ՆՈՐ ԿՏԱԿԱՐԱՆ ՏԵԱՌՆ ՄԵՐՈՅ ՅԻՍՈՒՍԻ ՔՐԻՍՏՈՍԻ ՀԱՄԵՄԱՏՈՒԹԵԱՄԲ ՅՈՒՆԱԿԱՆ ԲՆԱԳՐԻՆ ԿՈՍՏԱՆԴՆՈՒՊՈԼԻՍ ՏՊԱԳՐՈՒԹԻՒՆ Գ. ՊԱՂՏԱՏԼԵԱՆ 1895 ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՏԹԷՈՍԻ Գլուխ ԻԴ

Գլուխ ԻԴ
ԷԷ.
1Եւ ելեալ արտաքս Յիսուս ի տաճարէն՝ գնայր. եւ մատեան աշակերտքն ցուցանել նմա զշինուածս տաճարին։ 2Եւ նա պատասխանի ետ եւ ասէ ցնոսա. Տեսանէ՞ք զայդ ամենայն, ամէն ասեմ ձեզ, ոչ մնասցէ այդր քար ի քարի վերայ որ ոչ քակտեսցի։ 3Եւ մինչդեռ նստէր ի լերինն Ձիթենեաց, մատեան առ նա աշակերտքն առանձինն եւ ասեն. Ասա մեզ, ե՞րբ լինիցի այդ, եւ կամ զի՞նչ նշան իցէ քոյոյ գալստեանն եւ վախճանի աշխարհիս։ 4Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա. Զգոյշ լերուք, գուցէ ոք զձեզ խաբիցէ. 5զի բազումք գայցեն յանուն իմ եւ ասիցեն թէ՝ Ես եմ Քրիստոսն, եւ զբազումս մոլորեցուցանիցեն։ 6Լսելոց էք պատերազմունս եւ համբաւս պատերազմաց. զգոյշ լերուք, մի՛ խռովեսջիք, զի պարտ է լինել այնմ ամենայնի, այլ չեւ է կատարած։ 7Յարիցէ ազգ յազգի վերայ, եւ թագաւորութիւն՝ ի թագաւորութեան, եւ եղիցին սովք եւ սրածութիւնք եւ սասանութիւնք ի տեղիս տեղիս։ 8Սակայն եւ այն ամենայն սկիզբն է երկանց։ 9Յայնժամ մատնեսցեն զձեզ ի նեղութիւն, եւ սպանանիցեն զձեզ, եւ եղիջիք ատեցեալք յամենայն ազգաց վասն անուան իմոյ։ 10Եւ յայնժամ գայթակղեսցեն բազումք, եւ զմիմեանս մատնեսցեն եւ ատեսցեն զմիմեանս։ 11Եւ բազում սուտ մարգարէք յարիցեն եւ զբազումս մոլորեցուսցեն։ 12Եւ վասն բազմանալոյ անօրէնութեանն՝ ցամաքեսցի սէր բազմաց։ 13Բայց որ համբերեացն ի սպառ՝ նա կեցցէ։ 14Եւ քարոզեսցի աւետարանս արքայութեան ընդ ամենայն տիեզերս ի վկայութիւն ամենայն հեթանոսաց, եւ ապա եկեսցէ կատարած։
15Արդ յորժամ տեսանիցէք զպղծութիւն աւերածոյն, որ ասացեալն է ի ձեռն Դանիելի մարգարէի, զի կայցէ ի տեղւոջն սրբութեան. (որ ընթեռնուն ի միտ առցէ.) 16յայնժամ որ ի Հրէաստանի իցեն՝ փախիցեն ի լերինս. 17եւ որ ի տանիս կայցէ՝ մի՛ իջցէ առնուլ ինչ ի տանէ իւրմէ. 18եւ որ յանդի իցէ՝ մի՛ դարձցի յետս առնուլ զձորձս իւր։ 19Բայց վա՜յ իցէ յղեաց եւ ստնտուաց յաւուրսն յայնոսիկ։ 20Յաղօթս կացէք զի մի՛ լինիցի փախուստն ձեր ձմերանի եւ մի՛ ի շաբաթու։ 21Զի եղիցի յայնժամ նեղութիւն մեծ, որպիսի ոչ եղեւ ի սկզբանէ արարածոց աշխարհի մինչեւ ցայժմ, եւ ոչ այլ լիցի։ 22Եւ եթէ ոչ կարճէին աւուրքն այնոքիկ, ոչ ապրէր ամենայն մարմին. բայց վասն ընտրելոցն կարճեսցին աւուրքն այնոքիկ։ 23Յայնժամ թէ ոք ասիցէ ձեզ. Ահաւասիկ աստ է Քրիստոսն կամ անդ, մի՛ հաւատայցէք։ 24Զի յարիցեն սուտ քրիստոսք եւ սուտ մարգարէք, եւ տացեն նշանս մեծամեծս եւ արուեստս, մինչեւ մոլորեցուցանել, թէ հնար ինչ իցէ, եւ զընտրեալսն։ 25Ահա յառաջագոյն ասացի ձեզ։ 26Ապա եթէ ասիցեն ձեզ. Ահաւանիկ յանապատի է, մի՛ ելանիցէք, եւ թէ՝ Ահա ի շտեմարանս է, մի՛ հաւատայցէք։ 27Զի որպէս փայլակն որ ելանէ յարեւելից եւ երեւի մինչեւ յարեւմուտս, այնպէս եղիցի գալուստն Որդւոյ մարդոյ։ 28Զի ուր գէշն իցէ՝ անդր ժողովեսցին արծուիք։
