ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՐԿՈՍԻ Գլուխ ԺԲ
Գլուխ ԺԲ
1 Եւ սկսաւ խօսել ընդ նոսա առակօք #12։1 Ի Յունին պակասէեւ ասել՝՝. Այր մի տնկեաց այգի եւ ած շուրջ զնովաւ ցանգ, եւ գուբ հնձան փորեաց եւ շինեաց աշտարակ, եւ ետ զնա ցմշակս եւ գնաց ի տարաշխարհ։ 2Եւ առաքեաց առ մշակսն ի ժամանակի ծառայ մի, զի ի մշակաց անտի առցէ ի պտղոյ այգւոյն։ 3Եւ նոցա կալեալ՝ գան հարին զնա եւ արձակեցին ունայն։ 4Դարձեալ առաքեաց առ նոսա այլ ծառայ, եւ զնա կառափնատեցին եւ արձակեցին անարգեալ։ 5Եւ դարձեալ այլ առաքեաց, եւ զնա սպանին. եւ զբազումս այլս՝ զոմանս հարկանէին եւ զոմանս սպանանէին։ 6Ապա որդի մի էր իւր սիրելի, զնա առաքեաց առ նոսա յետոյ, եւ ասէ. Թերեւս ամաչեսցեն յորդւոյ աստի իմմէ։ 7Իսկ մշակքն իբրեւ տեսին զնա թէ գայր, ասեն ցմիմեանս. Սա է ժառանգն, եկայք սպանցուք զսա, եւ մեր լիցի ժառանգութիւնն։ 8Եւ կալեալ զնա սպանին եւ հանին արտաքոյ այգւոյն։ 9Արդ զի՞նչ արասցէ տէր այգւոյն. եկեսցէ եւ կորուսցէ զմշակսն, եւ տացէ զայգին ի ձեռս այլոց։ 10Եւ ո՞չ զգիրն զայն իցէ ընթերցեալ ձեր, թէ՝ Զվէմն զոր անարգեցին շինողքն, նա եղեւ գլուխ անկեան. 11ի Տեառնէ եղեւ այս, եւ է սքանչելի յաչս մեր։
12Եւ խնդրէին զնա ունել, եւ երկեան ի ժողովրդենէ անտի, զի գիտացին թէ առ նոսա ասաց զառակն. եւ թողին զնա եւ գնացին։
13Եւ առաքեն առ նա զոմանս ի փարիսեցւոց անտի եւ ի Հերովդիանոսաց, զի զնա որսասցեն բանիւ։ 14Եւ նոքա եկեալ #12։14 Ի բազումս պակասէհարցանէին զնա նենգութեամբ եւ՝՝ ասէին. Վարդապետ, գիտեմք զի ճշմարիտ ես, եւ ոչինչ փոյթ է քեզ զումեքէ. զի ոչ հայիս յերեսս մարդկան, այլ ճշմարտութեամբ զճանապարհն Աստուծոյ ուսուցանես. #12։14 Ի բազումս պակասէարդ ասա մեզ,՝՝ արժա՞ն է հարկ տալ կայսեր եթէ ոչ. տացո՞ւք, թէ ոչ տացուք։ 15Եւ Յիսուս գիտաց զկեղծաւորութիւն նոցա, ասէ ցնոսա. Զի՞ փորձէք զիս, #12։15 Ի բազումս պակասէկեղծաւորք. բերէք ինձ դահեկան մի զի տեսից։ 16Եւ նոքա բերին. եւ ասէ ցնոսա. Ո՞յր է պատկերս այս կամ գիր։ Եւ նոքա ասեն ցնա. Կայսեր։ 17Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա. #12։17 Ի Յունին պակասէԵրթայք, տուք զկայսերն կայսեր, եւ զԱստուծոյն՝ Աստուծոյ։ Եւ զարմացան ընդ նա։
ԷԴ.
