ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՐԿՈՍԻ Գլուխ ԺԴ
Գլուխ ԺԴ
ԷԷ.
1Եւ էր զատիկն եւ բաղարջակերք յետ երկուց աւուրց, խնդրէին քահանայապետքն եւ դպիրք եթէ զիա՞րդ զնա նենգաւ կալեալ սպանանիցեն։ 2Բայց ասէին թէ՝ Մի՛ ի տօնի աստ, զի մի՛ խռովութիւն լինիցի ի ժողովրդեանն։
3Եւ մինչ էր ի Բեթանիա ի տան Սիմովնի բորոտի բազմեալ, եկն կին մի որ ունէր շիշ իւղոյ նարդեան ազնուի մեծագնոյ, եւ բեկեալ զշիշն՝ եհեղ ի վերայ գլխոյ նորա։ 4#14։4 Բազումք. Եւ էին ոմանք որԵւ աշակերտքն՝՝ զչարէին եւ ասէին. Ընդէ՞ր է կորուստ իւղոյդ այդորիկ։ 5Մարթ էր զայդ եւղ վաճառել աւելի քան երեք հարեւր դահեկանի, եւ տալ աղքատաց։ Եւ զայրանային նմա յոյժ։ 6Եւ Յիսուս ասէ ցնոսա. Թոյլ տուք դմա, զի՞ աշխատ առնէք, զի գործ մի բարի գործեաց դա յիս։ 7Յամենայն ժամ զաղքատս ընդ ձեզ ունիք, եւ յորժամ կամիք, կարող էք առնել նոցա բարիս. այլ զիս ոչ յամենայն ժամ ընդ ձեզ ունիք։ 8Դա զոր ունէրդ՝ արար. յառաջագոյն խնկեաց զմարմին իմ ի նշան պատանաց։ 9Ամէն ասեմ ձեզ, ուր եւ քարոզեսցի աւետարանս այս ընդ ամենայն աշխարհ, եւ զոր արար դա՝ խօսեսցի վասն յիշատակի դորին։
10Եւ Յուդա Իսկարիովտացի, մի յերկոտասանից անտի, գնաց առ քահանայապետսն զի մատնեսցէ զնա նոցա։ 11Նոքա իբրեւ լուան, խնդացին, եւ խոստացան տալ նմա արծաթ. եւ խնդրէր թէ զիա՛րդ պարապով մատնեսցէ զնա։
12Եւ յառաջնում աւուր բաղարջակերացն յորժամ զզատիկն զենուին, ասեն ցնա աշակերտքն. Ո՞ւր կամիս, երթիցուք պատրաստեսցուք զի կերիցես զզատիկն։ 13Եւ առաքէ երկուս յաշակերտաց անտի եւ ասէ ցնոսա. Երթայք ի քաղաք, եւ իբրեւ մտանիցէք ի քաղաքն, պատահեսցէ ձեզ այր մի որ սափոր ջրոյ յուս ունիցի, երթայք զհետ նորա։ 14Եւ յոր տուն մտանիցէ, ասասջիք ցտանուտէրն. Վարդապետ ասէ. Ո՞ւր են իջեւանքն ուր աշակերտօքս ուտիցեմ զզատիկն։ 15Եւ նա ցուցցէ ձեզ վերնատուն մի մեծ զարդարեալ, անդ պատրաստեսջիք մեզ։ 16Եւ գնացին պատրաստել աշակերտքն նորա. եկին ի քաղաքն եւ գտին որպէս ասացն նոցա, եւ պատրաստեցին զզատիկն։
17Եւ իբրեւ երեկոյ եղեւ, գայ երկոտասանիւքն հանդերձ։ 18Եւ իբրեւ բազմեցան եւ դեռ ուտէին, ասէ Յիսուս. Ամէն ասեմ ձեզ զի մի ոմն ի ձէնջ մատնելոց է զիս, որ ուտէ իսկ ընդ իս։ 19Եւ նոքա սկսան տրտմել եւ ասել մի ըստ միոջէ. Միթէ ե՞ս իցեմ, եւ մեւսն՝ Միթէ ե՞ս իցեմ։ 20Նա պատասխանի ետ եւ ասէ ցնոսա. Մի յերկոտասանից այտի որ մխեաց ընդ իս ի սկաւառակդ։ 21Այլ Որդի մարդոյ երթայ որպէս եւ գրեալ է վասն նորա, բայց վա՜յ իցէ մարդոյն այնմիկ՝ յոյր ձեռս Որդի մարդոյ մատնեսցի. լաւ էր նմա թէ չէր իսկ ծնեալ մարդն այն։
22Եւ մինչդեռ ուտէին, առեալ Յիսուսի հաց՝ օրհնեաց եւ եբեկ, ետ նոցա եւ ասէ. #14։22 Ոմանք. Առէք, կերէքԱռէք այդ է մարմին իմ։ 23Եւ առեալ բաժակ՝ գոհացաւ եւ ետ նոցա, եւ արբին ի նմանէ ամենեքեան։ 24Եւ ասէ ցնոսա. Այս է արիւն իմ նորոյ ուխտի, որ փոխանակ բազմաց հեղու։ 25Ամէն ասեմ ձեզ թէ ոչ եւս յաւելից ըմպել ի բերոյ որթոյ մինչեւ ցօրն ցայն, յորժամ արբից զնա նոր յարքայութեան Աստուծոյ։
