ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՐԿՈՍԻ Գլուխ ԺԵ
Գլուխ ԺԵ
1 Եւ վաղվաղակի ընդ առաւօտն խորհուրդ արարեալ քահանայապետիցն հանդերձ ծերովքն եւ դպրօք եւ ամենայն ատեանն, կապեցին զՅիսուս եւ տարան մատնեցին Պիղատոսի։ 2Եւ հարց զնա Պիղատոս եւ ասէ. Դո՞ւ ես թագաւորն Հրէից։ Նա պատասխանի ետ նմա եւ ասէ. Դու ասես։ 3Եւ չարախօսէին զնմանէ յոյժ քահանայապետքն #15։3 Ի բազումս պակասէեւ նա ոչինչ տայր պատասխանի՝՝։ 4Իսկ Պիղատոս դարձեալ հարցանէր զնա. Ոչի՞նչ տաս պատասխանի, տես քանի՛ ամբաստանեն զքէն։ 5Եւ Յիսուս այնուհետեւ ոչինչ ետ պատասխանի, մինչեւ զարմանալ յոյժ Պիղատոսի։
6Բայց ըստ տօնի արձակէր նոցա զմի ոք զկապեալ, զոր ինքեանք խնդրէին։ 7Եւ էր որում անուն էր Բարաբբա՝ կապեալ ընդ խռովիչսն, որոց ի խռովելն՝ այր մի սպանեալ էր։ 8Ի ձայն բարձր սկսաւ աղաղակել ամբոխն եւ խնդրել #15։8 Յոյնն. որպէս միշտն առնէր նոցաորպէս սովոր էր, զի արձակեսցէ նոցա զԲարաբբայն՝՝։ 9Պատասխանի ետ Պիղատոս եւ ասէ ցնոսա. Կամի՞ք զի արձակեցից ձեզ զարքայն Հրէից։ 10Քանզի գիտէր թէ առ նախանձու մատնեցին զնա քահանայապետքն։ 11Որք եւ զամբոխն հաւանեցուցին, զի արձակեսցէ նոցա զԲարաբբայն։ 12Դարձեալ պատասխանի ետ Պիղատոս եւ ասէ ցնոսա. Իսկ զի՞նչ կամիք թէ արարից զարքայն Հրէից։ 13Եւ նոքա դարձեալ աղաղակէին #15։13 Ի բազումս պակասէյուզեալք ի քահանայապետիցն՝՝. Ի խաչ հան զդա։ 14Ասէ ցնոսա Պիղատոս. Զի՞նչ ինչ չար արարեալ իցէ դորա։ Եւ նոքա առաւել եւս աղաղակէին եւ ասէին. Ի խաչ հան զդա։ 15Իսկ Պիղատոս իբրեւ զմիտս կամեցաւ հաճել զամբոխին, արձակեաց նոցա զԲարաբբայն, եւ զՅիսուս գան հարեալ ետ ի ձեռս զի ի խաչ ելանիցէ։
16Եւ զինուորքն տարան զնա ի ներքս ի գաւիթն ուր #15։16 Յոյնն. ապարանք, տե՛ս. Մատթ. ԻԷ 27։հրապարակն էր. եւ կոչեն միանգամայն զամենայն զգունդն, 17եւ զգեցուցանեն նմա #15։17 Ի բազումս պակասէքղամիդ կարմիր եւ՝՝ ծիրանիս, եւ եդին ի գլուխ նորա պսակ արարեալ ի փշոց։ 18Եւ սկսան ողջոյն տալ նմա եւ ասել. Ողջ եր, արքայդ Հրէից։ 19Եւ ծեծէին զգլուխն եղեգամբ, եւ թքանէին ընդ երեսս, եւ ի ծունր իջեալ երկիր պագանէին նմա։ 20Եւ իբրեւ կատակեցին զնա, մերկացուցին #15։20 Ի բազումս պակասէզքղամիդն եւ՝՝ զծիրանիս եւ զգեցուցին նմա զիւր հանդերձն, եւ ածին արտաքս զի ի խաչ հանցեն զնա։
