Եւ եղեւ ի հասանելն նորա ի մի ի քաղաքացն, ահա այր մի լի բորոտութեամբ իբրեւ ետես զՅիսուս, անկեալ ի վերայ երեսաց աղաչեաց զնա եւ ասէ. Տէր, եթէ կամիս, կարող ես զիս սրբել։ Ձգեաց զձեռն իւր, հասոյց ի նա եւ ասէ. Կամիմ, սրբեաց։ Եւ վաղվաղակի գնաց ի նմանէ բորոտութիւնն։