26Եւ գոհացեալ ելին ի լեառն Ձիթենեաց։ ՎՋ
27Եւ ասէ ցնոսա Յիսուս. Ամենեքին գայթակղելոց էք յինէն յայսմ գիշերի. զի գրեալ է թէ՝ Հարից զհովիւն, եւ ոչխարքն ցրուեսցին։ 28Այլ յետ յարութեան իմոյ յառաջագոյն երթայց քան զձեզ ի Գալիլեա։ 29Պատասխանի ետ Պետրոս եւ ասէ ցնա. Թէպէտ եւ ամենեքեան գայթակղեսցին, այլ ես ոչ։ 30Եւ ասէ ցնա Յիսուս. Ամէն ասեմ քեզ թէ դու իսկ յայսմ գիշերի մինչչեւ #14։30 Բազումք. հաւու երկիցսհաւու խօսեալ իցէ՝ երիցս ուրասցիս զիս։ 31Իսկ Պետրոս առաւել եւս պնդէր եւ ասէր. Եթէ մեռանել եւս հասանիցէ ընդ քեզ, զքեզ ոչ ուրացայց։ Նոյնպէս եւ ամենեքեան ասէին։
32Գան ի գեղն որում անուն էր Գեթսեմանի, եւ ասէ ցաշակերտսն. Նստարուք աստ, մինչեւ ես յաղօթս կացից։ 33Եւ առնու ընդ իւր զՊետրոս եւ զՅակովբոս եւ զՅովհաննէս, եւ սկսաւ տխրել եւ հոգալ։ 34Յայնժամ ասէ ցնոսա. Տրտում է անձն իմ մինչեւ ի մահ, մնացէք աստ եւ արթուն կացէք։ 35Եւ մատուցեալ սակաւիկ մի յառաջ, անկաւ ի վերայ երեսաց իւրոց յերկիր. եւ կայր յաղօթս, զի եթէ հնար ինչ է, անցցէ ի նմանէ ժամն։ 36Եւ ասէ. Աբբա Հայր, ամենայն ինչ քեզ հնարաւոր է, անցո զբաժակս զայս յինէն. բայց ոչ որպէս ես կամիմ, այլ որպէս դու կամիս։ 37Եւ գայ գտանէ զնոսա զի ննջէին, եւ ասէ ցՊետրոս. Սիմովն, ննջե՞ս. ո՞չ կարացեր ժամ մի արթուն կալ։ 38Արթուն կացէք եւ յաղօթս կացէք, զի մի՛ մտջիք ի փորձութիւն. ոգիս յօժար է, բայց մարմինս տկար։ 39Եւ դարձեալ չոգաւ եկաց յաղօթս, եւ զնոյն բանս ասաց։ 40Դարձաւ միւսանգամ անդրէն եւ եգիտ զնոսա ի քուն. քանզի էին աչք նոցա ծանրացեալ, եւ ոչ գիտէին թէ զինչ պատասխանի տայցեն նմա։ 41Գայ երրորդ անգամ եւ ասէ ցնոսա. Ննջեցէք այսուհետեւ եւ հանգերուք, #14։41 Յոյնն. բաւական էզի հասեալ է վախճան՝՝. եկն ժամ եւ ահա մատնի Որդի մարդոյ ի ձեռս մեղաւորաց։ 42Օն արիք, գնասցուք, զի ահաւասիկ մերձեցաւ որ մատնելոցն է զիս։
43Եւ մինչդեռ նա զայն խօսէր, գայ Յուդա #14։43 Ի բազումս պակասէԻսկարիովտացի, մի յերկոտասանից անտի, եւ ընդ նմա ամբոխ սուսերօք եւ բրօք ի քահանայապետիցն եւ ի դպրաց եւ ի ծերոց։ 44Տուեալ էր նշան մատնչին եւ ասէր. Ընդ որում ես համբուրեցից՝ նա է. կալջիք զնա եւ տարջիք զգուշութեամբ։ 45Եւ մատուցեալ վաղվաղակի ասէ ցնա. Ռաբբի, Ռաբբի։ Եւ համբուրեաց զնա։ 46Եւ նոքա արկին ի նա ձեռս եւ կալան զնա։ 47Եւ մի ոմն յայնցանէ որ զնովաւն կային՝ ձգեաց սուր, եւ եհար զծառայ քահանայապետին, եւ ի բաց եհան զունկն նորա։ 48Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա. Իբրեւ ի վերայ աւազակի՞ ելէք սուսերօք եւ բրօք ունել զիս։ 49Հանապազ առ ձեզ էի եւ ուսուցանէի ի տաճարին, եւ ոչ կալարուք զիս. այլ զի լցցին գիրք մարգարէիցն։ 50Յայնժամ թողին զնա աշակերտքն ամենեքին եւ փախեան։ 51Եւ ոմն երիտասարդ զհետ երթայր նորա՝ արկեալ զիւրեւ կտաւ մի ի մերկուց. ունէին զնա երիտասարդքն. 52եւ նորա թողեալ զկտաւն՝ փախեաւ մերկ ի նոցանէ։
