ՆՈՐ ԿՏԱԿԱՐԱՆ ՏԵԱՌՆ ՄԵՐՈՅ ՅԻՍՈՒՍԻ ՔՐԻՍՏՈՍԻ ՀԱՄԵՄԱՏՈՒԹԵԱՄԲ ՅՈՒՆԱԿԱՆ ԲՆԱԳՐԻՆ ԿՈՍՏԱՆԴՆՈՒՊՈԼԻՍ ՏՊԱԳՐՈՒԹԻՒՆ Գ. ՊԱՂՏԱՏԼԵԱՆ 1895 ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՏԹԷՈՍԻ Գլուխ ԻԱ

Գլուխ ԻԱ
1 Իբրեւ մօտ եղեն յԵրուսաղէմ եւ եկին ի Բեթփագէ մերձ ի լեառն Ձիթենեաց, յայնժամ Յիսուս արձակեաց երկուս յաշակերտացն իւրոց։ 2Եւ ասէ ցնոսա. Երթայք ի գեղդ որ առաջի ձեր է, եւ անդէն գտանիցէք էշ կապեալ եւ յաւանակ ընդ նմին. լուծէք, ածէք ինձ։ 3Եւ եթէ ոք ասիցէ ինչ ձեզ, ասասջիք եթէ Տեառն իւրեանց պիտոյ են. եւ վաղվաղակի առաքեսցէ զնոսա։ 4Բայց այս ամենայն եղեւ զի լցցի բան մարգարէին որ ասէ. 5Ասացէք դստեր Սիովնի. Ահա թագաւոր քո գայ քեզ հեզ, եւ հեծեալ յէշ եւ յաւանակի իշոյ։ 6Գնացին աշակերտքն, եւ արարին որպէս հրամայեացն նոցա Յիսուս։ 7Եւ ածին զէշն եւ զյաւանակն, եւ արկին զնոքօք #21։7 Ոմանք. զձորձս իւրեանցձորձս. եւ նստաւ ի վերայ նոցա։ 8Եւ բազում ժողովուրդք տարածեցին զհանդերձս իւրեանց ի ճանապարհին, եւ այլք հատանէին ոստս ի ծառոց եւ տարածանէին ի ճանապարհին։ 9Եւ ժողովուրդքն որ առաջին եւ զկնի երթային՝ աղաղակէին եւ ասէին. Օրհնութիւն Որդւոյ Դաւթի, օրհնեալ որ գայ յանուն Տեառն. #21։9 Յոյնն. ՈվսաննաՕրհնութիւն ի բարձունս։
10Եւ ի մտանելն նորա յԵրուսաղէմ, դղրդեցաւ քաղաքն ամենայն, եւ ասէ. Ո՞վ իցէ սա։ 11Եւ ժողովուրդքն ասեն. Սա է մարգարէն Յիսուս որ ի Նազարեթէ Գալիլեացւոց։
12Եւ եմուտ Յիսուս #21։12 Ոմանք. ի տաճարն Աստուծոյի տաճարն եւ եհան արտաքս զամենեսին որ վաճառէինն եւ գնէին ի տաճարի անդ. եւ զսեղանս հատավաճառացն կործանեաց եւ զաթոռս աղաւնեվաճառացն. 13եւ ասէ ցնոսա. Գրեալ է. Տուն իմ տուն աղօթից կոչեսցի, եւ դուք արարէք զդա այրս աւազակաց։
14Եւ մատեան առ նա կոյրք եւ կաղք ի տաճարին, եւ բժշկեաց զնոսա։ 15Իբրեւ տեսին քահանայապետքն եւ դպիրք զսքանչելիսն զոր արար, եւ զմանկտին որ աղաղակէին ի տաճարին եւ ասէին. #21։15 Յոյնն. ՈվսաննաՕրհնութիւն Որդւոյ Դաւթի. բարկացան. 16եւ ասեն ցնա. Լսե՞ս զինչ ասեն դոքա։ Ասէ ցնոսա Յիսուս. Այո, չիցէ՞ ընթերցեալ ձեր թէ՝ Ի բերանոյ տղայոց եւ ստնդիեցաց կատարեցեր զօրհնութիւն։ 17Եւ թողեալ զնոսա ել արտաքոյ քաղաքին ի Բեթանիա, եւ անդ ագաւ։
ԷԲ.