18Գան առ նա սադուկեցիքն որ ասեն թէ՝ Չիք յարութիւն. հարցանէին ցնա եւ ասէին. 19Վարդապետ, Մովսէս գրեաց մեզ եթէ ուրուք եղբայր մեռանիցի եւ թողուցու կին եւ որդի ոչ թողուցու, զի առցէ եղբայր նորա զկինն նորա, եւ յարուսցէ զաւակ եղբօր իւրում։ 20Արդ եղբարք եւթն էին #12։20 Ի բազումս պակասէառ մեզ՝՝. առաջինն ա՛ռ կին եւ մեռաւ, եւ ոչ եթող զաւակ։ 21Եւ երկրորդն առ զնոյն եւ մեռաւ, եւ ոչ նա եթող զաւակ. նոյնպէս եւ երրորդն առ զնոյն։ 22Եւ եւթնեքեան իսկ՝ եւ ոչ թողին զաւակ. յետ ամենեցուն մեռաւ եւ կինն։ 23Արդ ի յարութեանն յորժամ յառնիցեն, ո՞յր ի նոցանէ լինիցի կինն. զի եւթնեքեան կալան զնա կին։ 24Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա. Ո՞չ վասն այդորիկ իսկ մոլորեալ էք, զի ոչ գիտէք զԳիրս եւ ոչ զզօրութիւնն Աստուծոյ։ 25Զի յորժամ ի մեռելոց յարիցեն, ոչ արք կանայս առնեն, եւ ոչ կանայք արանց լինին, այլ իբրեւ զհրեշտակս իցեն որ յերկինսն են։ 26Այլ վասն յարութեան մեռելոց զի յառնեն, ո՞չ իցէ ընթերցեալ ձեր ի գիրսն Մովսիսի ի մորենւոջն, որպէս ասաց ցնա Աստուած. Ես եմ, ասէ, Աստուած Աբրահամու, Աստուած Իսահակայ եւ Աստուած Յակովբայ։ 27Եւ ոչ է Աստուած մեռելոց, այլ՝ կենդանեաց. եւ արդ դուք յոյժ մոլորեալ էք։
28Եւ մատուցեալ մի ոմն ի դպրացն՝ լսէր նոցա մինչ վիճէինն. իբրեւ ետես թէ բարւոք ետ նոցա զպատասխանին, եհարց ցնա #12։28 Ի Յունին պակասէեւ ասէ՝՝. Ո՞ր պատուիրան է #12։28 Բազումք. առաջին քան զամենայնառաջին։ 29Եւ Յիսուս ասէ ցնա. Առաջին քան զամենայն. Լուր, Իսրայէլ, Տէր Աստուած մեր Տէր մի է. 30եւ սիրեսցես զՏէր Աստուած քո յամենայն սրտէ քումմէ, եւ յամենայն անձնէ քումմէ, եւ յամենայն մտաց քոց, եւ յամենայն զօրութենէ քումմէ. այս է առաջին պատուիրան։ 31Եւ երկրորդն նման սմին. Սիրեսցես զընկեր քո իբրեւ զանձն քո. մեծ քան զսոսա այլ պատուիրան ոչ գոյ։ 32Եւ ասէ ցնա դպիրն. Բարւոք է, վարդապետ, ճշմարտութեամբ ասացեր թէ մի է Աստուած, եւ ոչ գոյ այլ բաց ի նմանէ. 33եւ սիրելն զնա յամենայն սրտէ#12։33 Ոմանք յաւելուն. եւ յամենայն անձնէ եւ յամենայն զօրութենէ եւ յամենայն մտաց, եւ սիրելն զընկերն իբրեւ զանձն, առաւել է #12։33 Յոյնն. քան զամենայնքան զողջակէզս եւ զզոհս։ 34Եւ տեսեալ Յիսուսի թէ իմաստութեամբ ետ զպատասխանին՝ ասէ ցնա. Չես հեռի յարքայութենէ Աստուծոյ։ Եւ ոչ եւս ոք իշխէր ինչ հարցանել զնա։
ԷԵ.
35Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ, մինչ ուսուցանէր ի տաճարին. Զիա՞րդ ասեն դպիրքն թէ Քրիստոսն որդի Դաւթի է։ 36Եւ ինքն Դաւիթ Հոգւովն Սրբով ասէ. Ասաց Տէր ցՏէր իմ. Նիստ ընդ աջմէ իմմէ, մինչեւ եդից զթշնամիս քո պատուանդան ոտից քոց։ 37Արդ եթէ ինքն իսկ Դաւիթ զնա Տէր կոչէ, զիա՞րդ իցէ որդի նորա։ Եւ բազում ժողովուրդ լսէր նմա քաղցրութեամբ։
38Եւ #12։38 Բազումք. ասէր ցնոսաասէր ուսուցանելով՝՝ ի վարդապետութեան իւրում. Զգոյշ լերուք ի դպրաց անտի, որ կամին ի հանդերձս երեւելիս շրջել, #12։38 Յոյնն. զողջոյնսզնախողջոյնս խնդրել ի հրապարակս, 39եւ զնախաթոռս ի ժողովուրդս, եւ զգահագլուխս յընթրիս։ 40Որ ուտեն զտունս այրեաց, պատճառանօք յերկարեալ զաղօթս, զի աւելի եւս դատաստանս ընկալցին։
41Կայր Յիսուս ընդդէմ գանձանակին, տեսանէր թէ զիա՛րդ ժողովուրդն արկանէր պղինձ ի գանձանակն. եւ բազում մեծատունք արկին բազում ինչ։ 42Եկն այրի մի եւ արկ երկուս լումայս, որ է նաքարակիտ մի։ 43Եւ կոչեցեալ առ ինքն զաշակերտսն իւր ասէ ցնոսա. Ամէն ասեմ ձեզ, զի այրին այն տառապեալ շատ արկ քան զամենեսեան որ արկին ի գանձանակն։ 44Քանզի ամենեքին յաւելորդաց իւրեանց արկին, այլ նա ի չքաւորութենէ իւրմէ՝ զամենայն ինչ զոր ունէր արկ գոյիւ չափ զկեանս իւր։
Հայաստանի Աստվածաշնչային Ընկերություն, 2018
Bible Society of Armenia, 2018