё; і, як напісана аб Сыне Чалавечым, будзе шмат цярпець, і будзе пагарджаны.
13 #
Мц. 11:14; Лк. 1:17 Але Я вам кажу: і Ілля прыйшоў, і з ім зрабілі, як хацелі, як аб ім напісана».
14 #
Мц. 17:14; Лк. 9:37 І, вяртаючыся да вучняў, убачыў вакол іх вялікі натоўп кніжнікаў, што спрачаліся з імі.
15І адразу, ўбачыўшы Ісуса, увесь народ здзівіўся і, падбягаючы, вітаў Яго.
16І спытаўся ў іх: «Пра што спрачаецеся між сабой?»
17 #
Мц. 12:22; Лк. 9:38 І нехта з натоўпу адказаў: «Настаўнік, я прывёў да Цябе сына майго, які мае духа нямога.
18І ён, дзе толькі наваліцца на яго, кідае яго, так што пеніцца ён і скрыгоча зубамі свімі ды пруцянее. Дык прасіў я вучняў Тваіх, каб яго выгналі, але яны не змаглі».
19Ён жа, адказваючы ім, кажа: «О род няверны, як доўга буду Я між вамі? Як доўга буду вас цярпець? Прывядзіце яго да Мяне».
20 #
Лк. 9:42
І прывялі яго да Яго. І калі ўбачыў Яго, зараз жа дух пачаў ім тузаць ды, кінуўшы на зямлю, качаў яго, выціскаючы пену.
21І запытаўся ў бацькі: «Як даўно яму гэта прычынілася?» А ён сказаў: «Ад дзяцінства;
22і часта кідаў яго нават у агонь і ў ваду, каб яго загубіць, але, калі што можаш, ратуй нас, злітуйся над намі».
23 #
Мц. 9:28; Лк. 17:6; Ян. 11:40 А Ісус гаворыць яму: «Калі можаш верыць, усё магчыма таму, хто верыць».
24 #
Лк. 17:5
Адразу бацька хлопчыка, плачучы, гаварыў уголас: «Веру, Госпадзе, дапамажы майму недавер’ю».
25 #
Мц. 12:43
І, калі Ісус убачыў, што збягаецца натоўп людзей, забараніў нячыстаму духу, кажучы яму: «Дух глухі і нямы! Я загадваю табе: выйдзі з яго і больш не ўваходзь у яго».
26І той, крычучы і моцна тузаючы ім, выйшаў з яго; і ён зрабіўся як мёртвы, так што многія гаварылі: «Ён памёр».
27Ісус жа, узяўшы яго за руку, падняў яго, і ён устаў.
28І, калі Ён увайшоў у дом, вучні Яго ўжо адзін на адзін пыталіся ў Яго: «Чаму мы не змаглі яго выгнаць?»
29І Ён сказаў ім: «Гэты род ніяк не можа выйсці, акрамя як праз [пост і] малітву».
30І, выйшаўшы адтуль, праходзілі праз Галілею; і Ён не хацеў, каб хто пра гэта ведаў.
31 #
Мц. 16:21; Лк. 9:22 Бо навучаў вучняў Сваіх і казаў ім: «Сын Чалавечы будзе выдадзены ў рукі людзей, і яны заб’юць Яго, але, забіты, Ён на трэці дзень ўваскрэсне».
32 #
Лк. 2:50; Ян. 12:16 Ды яны слоў гэтых не разумелі і баяліся Яго пытацца.
33 #
Мц. 18:1; Лк. 9:46 І прыбылі ў Кафарнаўм. І, калі былі ў доме, спытаў Ён іх: «Аб чым вы ў дарозе разважалі між сабою?»
34 #
Мц. 18:4; Лк. 22:24 Але яны маўчалі, бо ў дарозе спрачаліся між сабой, хто з іх большы.
35 #
Мц. 20:26; Мк. 10:43; Лк. 22:26 І Ісус, сеўшы, паклікаў дванаццаць, і гаворыць ім: «Калі хто хоча быць першым, будзь з усіх апошнім ды ўсіх паслугачом».
36 #
Лк. 9:48
І, узяўшы дзіця, паставіў яго між імі, і прытуліў яго, і сказаў ім:
37 #
Мц. 10:40; Лк. 10:16; Ян. 13:20 «Калі хто ў імя Маё прыме адно з такіх дзяцей, Мяне прымае, а хто Мяне прыме, той не Мяне прымае, але Таго, Хто Мяне паслаў».
38Сказаў Яму Ян: «Настаўнік, мы бачылі некага, які ў імя Тваё выганяў дэманаў, які не ходзіць за намі, і мы забаранілі яму, бо ён не ходзіць за намі».
39Ісус жа гаворыць: «Не забараняйце яму, бо ніхто, хто чыніць цуды ў імя Маё, не можа зараз жа блага гаварыць пра Мяне.
40 #
Мц. 12:30; Лк. 11:23 Бо хто не супраць вас, той за вас.
41 #
Мц. 10:42
Бо хто падасць вам кубак вады ў імя Маё, таму што вы – Хрыстовы, сапраўды кажу вам: не страціць узнагароды сваёй.
42 #
Мц. 18:6; Лк. 17:1 А хто згоршыць аднаго з гэтых малых, што вераць у Мяне, такому лепш было б, каб прычапілі жоран млынавы на шыю яго і кінулі ў мора.
43 #
Мц. 5:29
І, калі рука твая горшыць цябе, адсячы яе. Бо лепш табе калекаю ўвайсці ў жыццё, чым, маючы абедзве рукі, пайсці ў пекла, у агонь нязгасны,
44дзе чарвяк іх не памірае і агонь не згасае.
45І калі нага твая згаршае цябе, адсячы яе. Лепш табе кульгаваму ўвайсці ў жыццё, чым, маючы абедзве нагі, быць укінутым у агонь незгасальны,
46дзе чарвяк іх не памірае і агонь не згасае.
47 #
Мц. 5:29
І калі вока тваё горшыць цябе, выдзяры яго, бо лепш табе ўвайсці ў Валадарства Божае аднавокім, чым, маючы двое вачэй, быць укінутым у пекла,
48 #
Іс. 66:24; Лк. 16:22 дзе чарвяк іх не памірае ды агонь не згасае.
49Бо кожны агнём будзе пасолены, і ўсякая ахвяра соллю пасоліцца.
50 #
Мц. 5:13
Соль добрая, а калі соль звятрэе, дык чым яе прысаліць? Майце ў сабе соль і мірна жывіце між сабою».
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017