29Վաղվաղակի յետ նեղութեան աւուրցն այնոցիկ արեգակն խաւարեսցի, եւ լուսին ոչ տացէ զլոյս իւր, եւ աստեղք անկցին յերկնից, եւ զօրութիւնք երկնից շարժեսցին։ 30Եւ ապա երեւեսցի նշան Որդւոյ մարդոյ յերկինս, եւ յայնժամ կոծեսցին ամենայն ազգք երկրի, եւ տեսցեն զՈրդի մարդոյ եկեալ ի վերայ ամպոց երկնից զօրութեամբ եւ փառօք բազմօք։ 31Եւ առաքեսցէ զհրեշտակս իւր փողով մեծաւ, եւ ժողովեսցեն զընտրեալս նորա ի չորից հողմոց, ի ծագաց երկնից մինչեւ ի ծագս նոցա։ 32Ի թզենւոյ անտի ուսարուք զառակն. զի յորժամ նորա ոստքն կակղասցին եւ տերեւն ցցուիցի, գիտէք թէ մերձ է ամառն։ 33Նոյնպէս եւ դուք յորժամ տեսանիցէք զայս ամենայն, գիտասջիք թէ մերձ է ի դուրս։ 34Ամէն ասեմ ձեզ եթէ՝ Ոչ անցցէ ազգս այս, մինչեւ այս ամենայն եղիցի։ 35Երկինք եւ երկիր անցցեն, եւ բանք իմ մի՛ անցցեն։
36Բայց վասն աւուրն այնորիկ եւ ժամու ոչ ոք գիտէ, ոչ հրեշտակք երկնից, #24։36 Յոմանս պակասէեւ ոչ Որդի,՝՝ բայց միայն #24։36 Ոմանք. Հայր իմՀայր։ 37Այլ որպէս աւուրքն Նոյի, այնպէս եղիցի գալուստն Որդւոյ մարդոյ։ 38Զի որպէս էին յաւուրսն որ յառաջ քան զջրհեղեղն, ուտէին եւ ըմպէին, կանայս առնէին եւ արանց լինէին, մինչեւ յօրն յորում եմուտ Նոյ ի տապանն, 39եւ ոչ գիտացին մինչեւ եկն ջրհեղեղն եւ եբարձ զամենեսին. այնպէս եղիցի եւ գալուստն Որդւոյ մարդոյ։ 40Յայնժամ թէ իցեն երկու յագարակի, մին առնուցու եւ մեւսն թողուցու։ 41Եւ եթէ երկու աղայցեն ի մի երկանս, մին առնուցու եւ մեւսն թողուցու։ 42Արթուն կացէք, զի ոչ գիտէք յորում ժամու Տէրն ձեր գայ։ 43Զայն գիտասջիք, եթէ գիտէր տանուտէրն յորում պահու գող գայ, հսկէր եւ ոչ տայր ական հատանել զտան իւրոյ. 44վասն այսորիկ եւ դուք եղերուք պատրաստք, զի յորում ժամու ոչ ակն ունիցիք, գայ Որդի մարդոյ։ 45Իսկ ո՞վ իցէ հաւատարիմ ծառայ եւ իմաստուն զոր կացոյց տէր իւր ի վերայ ծառայից իւրոց տալ նոցա կերակուր ի ժամու։ 46Երանի է ծառային այնմիկ զոր եկեալ տէրն գտանիցէ արարեալ այնպէս։ 47Ամէն ասեմ ձեզ, զի ի վերայ ամենայն ընչից իւրոց կացուսցէ զնա։ 48Ապա թէ ասիցէ ծառայն չար ի սրտի իւրում. Տէր իմ յամէ զգալ. 49եւ սկսանիցի հարկանել զծառայակիցս իւր, ուտիցէ եւ ըմպիցէ ընդ արբեցողս. 50գայցէ տէր ծառային այնորիկ յաւուր յորում ոչ ակն ունիցի, եւ ի ժամու յորում ոչ գիտիցէ. 51եւ կտրեսցէ զնա ընդ մէջ, եւ զբաժին նորա ընդ կեղծաւորս դիցէ. անդ եղիցի լալ եւ կրճել ատամանց։