21Եւ ունէին պահակ զՍիմովն Կիւրենացի, որ ընդ այն անցանէր՝ եկեալ յագարակէ, զհայրն Աղեքսանդրի եւ Ռուփայ, զի բարձցէ զխաչափայտն նորա։ 22Եւ ածեն զնա ի Գողգոթա, տեղի մի որ թարգմանի Տեղի կառափելոյ։ 23Եւ տային նմա գինի զմռսեալ, եւ նա ոչ առ։ 24Եւ հանեն զնա ի խաչ, եւ բաժանեցին զհանդերձս նորա, արկեալ վիճակս ի վերայ թէ ո զինչ առնուցու։ 25Էր ժամ երրորդ եւ հանին զնա ի խաչ։ 26Եւ էր գիր վնասու նորա գրեալ թէ՝ Թագաւոր է Հրէից։ 27Եւ ընդ նմա հանին ի խաչ երկուս աւազակս, մի ընդ աջմէ եւ մի ընդ ահեկէ նորա։ 28Եւ լցաւ գիրն որ ասէ թէ՝ Ընդ անօրէնս համարեցաւ։ 29Եւ որք անցանէինն՝ հայհոյէին զնա շարժեալ զգլուխս իւրեանց եւ ասէին. Վա՜հ, որ քակէիր զտաճարն եւ զերիս աւուրս շինէին. 30ապրեցո զանձն քո եւ էջ ի խաչէդ։ 31Նոյնպէս եւ քահանայապետիցն այպն արարեալ ընդ միմեանս հանդերձ դպրօքն՝ ասէին. Զայլս ապրեցոյց, զանձն ոչ կարէ ապրեցուցանել։ 32Քրիստոսդ, արքայդ Իսրայելի, իջցէ այժմ ի խաչէ այտի, զի տեսցուք եւ հաւատասցուք դմա։ Եւ որ ընդ նմա ի խաչն ելեալ էին՝ նախատէին զնա։
33Եւ իբրեւ վեց ժամ եղեւ, խաւար կալաւ զամենայն երկիր մինչեւ ցինն ժամ։ 34Եւ յիններորդ ժամուն աղաղակեաց Յիսուս ի ձայն մեծ եւ ասէ. #15։34 Բազումք. Էլոի, ԷլոիԷլի, Էլի՝՝, լա՞մա սաբաքթանի. որ թարգմանի. Աստուած իմ, Աստուած իմ, ընդէ՞ր թողեր զիս։ 35Եւ ոմանք ի նոցանէ որ շուրջն կային զնովաւ՝ իբրեւ լուան, ասէին թէ զԵղիա կարդայ։ 36Եւ ընթացեալ մի ոմն՝ ելից սպունգ մի քացախով, եւ հարեալ յեղեգան՝ տայր ըմպել նմա, եւ ասէ. Թոյլ տուր տեսցուք, գա՞յ Եղիա իջուցանել զդա։
37Եւ Յիսուս արձակեաց ձայն մեծ եւ եհան զոգի։ 38Եւ վարագոյր տաճարին պատառեցաւ յերկուս ի վերուստ մինչեւ ի խոնարհ։ 39Եւ տեսեալ հարիւրապետին որ կայր անդ թէ աղաղակեաց եւ եհան զոգի, ասէ. Արդարեւ այրս այս Որդի Աստուծոյ էր։ 40Էին եւ կանայք որ հայէին ի հեռաստանէ, յորս էր Մարիամ Մագդաղենացի եւ Մարիամ Յակովբու փոքրկան եւ Յովսեայ մայրն եւ Սողովմէ. 41որք յորժամ էրն ի Գալիլեա, զհետ շրջէին նորա եւ պաշտէին զնա. եւ այլ բազում կանայք որ ընդ նմա իսկ ելեալ էին յԵրուսաղէմ։
42Եւ իբրեւ երեկոյ եղեւ, քանզի ուրբաթ էր որ ի շաբաթն մտանէր, 43եկեալ Յովսէփ որ յԱրիմաթեայն էր, այր պարկեշտ նախարար, որ եւ ինքն իսկ ակն ունէր արքայութեանն Աստուծոյ, համարձակեցաւ եմուտ առ Պիղատոս, եւ խնդրեաց զմարմինն Յիսուսի։ 44Եւ Պիղատոս զարմացաւ թէ այնչափ վաղ մեռաւ. եւ կոչեցեալ առ ինքն զհարիւրապետն՝ եհարց զնա եւ ասէ թէ՝ Արդարեւ այնչափ վա՞ղ մեռաւ։ 45Եւ իբրեւ ստուգեաց ի հարիւրապետէ անտի, շնորհեաց զմարմինն Յովսեփայ։ 46Եւ Յովսէփ գնեաց կտաւ, եւ իջուցեալ զնա՝ պատեաց կտաւովն եւ եդ ի գերեզմանի զոր էր փորեալ ի վիմէ. եւ թաւալեցոյց վէմ մի ի դուռն գերեզմանին։ 47Իսկ Մարիամ Մագդաղենացի եւ Մարիամ Յակովբայ եւ Յովսեայ տեսին զտեղին ուր եդաւ։
Հայաստանի Աստվածաշնչային Ընկերություն, 2018
Bible Society of Armenia, 2018
ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՐԿՈՍԻ Գլուխ ԺԵ
Գլուխ ԺԵ
1 Եւ վաղվաղակի ընդ առաւօտն խորհուրդ արարեալ քահանայապետիցն հանդերձ ծերովքն եւ դպրօք եւ ամենայն ատեանն, կապեցին զՅիսուս եւ տարան մատնեցին Պիղատոսի։ 2Եւ հարց զնա Պիղատոս եւ ասէ. Դո՞ւ ես թագաւորն Հրէից։ Նա պատասխանի ետ նմա եւ ասէ. Դու ասես։ 3Եւ չարախօսէին զնմանէ յոյժ քահանայապետքն #15։3 Ի բազումս պակասէեւ նա ոչինչ տայր պատասխանի՝՝։ 4Իսկ Պիղատոս դարձեալ հարցանէր զնա. Ոչի՞նչ տաս պատասխանի, տես քանի՛ ամբաստանեն զքէն։ 5Եւ Յիսուս այնուհետեւ ոչինչ ետ պատասխանի, մինչեւ զարմանալ յոյժ Պիղատոսի։
6Բայց ըստ տօնի արձակէր նոցա զմի ոք զկապեալ, զոր ինքեանք խնդրէին։ 7Եւ էր որում անուն էր Բարաբբա՝ կապեալ ընդ խռովիչսն, որոց ի խռովելն՝ այր մի սպանեալ էր։ 8Ի ձայն բարձր սկսաւ աղաղակել ամբոխն եւ խնդրել #15։8 Յոյնն. որպէս միշտն առնէր նոցաորպէս սովոր էր, զի արձակեսցէ նոցա զԲարաբբայն՝՝։ 9Պատասխանի ետ Պիղատոս եւ ասէ ցնոսա. Կամի՞ք զի արձակեցից ձեզ զարքայն Հրէից։ 10Քանզի գիտէր թէ առ նախանձու մատնեցին զնա քահանայապետքն։ 11Որք եւ զամբոխն հաւանեցուցին, զի արձակեսցէ նոցա զԲարաբբայն։ 12Դարձեալ պատասխանի ետ Պիղատոս եւ ասէ ցնոսա. Իսկ զի՞նչ կամիք թէ արարից զարքայն Հրէից։ 13Եւ նոքա դարձեալ աղաղակէին #15։13 Ի բազումս պակասէյուզեալք ի քահանայապետիցն՝՝. Ի խաչ հան զդա։ 14Ասէ ցնոսա Պիղատոս. Զի՞նչ ինչ չար արարեալ իցէ դորա։ Եւ նոքա առաւել եւս աղաղակէին եւ ասէին. Ի խաչ հան զդա։ 15Իսկ Պիղատոս իբրեւ զմիտս կամեցաւ հաճել զամբոխին, արձակեաց նոցա զԲարաբբայն, եւ զՅիսուս գան հարեալ ետ ի ձեռս զի ի խաչ ելանիցէ։
16Եւ զինուորքն տարան զնա ի ներքս ի գաւիթն ուր #15։16 Յոյնն. ապարանք, տե՛ս. Մատթ. ԻԷ 27։հրապարակն էր. եւ կոչեն միանգամայն զամենայն զգունդն, 17եւ զգեցուցանեն նմա #15։17 Ի բազումս պակասէքղամիդ կարմիր եւ՝՝ ծիրանիս, եւ եդին ի գլուխ նորա պսակ արարեալ ի փշոց։ 18Եւ սկսան ողջոյն տալ նմա եւ ասել. Ողջ եր, արքայդ Հրէից։ 19Եւ ծեծէին զգլուխն եղեգամբ, եւ թքանէին ընդ երեսս, եւ ի ծունր իջեալ երկիր պագանէին նմա։ 20Եւ իբրեւ կատակեցին զնա, մերկացուցին #15։20 Ի բազումս պակասէզքղամիդն եւ՝՝ զծիրանիս եւ զգեցուցին նմա զիւր հանդերձն, եւ ածին արտաքս զի ի խաչ հանցեն զնա։