18Եւ այգուցն իբրեւ դարձաւ անդրէն ի քաղաքն, քաղցեաւ։ 19Եւ տեսեալ թզենի մի ի վերայ ճանապարհին՝ եկն ի նա, եւ ոչինչ եգիտ ի նմա, բայց միայն տերեւ. եւ ասէ ցնա. Մի՛ այսուհետեւ ի քէն պտուղ եղիցի յաւիտեան։ Եւ առ ժամայն չորացաւ թզենին։ 20Իբրեւ տեսին աշակերտքն, զարմացան եւ ասեն թէ՝ Զիա՞րդ վաղվաղակի ցամաքեցաւ թզենին։ 21Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա. Ամէն ասեմ ձեզ. Եթէ ունիցիք հաւատս եւ ոչ երկմտիցէք, ոչ միայն զթզենւոյդ առնիցէք, այլ թէպէտ եւ լերինդ ասիցէք. Բարձիր եւ անկիր ի ծով, եղիցի։ 22Եւ զամենայն ինչ զոր եւ խնդրիցէք յաղօթս հաւատովք՝ առնուցուք։
23Եւ իբրեւ եկն ի տաճարն, մատեան առ նա, մինչդեռ ուսուցանէր, քահանայապետքն եւ ծերք ժողովրդեանն եւ ասեն. Որո՞վ իշխանութեամբ առնես զայդ, եւ ո՞վ ետ քեզ զիշխանութիւնդ զայդ։ 24Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա. Հարցից եւ ես զձեզ բան մի, զոր թէ ասիցէք ինձ, եւ ես ձեզ ասացից որո՛վ իշխանութեամբ առնեմ զայս։ 25Մկրտութիւնն Յովհաննու ուստի՞ էր, յերկնի՞ց թէ ի մարդկանէ։ Եւ նոքա խորհէին #21։25 Կամ. ընդ միտսընդ միմեանս՝՝ եւ ասէին. 26Եթէ ասեմք. Յերկնից, ասէ ցմեզ. Իսկ ընդէ՞ր ոչ հաւատացէք նմա. եւ եթէ ասեմք. Ի մարդկանէ, երկնչիմք ի ժողովրդենէն, զի ամենեքին զՅովհաննէս իբրեւ զմարգարէ ունին։ 27Պատասխանի ետուն Յիսուսի եւ ասեն. Ոչ գիտեմք։ Ասէ ցնոսա եւ նա. Եւ ոչ ես ասեմ ձեզ որով իշխանութեամբ առնեմ զայս։
28Բայց զիա՞րդ թուի ձեզ. առն միոջ էին երկու որդիք, եւ մատուցեալ առ առաջինն ասէ. Որդեակ, երթ այսօր, գործեա յայգւոջ։ 29Նա պատասխանի ետ եւ ասէ. #21։29 Բազումք. Ոչ կամիմ, բայց յետոյ զղջացաւ եւ չոգաւԵրթամ, տէր. եւ ոչ չոգաւ՝՝։ 30Մատեաւ եւ առ մեւսն, եւ ասէ նոյնպէս. նա պատասխանի ետ եւ ասէ. #21։30 Բազումք. Երթամ, տէր. եւ ոչ չոգաւՈչ կամիմ։ Բայց յետոյ զղջացաւ եւ չոգաւ յայգին՝՝։ 31Արդ ո՞ յերկոցունց արար զկամս հօրն։ Ասեն. #21։31 Բազումք. ԱռաջիննՅետինն։ Ասէ ցնոսա Յիսուս. Ամէն ասեմ ձեզ, զի մաքսաւորք եւ պոռնիկք յառաջեսցեն քան զձեզ յարքայութիւն Աստուծոյ։ 32Զի եկն Յովհաննէս ճանապարհաւ արդարութեան, եւ ոչ հաւատացէք նմա. եւ մաքսաւորք եւ պոռնիկք հաւատացին նմա, եւ դուք տեսէք, եւ ոչ զղջացարուք յետոյ հաւատալ նմա։
ԷԳ.
33Այլ առակ լուարուք. Այր մի էր տանուտէր որ տնկեաց այգի եւ ցանգով պատեաց զնա, եւ փորեաց ի նմա հնձան եւ շինեաց աշտարակ. եւ ետ զնա ցմշակս, եւ գնաց ի տարաշխարհ։ 34Իբրեւ մերձեցաւ ժամանակ պտղոյ, առաքեաց զծառայս իւր առ մշակսն՝ առնուլ զպտուղս նորա։ 35Եւ կալեալ մշակացն զծառայս նորա, զոմն տանջեցին, զոմն սպանին, զոմն քարկոծեցին։ 36Դարձեալ առաքեաց այլ ծառայս բազումս քան զառաջինսն, եւ արարին նոցա նոյնպէս։ 37Յետոյ առաքեաց առ նոսա զորդի իւր, եւ ասէ. Թերեւս ամաչեսցեն յորդւոյ աստի իմմէ։ 38Իսկ մշակքն իբրեւ տեսին զորդին, ասեն ընդ միտս. Սա է ժառանգն, եկայք սպանցուք զսա եւ կալցուք զժառանգութիւն սորա։ 39Եւ առեալ հանին զնա արտաքոյ քան զայգին եւ սպանին։ 40Արդ յորժամ եկեսցէ տէր այգւոյն, զի՞նչ արասցէ մշակացն այնոցիկ։ 41Ասեն ցնա. Զչարսն չարաւ կորուսցէ, եւ զայգին տացէ այլոց մշակաց, որք տացեն նմա զպտուղս ի ժամու իւրեանց։ 42Ասէ ցնոսա Յիսուս. Չիցէ՞ երբեք ընթերցեալ ձեր ի գիրս. Զվէմն զոր անարգեցին շինողք, նա եղեւ գլուխ անկեան. ի Տեառնէ եղեւ այս, եւ է սքանչելի յաչս մեր։ 43Վասն այսորիկ ասեմ ձեզ, զի բարձցի ի ձէնջ արքայութիւնն Աստուծոյ, եւ տացի ազգի որ առնիցէ զպտուղս նորա։ 44Եւ որ անկցի ի վերայ վիմիս այսորիկ՝ փշրեսցի, եւ յոյր վերայ անկցի՝ հոսեսցէ զնա։ 45Իբրեւ լուան քահանայապետքն #21։45 Ի Յունին պակասէեւ դպիրք՝՝ եւ փարիսեցիք զառակս նորա, գիտացին թէ վասն նոցա ասաց։ 46Եւ խնդրէին զնա ունել, բայց երկեան ի ժողովրդոցն, քանզի իբրեւ զմարգարէ ունէին զնա։