53Եւ տարան զՅիսուս առ քահանայապետն #14։53 Ի բազումս պակասէԿայիափա եւ գային ընդ նմա ամենայն քահանայապետքն եւ դպիրք եւ ծերք։ 54Եւ Պետրոս երթայր ի հեռաստանէ զհետ նորա մինչեւ ի ներքս իսկ ի գաւիթ քահանայապետին, եւ նստէր ընդ սպասաւորսն եւ ջեռնոյր առ լուսովն։ 55Իսկ քահանայապետքն եւ ամենայն ատեանն խնդրէին հակառակ Յիսուսի վկայութիւն ինչ, զի սպանանիցեն զնա, եւ ոչ գտանէին։ 56Զի բազում սուտ վկայութիւն վկայէին զնմանէ, եւ նման միմեանց ոչ էին վկայութիւնքն։ 57Այլք յարուցեալ վկայէին սուտ զնմանէ եւ ասէին, թէ՝ 58Մեք լուաք ի դմանէ զի ասէր. Ես քակեցից զտաճարդ զայդ ձեռագործ, եւ զերիս աւուրս շինեցից այլ, առանց ձեռագործի։ 59Սակայն եւ այնպէս չէր նման վկայութիւնն նոցա։ 60Ապա յարուցեալ քահանայապետն ի մէջ՝ հարցանէր զՅիսուս եւ ասէր. Ոչ ի՞նչ տաս պատասխանի, զի՛նչ դոքա զքէն վկայեն։ 61Եւ նա լուռ եւեթ կայր եւ չտայր ինչ պատասխանի։ Դարձեալ քահանայապետն հարցանէր զնա կրկին անգամ եւ ասէր. Դո՞ւ ես Քրիստոս Որդի #14։61 Յոմանս պակասէԱստուծոյ օրհնելոյն։ 62#14։62 Բազումք. Եւ Յիսուս ասէ. Ես եմՊատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնա. Դու ասացեր թէ ես եմ՝՝. բայց տեսանիցէք զՈրդի մարդոյ նստեալ ընդ աջմէ Զօրութեան, եւ եկեալ ընդ ամպս երկնից։ 63Եւ քահանայապետն պատառեաց #14։63 Ի բազումս պակասէվաղվաղակի զպատմուճանս իւր եւ ասէ. Զի՞նչ եւս պիտոյ են մեզ վկայք։ 64Ահա #14։64 Բազումք. լուայք զհայհոյութիւննլուայք ամենեքին զհայհոյութիւն ի բերանոյ դորա՝՝, զիա՞րդ թուի ձեզ։ Եւ ամենեքեան դատապարտեցին զնա թէ մահապարտ է։ 65Եւ ոմանք սկսան թքանել ընդ երեսս նորա, ձորձ զգլխով արկանել, կռփել եւ ասել. Մարգարեաց #14։65 Ի բազումս պակասէմեզ, Քրիստոսդ, ո՞վ է այն որ եհարն զքեզ՝՝։ Եւ սպասաւորքն ապտակս հանէին նմա։
66Եւ Պետրոս մինչդեռ էր ի խոնարհ ի գաւթին, գայ աղախին մի քահանայապետին, եւ տեսանէ զնա զի ջեռնոյր. հայեցաւ ընդ նա եւ ասէ. 67Եւ դու ընդ Յիսուսի Նազովրեցւոյ էիր։ 68Նա ուրացաւ եւ ասէ. Ոչ ճանաչեմ եւ ոչ գիտեմ զինչ դուդ ասես։ Եւ իբրեւ ել յարտաքին գաւիթն, եւ հաւ խօսեցաւ։ 69Դարձեալ ետես զնա աղախինն, եւ սկսաւ ասել ցայնոսիկ որ շուրջն կային թէ՝ Եւ սա ի նոցանէ է։ Եւ նա դարձեալ ուրացաւ։ 70Եւ յետ սակաւ միոյ դարձեալ որ շուրջն կային՝ ասեն ցՊետրոս. Արդարեւ եւ դու ի նոցանէ ես, քանզի Գալիլեացի ես, եւ խօսքդ իսկ քո նման են։ 71Եւ նա սկսաւ նզովել եւ երդնուլ եւ ասել թէ՝ Ոչ գիտեմ զայրն զորմէ դուքդ ասէք։ 72Եւ նոյնժամայն կրկին հաւ խօսեցաւ. եւ յիշեաց Պետրոս զբանն զոր ասաց ցնա Յիսուս թէ՝ Չեւ իցէ հաւու երկիցս խօսեալ, զի դու երիցս ուրասցիս զիս, եւ սկսաւ լալ։
Հայաստանի Աստվածաշնչային Ընկերություն, 2018
Bible Society of Armenia, 2018