21Եւ ունէին պահակ զՍիմովն Կիւրենացի, որ ընդ այն անցանէր՝ եկեալ յագարակէ, զհայրն Աղեքսանդրի եւ Ռուփայ, զի բարձցէ զխաչափայտն նորա։ 22Եւ ածեն զնա ի Գողգոթա, տեղի մի որ թարգմանի Տեղի կառափելոյ։ 23Եւ տային նմա գինի զմռսեալ, եւ նա ոչ առ։ 24Եւ հանեն զնա ի խաչ, եւ բաժանեցին զհանդերձս նորա, արկեալ վիճակս ի վերայ թէ ո զինչ առնուցու։ 25Էր ժամ երրորդ եւ հանին զնա ի խաչ։ 26Եւ էր գիր վնասու նորա գրեալ թէ՝ Թագաւոր է Հրէից։ 27Եւ ընդ նմա հանին ի խաչ երկուս աւազակս, մի ընդ աջմէ եւ մի ընդ ահեկէ նորա։ 28Եւ լցաւ գիրն որ ասէ թէ՝ Ընդ անօրէնս համարեցաւ։ 29Եւ որք անցանէինն՝ հայհոյէին զնա շարժեալ զգլուխս իւրեանց եւ ասէին. Վա՜հ, որ քակէիր զտաճարն եւ զերիս աւուրս շինէին. 30ապրեցո զանձն քո եւ էջ ի խաչէդ։ 31Նոյնպէս եւ քահանայապետիցն այպն արարեալ ընդ միմեանս հանդերձ դպրօքն՝ ասէին. Զայլս ապրեցոյց, զանձն ոչ կարէ ապրեցուցանել։ 32Քրիստոսդ, արքայդ Իսրայելի, իջցէ այժմ ի խաչէ այտի, զի տեսցուք եւ հաւատասցուք դմա։ Եւ որ ընդ նմա ի խաչն ելեալ էին՝ նախատէին զնա։
33Եւ իբրեւ վեց ժամ եղեւ, խաւար կալաւ զամենայն երկիր մինչեւ ցինն ժամ։ 34Եւ յիններորդ ժամուն աղաղակեաց Յիսուս ի ձայն մեծ եւ ասէ. #15։34 Բազումք. Էլոի, ԷլոիԷլի, Էլի՝՝, լա՞մա սաբաքթանի. որ թարգմանի. Աստուած իմ, Աստուած իմ, ընդէ՞ր թողեր զիս։ 35Եւ ոմանք ի նոցանէ որ շուրջն կային զնովաւ՝ իբրեւ լուան, ասէին թէ զԵղիա կարդայ։ 36Եւ ընթացեալ մի ոմն՝ ելից սպունգ մի քացախով, եւ հարեալ յեղեգան՝ տայր ըմպել նմա, եւ ասէ. Թոյլ տուր տեսցուք, գա՞յ Եղիա իջուցանել զդա։
37Եւ Յիսուս արձակեաց ձայն մեծ եւ եհան զոգի։ 38Եւ վարագոյր տաճարին պատառեցաւ յերկուս ի վերուստ մինչեւ ի խոնարհ։ 39Եւ տեսեալ հարիւրապետին որ կայր անդ թէ աղաղակեաց եւ եհան զոգի, ասէ. Արդարեւ այրս այս Որդի Աստուծոյ էր։ 40Էին եւ կանայք որ հայէին ի հեռաստանէ, յորս էր Մարիամ Մագդաղենացի եւ Մարիամ Յակովբու փոքրկան եւ Յովսեայ մայրն եւ Սողովմէ. 41որք յորժամ էրն ի Գալիլեա, զհետ շրջէին նորա եւ պաշտէին զնա. եւ այլ բազում կանայք որ ընդ նմա իսկ ելեալ էին յԵրուսաղէմ։
42Եւ իբրեւ երեկոյ եղեւ, քանզի ուրբաթ էր որ ի շաբաթն մտանէր, 43եկեալ Յովսէփ որ յԱրիմաթեայն էր, այր պարկեշտ նախարար, որ եւ ինքն իսկ ակն ունէր արքայութեանն Աստուծոյ, համարձակեցաւ եմուտ առ Պիղատոս, եւ խնդրեաց զմարմինն Յիսուսի։ 44Եւ Պիղատոս զարմացաւ թէ այնչափ վաղ մեռաւ. եւ կոչեցեալ առ ինքն զհարիւրապետն՝ եհարց զնա եւ ասէ թէ՝ Արդարեւ այնչափ վա՞ղ մեռաւ։ 45Եւ իբրեւ ստուգեաց ի հարիւրապետէ անտի, շնորհեաց զմարմինն Յովսեփայ։ 46Եւ Յովսէփ գնեաց կտաւ, եւ իջուցեալ զնա՝ պատեաց կտաւովն եւ եդ ի գերեզմանի զոր էր փորեալ ի վիմէ. եւ թաւալեցոյց վէմ մի ի դուռն գերեզմանին։ 47Իսկ Մարիամ Մագդաղենացի եւ Մարիամ Յակովբայ եւ Յովսեայ տեսին զտեղին ուր եդաւ։
Հայաստանի Աստվածաշնչային Ընկերություն, 2018
Bible Society of Armenia, 2018